تمدن آشوریان و اهداف داعشیان

تمدن آشوریان و اهداف داعشیان

دنیل سیلاس آدامسون

مجله خبری بی بی سی

اول آوریل 2015 - 12 فروردین 94

 

دو نقطه باستانی که اخیرا توسط گروه دولت اسلامی ویران شدند، حدود دو هزار و پانصد سال زیر خاک مدفون بوده و تنها ۱۷۰ سال پیش اولین کاوشهای باستانشناسی برای کشف گنجهای نهفته در این نقاط آغاز شد. شاید بتوان گفت آن کاوشها در عین حالی که باعث شد بخش عظیمی از غنای یک تمدن فراموش شده حفظ شوند ولی راه را برای نابودی آنها توسط گروه داعش هموار ساخت.

در روزهای کم نور نوامبر ۱۸۷۲ مردی به نام جورج اسمیت در یکی از اتاقهای کار موزه بریتانیا در شهر لندن روی یک لوح سفالی تحقیق میکرد. هزاران قطعه از آنها چندی پیش در یک حفاری در شمال عراق کنونی کشف شده بود. این لوح به خط میخی منقش بود که در دوران باستان در سراسر بین النهرین رواج داشت و در دوران حیات جورج اسمیت معنای آن کشف شده بود.

نوشته برخی از این لوح ها مربوط به امور تجاری و حسابداری روزانه بود، برخی دیگر پیروزی های شاهان آشوری را ثبت کرده و برخی دیگر حاوی دعا یا مراسم قربانی کردن گوسفند توسط روحانیان دربار بود.

اما قطعه لوحی که جورج اسمیت روی آن تحقیق میکرد حکایت از یک داستان داشت. داستانی در مورد سیلی مهیب که جهان را زیر آب برد، و در مورد مردی که یک کشتی ساخت و پس از سیل کبوتری را  در جستجوی خشکی به پرواز درآورد.

جورج اسمیت متوجه شد که روی این لوح نسخه ای از داستان نوح و کشتی او نوشته شده است. اما این کتاب سفر پیدایش، نخستین بخش از کتاب مقدس عبری نبود. متنی بود با عنوان گیلگمش، یک شعر حماسی که اولین بار هزار و هشتصد سال پیش از میلاد روی لوح حک شده بود. یعنی حدود هزار سال پیش از نگارش تورات عبری! حتی آن لوحی که جورج اسمیت روی آن تحقیق میکرد و بخشی از این داستان روی آن نوشته شده بود، متعلق به قرن هفتم قبل از میلاد یعنی بسیار قدیمی تر از نسخه های اولیه کتاب سفر پیدایش بود.

اوایل ماه دسامبر ۱۸۷۲ جورج اسمیت بازخوانی خود از متن حک شده روی این لوح را در جلسه باستان شناسی مرتبط با کتاب مقدس قرائت کرد. ویلیام گلدستون، نخست وزیر وقت بریتانیا، نیز در میان حاضران بود. پس از قریب به دو هزار سال، این اولین باری بود که داستان حماسی گیلگمش در جمع بازخوانی می شد.

کشف این متن که حدود ۱۵ سال پس از انتشار کتاب چارلز داروین با عنوان خاستگاه گونه ها (منشأ انواع) صورت گرفت به باورهای مسیحی رایج در نیمه دوم قرن نوزدهم جامعه بریتانیا (دوره ویکتوریا) ضربه دیگری زد.

سرگذشت این لوح باستانی که تاریخساز شده بود، از حفاری در نقطه ای در شمال عراق امروزی به نام کویونجیک شروع شد. یعنی یکی از همان نقاط باستانی است که امروزه گروه دولت اسلامی برای یافتن گنجینه های تمدن آشوری در آنجا مشغول حفاری است!

سرگذشت این لوح باستانی در کتابی با عنوان کتاب دفن شده، مفقود شدن و بازکشف حماسه گیلگمش به قلم پروفسور دیوید دامروش از دانشگاه کلمبیا به خوبی نگاشته شده است.

کویونجیک یا نمرود درست در نقطه مقابل شهر موصل در آن سوی رود دجله واقع شده و دو هزار و هفتصد سال پیش بخشی از شهر نینوا آخرین پایتخت امپراتوری نوآشوری بود. در دوران آشوربانیپال این شهر با بناهای عظیم و باغهای بزرگش به اوج شکوه و رونق رسید. در سال ۶۱۲ قبل از میلاد در جریان شورشی به رهبری بابلیها، شهر نینوا غارت شد و بسیاری از بناهای شهر از جمله کتابخانه آشوربانیپال و لوح نوشته های او از جمله داستان حماسی گیلگمش زیر خاک رفت.

حدود دو هزار و پانصد سال بعد مردی به نام هرموزد رسام این لوح را از زیر خاک پیدا کرد. خانواده او از مسیحیان کلدانی بودند، نوادگان آشوریان باستان که در قرن چهارم به مسیحیت گرویدند و از نظر قومی با اعراب و کردهای ساکن منطقه متفاوتند.

در یک سال اخیر کلدانیها به شدت توسط گروه دولت اسلامی مورد سرکوب قرار گرفته اند و بسیاری از آنها مجبور شده اند به اقلیم کردستان یا خاک ترکیه بگریزند.

در دوران جوانی هرموزد رسام موصل شهری آرام و از مناطق عقب افتاده قلمرو امپراطوری عثمانی بود که به مرور رو به زوال میرفت. هرموزد در ۱۹ سالگی و در سال ۱۸۴۵ با آستین هنری لایارد آشنا شد و این سرآغاز تغییر بزرگی در زندگی او و تاریخ آشوریان بود.

آستین هنری لایارد یک جهانگرد ماجراجوی بریتانیایی بود که حوالی ۱۸۳۰ با پول فراوان و دو ششلول کمری وارد خاورمیانه شد. او قبل از اینکه به شهر موصل برسد معبد پترا در اردن امروزی و بعلبک در لبنان را دیده بود و مدتی را هم در شهرهای دمشق و حلب سپری کرده بود. ولی در نهایت، گنجینه های باستانی حفاری نشده در شمال عراق بود که توجه او را جلب کرد.

بالاخره پس از سالها مذاکره با مقامات حکومت عثمانی آستین هنری لایارد در تابستان ۱۸۴۵ اولین کلنگها را در تپه نمرود واقع در ۳۵ کیلومتری جنوب شهر موصل به زمین زد. این دقیقا همان نقطه ای است که به گفته مقامات دولت عراق، نیروهای گروه دولت اسلامی اوایل ماه مارس با بلدوزر نابود کردن آن را شروع کردند.

به این ترتیب کشف تمدن آشوری آغاز شد. در فاصله سه تا چهار سال آستین هنری لایارد آثار تمدنی را از زیر خاک بیرون کشید که تا آن زمان تنها اطلاع از آن چند اشاره مختصر در متن انجیل بود. آثار این تمدن به سرعت به موزه بریتانیا منتقل شد و کتابی که با عنوان "نینوا و بازمانده های آن" در سال ۱۸۴۹ به قلم لایارد چاپ شد به سرعت به یک اثر پرفروش بدل شد.

اما به اعتراف خود لایارد هیچ یک از این دستاوردها بدون نقش مهم هرموزد رسام به تحقق نمیپیوست. لایارد امور اداری و دریافت بودجه از موزه بریتانیا را انجام می داد ولی این هرموزد بود که همه کارهای جاری حفاری و از جمله مذاکره با روستاییان و اقوام گوناگون ساکن منطقه را بر عهده داشت. او به زبانهای عربی، ترکی، آرامی و زبان آشوریان مسیحی مسلط بود.

همکاری این دو مرد در کشف آثار تمدن آشوری نقطه آغاز دوستی ای بود که بقیه عمر آنها ادامه یافت. نقش هرموزد رسام در ادامه این پروژه حفاری به قدری مهم بود که پس از کناره گیری لایارد از کار باستان شناسی و گرفتن مشاغل سیاسی و دیپلماتیک، موزه بریتانیا هرموزد را به عنوان مسئول ادامه حفاری تعیین کرد.

هرموزد به شدت به فرهنگ بریتانیای دوره ویکتوریا علاقمند بود. از نوع لباس پوشیدن تا عقاید سیاسی به شدت تحت تاثیر این 
فرهنگ بود و مدتی نیز برای تحصیل به دانشگاه آکسفورد رفت. از آنجا در یکی از نامه های خود خطاب به لایارد نوشته بود: "من ترجیح میدهم که در انگلستان لوله بخاری تمیز کنم تا اینکه در ترکیه پاشا باشم."

در میانه قرن نوزدهم فرانسوی ها و بریتانیایی ها در کل منطقه که قلمرو عثمانی بود با یکدیگر در حال رقابت بودند. باستان شناسی یکی از کانونهای اصلی این رقابت غیررسمی بود. به عنوان مثال اولین کسی که حفاری در اطراف نینوا را شروع کرد یک فرانسوی بود. اما هرموزد رسام وفادار به بریتانیا از شناخت محلی و روابط خود برای پیروزی در این رقابت نهایت استفاده را میکرد.

در دسامبر ۱۸۵۳ او بدون داشتن اجازه قانونی و در تاریکی شب حفاری در یک نقطه دیگر از تپه نینوا را شروع کرد. یک هفته از شروع حفاری نگذشته بود که پس از فرو ریختن تلی از خاک تپه کارگران فریاد زدند "صور"! این شمایل ها بخشی از تالارهای کاخ آشوربانیپال بودند که بین سالهای ۶۶۸ تا ۶۲۷ قبل از میلاد بر امپراطوری آشوری نو حکم می راند.

آنچه که کشف شد آثار هنری خارق العاده ای بود که صحنه های شکار در دشت های بین النهرین را ترسیم می کرد، سنگ تراشه هایی که مشابه آن تا آن زمان در خاورمیانه کشف نشده بود. حتی فقط با همین دیواره های سنگی از صحنه شکار شیر کاخ آشور بانیپال به جرات یکی از مهمترین اکتشافات باستان شناسی قرن میبود. اما کف کاخ نیز مملو از لوح های کتابخانه امپراطور بود.

هرموزد رسام در این مورد در یادداشتهای خود نوشت: "از جمله این یادگارها، ما حکایت کلدانیها از آفرینش و سیل را پیدا کرده ایم."  البته او خط میخی نمیدانست و در آن لحظه هنوز متوجه نشده بود ولی او لوح حکایت گیلگمش را پیدا کرده بود که بعدها به لوح سیل معروف شد.

محموله های حاوی لوح های کتابخانه آشور بانیپال درست زمانی به موزه بریتانیا رسید که جورج اسمیت نوجوان تحصیلات خود را تمام می کرد. جورج اسمیت نیز مثل هرموزد رسام یک عضو طبیعی جامعه ویکتوریایی بریتانیا نبود. او فرزند یک خانواده کارگر و طراح بسیار زبردستی بود و در ۱۴ سالگی دوره آموزش طراحی برای نقش اسکناسها را تمام کرده بود. او نیز حکایتها و اخبار مربوط به اکتشافات در نینوا و نمرود را شنیده بود و در اواسط دهه ۱۸۵۰ در اوقات فراغت خود به موزه بریتانیا میرفت و در لوحهای خط میخی دقت میکرد که از سرزمین کهن پادشاهان آشوری به لندن رسیده بودند.

جورج اسمیت در سن ۲۰ سالگی شروع کرد به دریافتن خط میخی و خط اکدی که اکثر این لوحها به آن خط نوشته شده بودند. به فاصله کوتاهی، او که هیچ گاه به خارج سفرنکرده بود و تحصیلات دانشگاهی هم نداشت، توانست در ادبیات و تاریخ تمدن آشوری به کشفهای بزرگی برسد. او به عنوان یک کارشناس خط و تمدن آشوری تثبیت شد ولی به کار خود ادامه داد تا اینکه بالاخره در نوامبر ۱۸۷۲ توانست حکایت گیلگمش را کلام به کلام بازخوانی کند.

دو ماه پس از آن تاریخ جورج اسمیت با هزینه روزنامه دیلی تلگراف عازم شمال عراق شد تا حفاری های باستان شناسی در قلمرو تمدن آشوری را ادامه دهد. اما او نه تجربه ماجراجویانه لایارد را داشت و نه شناخت بومی هرموزد رسام را. او از دیوانسالاری عثمانی، فقدان بهداشت و سایر ناملایمات محلی به تنگ آمد و پس از چهار سال از شروع ماموریت خود در سال ۱۸۷۶ بر اثر اسهال خونی در شهر حلب درگذشت.

اما بدون شک او یک نابغه تمام عیار بود. او تا زمان مرگش در ۳۶ سالگی هشت کتاب اساسی در مورد تمدن و ادبیات آشوری منتشر کرد، بیش از ده کشف باستان شناسی بزرگ از خود به جا گذاشت و کاشف اولین اثر ادبی مهم در تاریخ جهان، یعنی حکایت حماسی گیلگمش بود.

پس از مرگ جورج اسمیت موزه بریتانیا باری دیگر هرموزد رسام را به خدمت گرفت. او در شهر باستانی سیپار در حوالی رود فرات که جزو قلمرو بابلیان بود اکتشافات گسترده ای انجام داد، دروازه برنزی و عظیم قصر بلاوات و بیش از هفت هزار لوح خط میخی را به لندن فرستاد. فقط به خاطر همین اکتشافات قاعدتا او بایست به شهرت میرسید.

اما در سال های دهه ۱۸۸۰ میلادی به مرور هرموزد رسام از اسناد رسمی خط می خورد. مقامات بریتانیایی مستقر در منطقه اکتشافات او را به اسم خود ثبت می کردند و برخی از مقامات موزه بریتانیا به او تهمت میزدند که از قبل فروش غیرقانونی آثار کشف شده در حفاریها برای خود ثروت اندوخته است.

هرموزد که به شدت به بریتانیای دوران ویکتوریایی وفادار بود و تمام عمر خود را وقف حفاری و باستانشناسی برای آن کشور کرد، در نهایت قربانی تفرعن، نژادپرستی و اهانت شد. هیچ ناشر بریتانیایی حاضر نشد خاطرات او را چاپ کند. وقتی که در سال ۱۹۱۰ در شهر هوو در جنوب انگلستان درگذشت، اسم او از تمام نشانها و راهنماهای بازدیدکنندگان موزه بریتانیا حذف شده بود.

تنها انگلیسی که از او دفاع میکرد دوست قدیمی اش لایارد بود که نوشته بود: "رسام یکی از صادقترین و درستکارترین افرادی است که من در عمر خود شناخته ام و کسی که هیچ گاه خدمات او به رسمیت شناخته نشده است."

شهر آشوری باستانی نمرود

- وسعت این شهر حدود ۳۵ کیلومتر مربع بود و در مرکز آن بنای اصلی یا ارگ شهر قرار داشت.

- ساختمانهای اداری و دینی شهر چندین کاخ بزرگ پادشاهان آشوری، معبد نینورتا، خدای جنگ، و معبد نابو، خدای نگارش، را شامل می شد.

- کاخ آشور ناصیرپال، پادشاه آشوری، که به کاخ شمال غرب نیز شهرت دارد، اولین بار در سال ۱۸۴۰ توسط آستین هنری لایارد باستانشناس بریتانیایی حفاری شد.

- مرحله بعدی حفاریهای گسترده در این شهر در دهه های هزارونهصد و پنجاه و شصت زیر نظر مکس مالووان، همسر آگاتا کریستی انجام شد.

پیوستن 25 هزار جوان بی تجربه مسلمان به داعش و القاعده

بیش از ۲۵ هزار تن جوان مسلمان به داعش و القاعده پیوسته اند!!

2 آوریل 2015 - 13 فروردین 1394

بر اساس گزارشی که سازمان ملل منتشر کرده، بیش از ۲۵ هزار جوان مسلمان به گروه‌هایی مانند القاعده و داعش پیوسته‌اند. کارشناسان می‌گویند سرازیر شدن جنگجویان خارجی به کشورهایی که این گروه‌ها در آنها فعالیت دارند، از هر زمان دیگری بیشتر است و در فاصله زمانی اواسط سال ۲۰۱۴ تا مارس ۲۰۱۵ رشدی ۷۱ درصدی داشته است.  آنان دست کم از صد کشور به کشورهایی چون عراق، سوریه، لیبی و پاکستان سفر کرده‌اند.

در گزارش سازمان ملل آمده است که این موضوع، تهدیدی آنی و درازمدت برای امنیت جهان است و هشدار داده شده که شکست گروه موسوم به دولت اسلامی، داعش، در عراق و سوریه ممکن است به پراکنده شدن جنگجویان باتجربه در سراسر جهان منجر شود.(این یک شیطنت است و به گونه ای وانمود میکند که همان بهتر که با آنان مبارزه نشود تا تنها کشورهای مسلمان مشکلات را تحمل کنند و اروپائیان در امان بمانند در صورتی که این یک گمان است و هدف ایجادکنندگان این گروهها که در رأس آنها اسرائیل قرار دارد این است که کشورهای مسلمان را به خود مشغول کنند  منابعشان را غارت کنند و نسلشان تباه شود تا اسرائیل در امان بماند. احتمال دارد نویسنده گزارش خود یا اسرائیلی باشد و یا فریب آنان را خورده باشد که چنین تحلیلی را نوشته است.)

شورای امنیت سازمان ملل متحد شش ماه پیش از تعدادی کارشناس خواسته بود که در مورد تهدید ناشی از پیوستن جنگجویان خارجی به داعش و دیگر گروه‌های پیکارجو تحقیق کنند. این کارشناسان در گزارشی که اواخر ماه گذشته میلادی در اختیار سازمان ملل قرار دادند، گفتند یک دهه قبل، تعداد افرادی که به اینگونه گروه‌ها ملحق می‌شدند هزار نفر بود اما اکنون تعداد آنها "از هر زمان دیگری بیشتر شده است."

این کارشناسان در گزارش خود می‌گویند سوریه و عراق میزبان ۲۲ هزار جنگجوی خارجی هستند. همچنین ۶۵۰۰ جنگجوی خارجی در افغانستان و صدها نفر در یمن، لیبی، پاکستان و سومالی حضور دارند. تعداد زیادی از این جنگجویان از تونس، مراکش، فرانسه و روسیه(منظور از روسیه چچنهای تندروی هستند که به القاعده و داعش پیوسته اند.) آمده‌اند.

تعداد افرادی که از کشورهای مالدیو، فنلاند و ترینیداد و توباگو به کشورهای پایگاه فعالیت داعش و القاعده سفر کرده‌اند نیز افزایش یافته است.

کارشناسان این گزارش می‌گویند هزاران جنگجوی خارجی در سوریه و عراق کار و زندگی می‌کنند، و این دو کشور همچون افغانستان دهه ۱۹۹۰ محل آموزش افراط‌گرایان با ملیت‌های مختلف شده است.

سازمان ملل در این گزارش خواهان آن شده که کشورهای عضو این سازمان برای شناسایی این جنگجویان خارجی، تبادل اطلاعاتی بیشتری با هم داشته باشند.

چگونگی مبارزه عربستان با داعش

عربستان سعودی چگونه با داعش مبارزه می‌کند؟

باربارا پلت آشر بی‌بی‌سی

دوم آوریل سیزدهم فرودین نودوچهار

در روزهای تعطیل تپه‌های اطراف شهر ریاض مملو از افرادی است که برای خوشگذرانی و یافتن نقطه مناسبی برای پهن کردن بساط چای و قلیان با اتومبیل های پرقدرت مخصوص بیابان این شنزارها را زیر پا می گذارند.

مشعان العنزی، پسر جوانی است که همراه دوستان خود برای تفریح به این تپه ها آمده است. آنها اهل شمال عربستان در نزدیکی مرز با عراق هستند. آنسوی مرز، بخش عمده این مناطق اکنون در کنترل گروه دولت اسلامی (داعش) است.

مشعان می گوید یکی از دوستان او از شهر زادگاهش برای پیوستن به داعش به سوریه رفته است. او می افزاید:"معمولا داعش به دنبال جذب افراد از طبقات پایین است که آگاهی ندارند. برای داعش شستشوی مغزی این افراد ساده است."

یکی از دوستان این نوجوانان برای پیوستن به داعش به سوریه رفته است

طبق اطلاعات وزارت کشور عربستان از سال ۲۰۱۱ تاکنون حدود ۲۶۰۰ نفر از اتباع این کشور به گروههای اسلامگرای تندرو در سوریه پیوسته و از این تعداد حدود ۶۰۰ نفر به عربستان بازگشته اند. فقط در سال ۲۰۱۴ حدود ۴۰۰ نفر به خاطر فعالیت های مرتبط با گروه داعش در خاک عربستان دستگیر شده اند.

ژنرال منصور سلطان الترکی سخنگوی وزارت کشور می گوید که این رقم نسبتا پایینی است ولی در هر صورت یک نگرانی بسیار جدی است. او می افزاید: "هر کسی که داعش را ساخته اهداف مشخصی را دنبال می کند و یکی از این اهداف حمله به عربستان است. آنها می دانند که مرزهای ما به خوبی حفاظت می شود بنابراین تلاش می کنند روی تبلیغات تمرکز کنند، مثلا تحریک جوانان که به نیابت از سوی داعش عملیات تروریستی انجام دهند."

"مقایسه غیرمنصفانه"

پس از وقوع مجموعه ای از حملات گروه القاعده در دهه گذشته، عربستان سعودی روی تجهیز و سازماندهی نیروهای ضد تروریسم سرمایه گذاری فراوانی کرده است. ولی تا همین اواخر به تقویت گروههای جهادی سوریه از طریق بازگذاشتن دست روحانیون هوادار این گروهها و همینطور حمایت از گروههای سنی تندرو در پبشبرد یک جنگ نیابتی علیه حکومت ایران متهم شده بود.

یکی از برنامه های بلندپروازانه گروه داعش تصرف عربستان سعودی است

گروه موسوم به دولت اسلامی سال گذشته با تصرف قلمرو وسیعی در خاک سوریه و عراق تشکیل یک خلافت اسلامی خود خوانده را اعلام کرد. این گروه اکنون وعده داده که عربستان سعودی، زادگاه اسلام و اماکن مقدس مسلمانان را تصرف خواهد کرد.

سال گذشته حکومت عربستان سعودی پیوستن به گروه داعش را یک جرم دانست و بخشی از روحانیون کشور را بسیج کرد تا داعش را به عنوان یک گروه غیراسلامی محکوم کنند. ولی این کشور در برداشت بسیار محافظه کارانه خود از شریعت و از جمله اجرای مجازات های سخت که گروه داعش نیز آنها را به شکل افراطی تری اجرا می کند، تجدید نظر نکرده است.

یکی از تازه ترین موارد از اجرای مجازات های اسلامی سختگیرانه صدور حکم هزار ضربه شلاق برای یک وبلاگ نویس به نام رائف بدوی بود که در غرب به عنوان تشابه جهانبینی حاکم بر عربستان سعودی با گروه داعش محکوم شد.

شاهزاده ترکی الفیصل رییس سابق اداره امنیت عربستان می گوید:"این دقیقا همان مشکل اساسی است که ما با رسانه ها مثل شما داریم. شما سیب و پرتغال را با هم قاطی می کنید. فاحش (کلمه توهین آمیز در عربی بر وزن داعش) یک گروه تروریستی است و هیچ سیستم قضایی و حقوقی ندارد. عربستان یک کشور و حکومت است که سابقه سیستم قضایی آن حتی از قوانین عمومی انگلیس هم قدیمی تر است."

مراکز بازپروری

در زندانی که بی بی سی توانست از آن بازدید کند صندوقی برای دریافت پیشنهادات زندانیان وجود داشت

حکومت عربستان مدعی است که با اجرای برنامه هایی در حال بازپروری افرادی است که به گروههای جهادی پیوسته اند. آنها در یک فرصت استثنایی به من اجازه دادند که تحت مراقبت و کنترل شدید از یک زندان امنیتی که محل نگهداری اعضای داعش است، بازدید کنم.

در این بازدید آنها بخشهای مختلف این ساختمان تمیز و مدرن از جمله بیمارستان بسیار مجهز، یک کتابخانه، اطاق های مخصوص ملاقات خصوصی و حتی یک صندوق شکایت در مورد حقوق بشر را به من نشان دادند. هدف آنها رد اتهامات مربوط به وجود شکنجه در بازداشتگاهها بود.

در طول این بازدید به من اجازه داده نشد با هیچ زندانی ملاقات کنم مگر یک نفر مشخص که مقامات او را انتخاب کرده بودند.

این زندانی ۴۵ ساله به نام مناع ناصر به من گفت که برای شرکت در خدمات امدادی به سوریه رفته بود. او گفت که شهر رقه را به عنوان مرکز فعالیت خود انتخاب کرد چون در آن زمان یکی از مراکز اصلی سکونت پناهجویانی بود که از جنگ می گریختند. ولی بعدها به مرکز استقرار گروه داعش بدل شد.

منا ناصر افزود:"داعش من را تهدید کرد که اگر خانواده سلطنتی عربستان و رهبران عرب را انکار و محکوم نکنم مرا خواهند کشت. من مجبور شدم با آنها بیعت کنم و از نظرات آنها تبعیت کنم."

بی‌بی‌سی امکان آن را یافت تا با زندانی که گفته شد به اجبار به استخدام داعش در آمده بود، ملاقات کند

پس از بازدید از زندان من را به یک مرکز بازپروری بردند. یک مجموعه ساختمان بسیار بزرگ که در آن مددکاران اجتماعی، روحانیون، هنرمندان و روانشناسان با اجرای برنامه های جامعی سعی می کنند اعضای گروههای تندرو را به جامعه بازگردانند.

یکی از افرادی که در این برنامه های بازپروری شرکت کرده به من گفت که تلاش کرده بود برای پیوستن به جهاد به سوریه برود ولی اکنون درک او از جهاد تغییر کرده است. او افزود:"امروز می بینیم که داعش هم با غیرمسلمان ها و هم مسلمان ها می جنگد. خدا را شکر که این مرکز راه درست را به من نشان داد."

جوانان ناراضی

جین کینینمونت یک کارشناس مسایل خاورمیانه در لندن می گوید تفسیر ناب گرایانه عربستان سعودی از فلسفه و آموزشهای اسلام با اعمال خشونت مذهبی که گروه داعش کشتن شیعیان وغیر مسلمانان را با توجیه می کند، پیوند دارد.

او می افزاید:"در عربستان سعودی گروهی از روحانیون مورد حمایت حکومت و به خصوص روحانیونی که از سوی حکومت تحمل می شوند، معمولا پیروان سایر فرقه ها و برداشت ها از اسلام را کافر می دانند."

برداشت سختگیرانه عربستان سعودی از اسلام با عناصری از جهانبینی گروه داعش مقایسه می شود

در عربستان تبلیغات بسیار مهم است چون در این جامعه به شدت محافظه کار جوانان بسیاری از چیزها را در اینترنت جستجو می کنند و همین باعث می شود که در مقابل تبلیغات داعش برای جذب نیرو آسیب پذیر شوند.

هر چند این تصور وجود دارد که در جامعه ثروتمندی مثل عربستان جوانان از قبل پولی که دولت هزینه می کند در رفاه زندگی می کنند ولی حقیقت این است که حکومت برای تامین اشتغال جوانان که بیش از دو سوم جمعیت را تشکیل می دهند، با مشکل روبرو است.

در مورد اینکه جوانان بیکار و تحصیل نکرده برای گریز از زندگی نامطلوب خود از پیوستن به داعش حرف می زنند حکایت های زیادی شنیدیم. اما رفتن به میدان نبرد به مرور دشوارتر شده و حکومت عربستان نیز تدابیر امنیتی برای دفاع از خود در برابر حمله از خارج را تشدید کرده است.

در مرز عربستان با قلمرو گروه داعش یعنی مرزهای شمالی این کشور با عراق، دو ردیف حصار ساخته شده که صدها کیلومتر در یک بیابان خشک امتداد می یابد و به وسیله دوربین های بسیار مدرن کنترل می شوند. اوایل سال جاری پیکارجویان گروه داعش در زد و خوردی با واحدهای مرزبانی عربستان سه مامور را کشتند. اما خطر اصلی در داخل است و نه خارج.

با این وجود حکومت عربستان سعودی هیچگاه به این سئوال نپرداخته که شاید جهانبینی حاکم بر کشور بخشی از مشکل باشد.

اولین هواپیمای فراصوتی

نورث امریکن اولین هواپیمای فراصوتی هرچیزی برای فرار از جاذبه زمین باید با سرعت 25000 مایل بر ساعت حرکت کند. از این رو کاوشگران فضا سریعترین چیزهایی هستند که بشر تا به امروز ساخته است. رسیدن به سرعت نور برای بشر تا به امروز یک آرزو بوده است. او تمام تلاشش را می‌کند که به این رؤیا دست یابد؛ اما در این مسیر و پیش از رسیدن به هدف نهایی، توانسته است ماشین‌هایی را بسازد که با شنیدن سرعت آنها شگفت‌زده می‌شویم.    در زیر با 12 کاوشگر پر سرعتی که تا به کنون ساخته شده‌ آشنا خواهیم شد: 1. هلیوس بالاترین سرعت: 153800 مایل بر ساعت سال 1976 هلیوس 2 سریعترین شی ساخته شده توسط بشر نام گرفت که می‌توانست دو برابر سرعت چرخش زمین به دور خورشید حرکت کند. در بالاترین سرعتش، هلیوس 2 می‌توانست در هر ثانیه 42.7 مایل را بپیماید. 2. فضاپیمای گالیله بالاترین سرعت: 107000 مایل بر ساعت سال 2003 ماموریت گالیله تحقیق درباره سیاره مشتری بود. کاوشگران این چنینی از ژنراتورهای حرارتی هسته‌ای استفاده می‌کنند که باعث می‌شود برای دهه‌ها کار کنند. البته همین ژنراتورها هم عمر دارند و نهایتا تا 50 سال دوام می‌آورند. قدرت جاذبه مشتری دو برابر قدرت جاذبه زمین است و گالیله با ورود به جو این سیاره قادر است تا 107000 مایل بر ساعت حرکت کند. با این سرعت فاصله زمین تا ماه در مدت 2.2 ساعت طی می‌شود. 3. آپولو 10 بالاترین سرعت: 24816 مایل بر ساعت این فضاپیما در مقایسه به نسخه آپولو 11 که سفرش به زمین از ماه را در 59 ساعت طی کرد، توانست این فاصله را در 54 ساعت بگذراند. 4. ناسا X-43 بالاترین سرعت: 7000 مایل بر ساعت این جت آزمایشی می‌تواند تقریبا 10 برابر سرعت صدا حرکت کند. پس از اینکه جت به فاصله 100000 فوتی از پرتاب کننده‌اش قرار گرفت، موتور آن روشن می‌شود. بر خلاف موشک‌ها که نیاز به سوختی دارند که دارای اکسیدایزر فراوانی باشد، موتور این جت نیرویش را از طریق ترکیب سوختش با هوای فراصوت بدست می ‌آورد. ناسا امیدوار است که این فن‌آوری بتواند روزی هزینه سفر به مدار نزدیک زمین را کمتر کند. 5. نورث امریکن X-15 بالاترین سرعت: 4520 مایل بر ساعت سال 1967 این راکت آزمایشی توانست با سرعت 6.7 ماخ پرواز کند و تبدیل به اولین هواپیمایی شود که توانسته با سرعت مافوق صوت حرکت کند. اطلاعات بدست آمده از پرواز این راکت به دانشمندان در ساخت ماشینهای مافوق صوت آینده کمک کرد. 6. SR-71 پرنده سیاه بالاترین سرعت: 2200 مایل بر ساعت SR-71 پرنده سیاه می‌توانست با سرعت 3 ماخ مسافت 3000 مایل را طی کند، اما به دلیل هزینه زیاد نگهداری، تولیدش متوقف شد. پرنده سیاه قادر بود کل آمریکای شمالی را تنها در مدت 1.5 ساعت طی کند. 7. سورتمه موشکی بالاترین سرعت: 6416 مایل بر ساعت سال 2003 بود که راکت‌های سورتمه‌ای سریعترین ماشین موجود روی زمین شدند. آنها می‌توانستد در طول سه مایل به سرعت 8.5 ماخ برسند. شتاب سورتمه این راکت می‌توانست به 52 برابر نیروی گرانش برسد که سرعت واقعا شگفت‌آوری بود. 8. ThrustSSC بالاترین سرعت: 771 مایل بر ساعت سال 1997 و در اولین آزمایش، این جت توانست لقب اولین ماشینی که توانسته دیوار صوت را بشکند از آن خود کند. دو موتور جت رولز رویس اسپی در این جت تعبیه شده بودند و قدرت 91 برابری سریعترین خودروی قانونی را ایجاد می‌کردند. این جت می‌توانست از 0 تا 600 مایل را تنها در 16 ثانیه طی کند. 9. Thrust 2 بالاترین سرعت: 650.88 مایل بر ساعت این ماشین توانسته بود از سال 1982 تا 1997 رکورد سرعت را داشته باشد. مجهز به یک موتور رولز رویس اوان بوده ولی سازنده آن چندان رضایتی از سرعتش نداشت و تصمیم به ساخت ThrustSSC گرفت. 10. سونیک ویند 1 بالاترین سرعت: 632 مایل بر ساعت سال 1962 جان استپ که سریعترین مرد زنده نام دارد، این سورتمه راکت را ساخت که می‌توانست شتاب از 0 تا 632 مایل را تنها در 5 ثانیه ایجاد کند. او پس از این تست روانه بیمارستان شد و با اینکه دو چشمش کاسه خون شده بود، آسیب دیگری ندید (!). 11. روح استرالیا بالاترین سرعت: 317.6 مایل بر ساعت ثبت بالاترین سرعت در آب واقعا کار خطرناکی است، اما کی داربی سال 1978 با قایق خانگی‌اش و قدرت 600 اسب بخار توانست رکورد سرعت را بشکند. پس از آن خیلی‌ها در تلاش برای شکستن رکورد او جان خود را از دست دادند. او در حال حاضر مشغول کار بر روی ساخت یک قایق جدید با قدرت 9000 اسب بخار است. 12. Rain X Challenger بالاترین سرعت: 300 مایل بر ساعت دومین قایق سریع در طول تاریخ با یک تراژدی کار خود را پایان داد. سال 1989 کریگ آرفونس در تلاش برای شکستن رکورد روح استرالیا جان خود را از دست داد. این قایق فیبر کربنی دارای یک موتور 5500 اسب بخاری بود.

بانو سیما بینا Sima Bina Mostanad BBC Farsi.یا بکش یا دانه ده یا از قفس آزادکن!