آی آدما! یاد بگیرید!(درس زناشویی)

آی آدما! یاد بگیرید!

پنج سال پیش که وارد این خونه شدم در همسایگی خودم یک زن و شوهر میانسالی رو دیدم که چون بیشتر وقتاشون رو توی بالکن میگذروندند و من نزدیکتر از دیگران به اونها بودم تقریباً تمام زندگیشون رو شاهد بودم. بعضی وقتا هم توی خیابون میدیدمشون. همیشه با هم خوش و خرم بودند... البته دزدکی نگاهشون میکردم تا متوجه من نشن. در گوشی چیزهایی به هم میگفتند... شادی میکردند... گاهی هم برای همدیگه میخوندند... سروروی یکدیگه رو نوازش میکردند و خیلی وقتا هم همدیگر رو میبوسیدند و همه اینها اول از سوی زنه شروع میشد و بعد مرده به زنه جواب میداد... که زنها باید از این دو تا یاد بگیرن و در روابط زناشویی دست پیش بگیرند تا شوهرشون همیشه به عشق اونا زندگی کنه و چشمش به دنبال زنای دیگه نباشه و... این روند ادامه داشت تا چند روز پیش که متوجه شدم شوهره مرده!

پس از مرگ شوهره همسایه ها دوروبر زنه جمع شدند و زن شوهرمرده رو تنها نگذاشتند... باهاش خوش و بش میکردند... این ور و اون ور میبردنش تا مرگ شوهر فراموشش بشه...! ولی نمیدونم چرا جسد مرده رو نمیبردند بیرون... اینم بگم که توی همسایه هایی که دوروبر زنه رو گرفته بودند مرد هم پیدا میشد و همه شون زن نبودند. به همین دلیل من این چند روزه خیلی به رفتار اونا دقت میکردم و فکر میکردم یکی از این مردا قصد ازدواج با زن شوهرمرده رو داره... که امروز دیدم حدسم درست درومده و زنه با یکی از همون مردای همسایه ازدوداج کرده!! و مخصوصاً از این تعجب کردم که دیدم مرده اومده توی خونه زنه!... و از همه مهمتر اینکه جسد رو بردن و خاک کردن و جالبتر اینکه این همسایه ها تا حالا هیچگاه پیداشون نبود و نمیدونم چطوری تا شوهره مرد پیداشون شد. شایدم رسمشونه که اگر زن یا شوهری مرد بیان و شوهر یا زنی برای بیوهه پیداکنند و اونا رو سروسامون بدند و برن. خدا داند...

.

.

.

.

تا اینجای داستان هرچی که نوشتم عین واقعیت و حقیقت بود و تقریباً‌ هیچ کلمه ای رو زیادی یا پس و پیش نکردم. تنها این رو بگم که به جای زن و شوهر اگر مینوشتم نروماده متوجه میشدید که این دو تا آدم نبودند بلکه دو تا کبوتر بودند که توی بالکن خانه من زندگی میکردند. با گذشت پنج سال در کنار اونها(بعضی صبحها هم که زود از خواب بیدارمیشدند و با زبان خودشون قربون صدقه همدیگه میرفتند نمیگذاشتند راحت بخوابم) درسهای زیادی از زندگی آنان آموختم و به برخی از رمزورازهای زندگی پرندگان آشناشدم که برایم ارزشمندند. گذشته از اینکه مشاهده زندگی آنان از نزدیک برای من پرسشهای زیادی به وجود آورده:

چرا همیشه مادهه خودشو به نره نزدیک میکرد؟

چرا همیشه مادهه اول با نوکش کاری میکرد مثل بوسیدن درست روی صورت و گردن نره؟

چرا همیشه مادهه بدن نره رو تمیز میکرد؟

زمستونها چطور توی بالکن میخوابیدند و سردشون نمیشد؟

چرا کبوتر نر تازه وارد آمده توی محل زندگی مادهه و مادهه رو نبرده پیش خودش هرجا که پیشتر بوده؟

چرا جسد رو زمانی بیرون بردند که یک نر برای مادهه پیداشد؟ (این خیلی مهمه!) چه کبوترانی جسد رو بیرون برده اند؟ آیا نره با همکاری مادهه این کار رو کرده؟ و کبوترای دیگه منتظر بودند تا یک جفت براش پیدا بشه و دوتایی این کار رو بکنن؟

چگونه اون رو از بالکن بیرون بردند درحالیکه بالکن حصار داشت و نمیتونستند جسد رو هل بدن پایین؟ آیا مثل گنجشکهای نروماده که بچه شون رو پرواز یاد میدن جسد رو دوتایی بلند کردند و بردند؟ کجا بردندنش و آیا او رو واقعاً خاک(دفن) کردند؟ 

پرندگان طبق گفته قرآن مرده های خود را دفن میکنند چنانکه قابیل پس از آنکه هابیل را کشت و نمیدانست جسد برادر را چگونه پنهان کند، خداوند کلاغ را برای آموزش او فرستاد تا از او بیاموزد... و همان گونه که قرآن کریم آن درس را به فرزند آدم داد نتیجه میگیریم که:

دانستن رمزورازهای این نکته ها نیز میتواند درسهایی برای روابط زناشویی  همه ما آدمیان و بویژه جوانانی باشد که تشکیل خانواده داده اند تا زندگی شان پایدار بماند.

فروردین نودوچهار- احمد شماع زاده

زندگی ابدی! افسانه یا واقعیت؟

زندگی ابدی! افسانه یا واقعیت؟

 احمد شماع زاده

استیون هاوکینگ، کیهانشناس برجسته و دانشمند سرشناس بریتانیایی، در حاشیه اکران فیلم مستندی درباره زندگی خود گفت که حیات پس از مرگ افسانه است؛ وی در عین حال زندگی ابدی انسان را از طریق کپی کردن مغز بر روی رایانه ممکن دانست.

نویسنده کتاب «تاریخچه مختصر زمان» در ادامه با طرح موضوع امکان زندگی ابدی بشر به کمک علم افزود: «فکر میکنم مغز مانند یک برنامه در ذهن است که آن نیز شبیه به رایانه عمل میکند. از این رو، از دیدگاه نظری این امکان وجود دارد که مغز را روی رایانه کپی کرد و نوعی از زندگی پس از مرگ را به وجود آورد.»

هاوکینگ در عین حال اذعان کرد که چنین چیزی هم اینک «ورای توانایی ها و وسعت [کنونی] دانش بشری است.» وی همچنین تصریح کرد که "در تمام طول عُمرم با تهدید مرگ زودرس زندگی کرده ام، برای همین از اتلاف وقت بیزارم"

در فیلم مستند «هاوکینگ» که روایتگر داستان زندگی این کیهانشناس و فیزیکدان نظری است، وی میگوید که از مرگ نمیهراسد. هاوکینگ پس از اولین نمایش فیلم در سخنان خود با اشاره به موضوع مرگ و تلقی خود از „نیستی" یا "عدم" گفت که حیات پس از مرگ افسانه ای برای مردمانی است که "از تاریکی میترسند".

روشنگری:

آقای هاوکینگ سال گذشته نیز خدا را انکار کرده بود که نه از سوی خداباوران در هیأت دین بلکه از سوی خداباوران دانشمند پاسخ او داده شد. زندگی او مصداق این مثال است که خدا گر ز حکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری. ولی وی قدر این رحمت خداوندی را ندانسته و در سرانه پیری پای خویش را فراتر از طبیعت نهاده و به ماوراء طبیعت به گونه ای وارد شده که موجب افسوس میشود. 

وی به زندگی پس از مرگ اعتقادی ندارد ولی از آنجا که چنین اعتقادی به پوچگرایی و نیهیلیزم ختم میشود راه چاره ای اندیشیده و چیزی گفته و راهی پیشنهاد کرده که از یک دانشمند بعید به نظر میرسد: کپی کردن مغز بر روی رایانه!!

چنین سخنی از یک دانشمند و در این عصر که دانشمندان به کلونینگ دست یافته اند و توانسته اند حیوانهایی را شبیه سازی کنند و اگر اخلاق جامعه جهانی به آنان اجازه داده بود میتوانستند انسان را نیز شبیه سازی کنند و معتقدند حتا میتوان با دی ان آی یک موجود مرده همان موجود را بازسازی کرد چنین سخنی بی معنا و مفهوم است. پس هاوکینگ بر چه مبنایی این اظهارنظر نامعقول و غیرعلمی را بیان داشته است؟

به گفته قرآن کریم، اعتقاد به رستاخیز از سوی کافران نفی میشده و با برگرفتن یک تکه استخوان و نشان دادن به پیامبر اکرم میپرسیدند چه کسی میتواند این استخوانهای پوسیده را دوباره زنده کند؟ اما در این دوران دانشمندان با روش کلونینگ به کافران تمام اعصار و قرون آموختند که بله از دی ان آی همان استخوان پوسیده ما میتوانیم صاحب آن استخوان را بازسازی کنیم. 

از سوی دیگر مغز آدمی به اعتقاد دانشمندان چنان پیچیده و دارای قدرت بسیار شگفت انگیزی است که هیچگاه نمیتوان مکانیزم عملکرد آن را با عملکرد چندین رایانه بسیار پرقدرت و سریع مقایسه کرد. اگر روش پیشنهادی هاوکینگ متصور باشد کامپیوترش را هم باید خداوند درست کند نه انسان.

و از آنجا که خداوند همه چیز را به گونه ای مجمل و مفیدَ، در کتابش قرآن کریم آورده است، نکته ای را که هاوکینگ به آن اشاره دارد را به گونه ای درست و معقول در آیاتی یاداورمان شده است:

روشنگری: از آنجا که خداوند در روز بازپسین انسانها را نه بر اساس نیتهایشان(که در مغزشان نهفته بوده) بلکه بر اساس کردارشان محاکمه میکند، مانند هاوکینگ نمیگوید ما مغز شما را کپی میگیریم بلکه میگوید از کردار شما کپی میگیریم و در روز جزا به عنوان سند، به شما مینمایانیم:

جاثیه آیه 29: و میبینی هر گروهی را از شدت هراس و دلهره بر زانو بلند شده است! هر گروهی به سوی کتابش خوانده میشود. (کتابی که گویا و بازگوکننده کردار است.) امروز سزای آنچه را که انجام داده بودید(خوب یا بد) خواهید گرفت. این است کتاب ما که گویای حق و حقیقت اعمال شماست. ما استنساخ (کپی برداری) کرده بودیم آنچه را که انجام داده بودید.( هیچ چیز در کیهان از میان نمیرود، بلکه اتوماتیک وار به وسیله کامپیوتر بیمانند خداوند ثبت و ضبط میشود.)

خداوند در آیات دیگری اشاره به این موضوع دارد که گوش و چشم و پوست شما گواهی میدهند که شما چه کرده اید.

باز در آیات دیگری میفرماید قلب و گوش و چشم شما بر آنچه که انجام داده اید مسئولند یعنی مورد پرسش واقع میشوند.

 تاریخ اولین نگارش: هشتم مهرماه 92

ویرایش دوم: 28 اردیبهشت نودوپنج

 احمد شماع زاده

Humans

Harvard Scientists Hold Secret Meeting Aimed at Creating a Synthetic Human Genome

research.pasteur.fr

In Brief

On Tuesday, May 10th more than one hundred scientists, lawyers, and business leaders met to discuss the creation of a synthetic human genome. Journalists were not permitted to attend the event.

Secrecy Breeds Suspicion 

Recently, a project called the Human Genome Project 2 (HGP2) was organized by Harvard University. Their mission? To synthesize the full human genome from synthetic materials. They held a closed-door conference on May 10th to discuss the feasibility of this task.
To clarify,  the meeting was originally organised in order to “synthesise a complete human genome in a cell line within a period of 10 years” and determine the “deliverables and industry involvement” needed in order to make this happen. From there, the goal of the project is to replace the existing genome within a human cell with the synthetic one.
As you can guess, the talks have caused a bit of a controversy, and the situation was made rather worse because the conference was all behind closed doors—no media coverage was allowed and participants were not allowed to Tweet during the discussion.
This has raised suspicions, and a number of experts in the field object to the secretive nature of the talks given the (what some consider to be) significant ethical implications of working on human DNA.
Would it be okay, for example, to sequence and then synthesize Einstein’s genome? If so, how many Einstein genomes should be made and installed in cells, and who would get to make them? Drew Endy, a bioengineer at Stanford, and Laurie Zoloth, a bioethicist at Northwestern University, are very outspoken in their opposition to the project. They assert, “while we strongly agree that sustained improvements in DNA construction tools are essential for advancing basic biological science and improving public health, we are skeptical that synthesising a human genome is an appropriate demand driver.”
They continue by pointing out that the medical developments HGP2 aims to attain can be achieved through other means, making the project unnecessary (and unnecessarily risky).
Yet, one of the events primary organizers, George Church, a Genetic professor at Harvard Medical School, points out that they simply didn’t want any publicity because the paper related to the talk is under review for publication, and the scientists behind the work can’t publicly discuss it until after review.
But others remain unconvinced.
“Would it be okay, for example, to sequence and then synthesize Einstein’s genome?” Endy and Zoloth continue. “If so, how many Einstein genomes should be made and installed in cells, and who would get to make them?”

Harvard Medical School. Harvard Med Twitter account.

They Can, But Should They Be Allowed To?

The issue is not a question of feasibility. It is not a matter of whether or not it’s possible to “synthesise a complete human genome in a cell line within a period of 10 years.” It’s more a question of whether they should be allowed to carry on with the project.
To be clear, this is a far cry from something like cloning, as they do not need any DNA source. Rather, they would use chemicals to synthesize all three billion units in the DNA sequence from scratch and create individual cells with it. And while this development would be a long ways from creating a fully lab-generated human, it could pioneer developments that, some assert, may be a cause for concern.
As of today, the laws governing genomics and regulations to protect against its misuse are not concrete or universal, which is precisely why this talk is getting such attention. It has served as a kind of locus—a center point that brings together a host of ongoing conversations, serving as a kind of ‘rally’ for those invested in this debate.
And ultimately, these conversations are important. While such work could prove advantageous in developing treatments, allowing us to do away with diseases like cerebral palsy or diabetes, in the wrong hands, such powerful technology could lead to catastrophe, such as in biological warfare.
Ultimately, the potential should inspire us, but the risk should give us pause. Science must advance, but it must do so with informed decision making.

Source: NY Times

Mohsen Sazegara Monday 27 Ordibehesht 1395 May 16, 2016

دو یادداشت سیاسی- اقتصادی

پیشنهاد هر راه حلی باید قابل اجرا باشد!

یکی دو هفته پیش پشنهادی از سوی کانون صنفی معلمان، به رئیس جمهور شد که خواستار افزایش حقوق اقشار زحمتکش جامعه شده بودند و افزوده بودند که نگویید ما امکانات و بودجه و... نداریم. برای فراهم شدن آن لایحه ای را در مجلس آینده بگذرانید که تمام سرمایه های نهادهای زیر نظر رهبری را ملی اعلام کنند و از آن پولها در جهت اصلاح وضع اقتصادی جامعه بکوشید.

این پیشنهاد هیچگاه جامه عمل نخواهد پوشید زیرا:

یک- دولت روحانی تاکنون با سخنان شیرین خود بخشی از مردم را برای خود نگه داشته است ولی تاکنون هیچ اقدامی ملی که به سود مردم و به زیان حاکمیت باشد را نه تنها عملی نکرده که مطرح هم نکرده است.

دو- هیچ مجلسی جرأت تصویب چنین لایحه ای را ندارد.

سه- متولیان این نهادها برای رسیدن به این مال و منالها حق و حقوق بسیاری از مردم را طی 37 سال تباه کرده اند. بنابراین اگر جانشان را هم از دست بدهند، زیرا بار چنین خفتی نمیروند.

راه حلی شدنی:

به جای آن راه حل ناشدنی، این پیشنهاد که قابل طرح، پیگیری و اقدام عملی است؛ مطرح شود که تنها همت دولت را نیاز دارد تا پشتوانه عملی شدنش باشد و همت مجلس را نیاز دارد تا عملی شود. البته باز هم مشخص نیست تا آن اندازه همت و عزمی بلند در دولت هست که چنین لایحه ای را تهیه کند یا نه:

دولت لایحه ای را به مجلس ببرد، بدین مضمون:

نظر به اینکه پس از رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی تداخل کاری در نهادهای دولت و ولایت فقیه افزایش چشمگیری داشته، به نحوی که ولایت فقیه حساب سیاست داخلی و خارجی خود را از دولت جدا کرده است، و در بسیاری موارد موازی کاری، تقابل، تضاد و حتا تناقض در سیاستهای داخلی و خارجی دولت از یک سو و حاکمیت از سوی دیگر پیش آمده، و بسیاری مشکلات را برای دولت ایجادکرده است، شایسته است حساب مالی و بودجه نهادهایی که زیر نظر ولی فقیه کار میکنند و پاسخگو به دولت، مجلس و مردم نیستند، و مجلس و دولت عملاً هیچ نظارتی بر آنها ندارند، و حتا به دولت مالیات نمیپردازند، از ردیف بودجه سالانه دولت حذف، و از سوی ولی فقیه تأمین گردد، تا دولت بتواند به نابسامانیهای اقتصادی کشور رسیدگی کند و از درد و رنج مردم بکاهد.

البته در این راستا باید بسیاری از قانونها و برخی مواد قانون اساسی اصلاح شوند.

اگر حکومت، حکومتی درستکار  بود!

اگر حکومت درستکار، و ذره ای از عدالت در روش و منشش بود، آقای جنتی! به کسی که عکسهای خانم مینو خالقی را به عنوان افشاگری بر علیه یک کاندیدای منتخب مردم به شورا آورده بود، میگفت: ا"ی شیطان! تو به چه حقی عکسهای خانوادگی و شخصی مربوط به حریم خصوصی شخصی را که آبرودار و منتخب مردم است را به اینجا آورده ای"؟

سپس خانم خالقی را احضار میکرد و در برابر او آن فرد یا آن نماینده جریان را به استنطاق میکشید که:

-       این عکسهای خانوادگی را از کجا آورده ای؟

-       از فلان شخص گرفتم.

-       خانم خالقی! آیا شما چنین شخصی را میشناسید؟

... و آنقدر به استنطاق ادامه میداد تا حقیقت روشن شود.  

سپس به شخص رسواشده میگفت تو و جریانی که پشت این بداخلاقی نهفته است همه تان از این پس منفورید و نباید سروکله تان در جایی پیدا شود! که هدفتان فریب حکومت و ضایع کردن حق ملت است.

ولی چون حکومت درستکار نیست، آقای جنتی فریب آن جریان را میخورد و حق ملت را ضایع میکند؛ هرچند بعید به نظر نمیرسد خود جزئی از آن جریان باشد؛ بدان دلیل که پس از انتخاب روحانی وی در نماز جمعه گفت ما یک سنگر را از دست دادیم و باید مواظب از دست ندادن دیگر سنگرها در انتخابات آینده باشیم.