هستی شناسی در مکتب قرآن

Saturday, February 11, 2017

یک روغن معجزه آسا فقط برای درد کمر, زانو, شانه و تمام درد عضلانی Suraj S...

جان مهدی خزعلی در خطر است #خزعلی

🌺🌺 باید امروز خاتمی باشی🌺🌺

جُرم امثال "خَزعلی" این است
که نکردند اختلاس بزرگ

یا به فتوای آدمیت خویش
برّه ها را گرفته اند از گُرگ 🌺

یکنفَر با زبان دلسوزی
گفت: بامن بگو به دکتر جان

رو به دُنبال جمع مال و مَنال
بیخیال کُلاه برداران 🌺

به من و تو نمیشود مربوط
به که دادند و مال که خوردند

مملکَت را بود حساب و کِتاب
نفت آورده و دکل بُردند 🌺

از سیاستمَدار سَرشاریم
کشور ما پِزشک میخواهد

یا اگر حمله کرد آمریکا
جای موشک زِرِشک میخواهد 🌺

قُفل بر قُفل اگر زدند چه باک
چون کلیدش به دست روحانیست

اعتصاب غذای خود بِشکَن
وضع ایران چنانکه میدانی ست 🌺

پی اَملاک شهرداری باش
اعتصاب غذا خَطر دارد

در نظر گاه "حوضه! " و "عِرشاد!"
هر که خاموش شد "هُنَر" دارد 🌺

خزعلی جان خُدای را دریاب
حال اهل و عیالِ مظلومَت

گر "سرای قَلم" شود "کافه "
نکند دادگاه مَحکومت 🌺

باید امروز "خاتَمی" باشی
نرخ نان را به روز میداند

آب تا میرود سوی بالا
قورباغه ابوعَطا خوانَد

امیرعاملی قزوینی

Tuesday, February 7, 2017

کرم شبتاب ممحمد نوری زاد

این نوشته بازنویسی داستانی است در کلیله و دمنه به زبانی ساده تر. امید آنکه پسند افتد.

روزگاري پيش از اين ...

برف بر سر درختان برهنه از برگ نشسته بود ...
سرما بر زمين تاخته...
همه جا سپيد پوش ...
جنگل هزار رنگ! اينك يكرنگ بود... يكرنگ يكرنگ ...
سپيد چون برف ...
سپيد از برف ...
برف زمستانه ...
برفي كه دانه هاي سبز بهاری ديگر را در دل داشت ...
در جنگل سرمازده ...
چند بوزينه در پي گرم شدن ...!
خار و خاشاكي بر هم آورده بودند ...
و ...
كرمك شبتاب را زير پشته هيزم نهاده ...
و يكايك بر آن مي دميدند ...
چنانكه آدمي بر خرده آتش مي دمد تا بگيرد ...
نزديك بوزينه ها و بر سر شاخه ای، زاغچه ای نشسته بود ...
از فراز شاخه، کار بوزينگان را ميديد و در شگفت بود از كار ايشان ...
لختي ماند تا نیک دريابد كه آن بوزينگان چه ميخواهند كرد، با كرمك شبتاب ...!
دريافت كه سرما شبيخون برده بر ايشان ...
نه بر تنهاشان كه بر مغزهاشان ...!
پس با خود انديشيد: باشد كه اين درماندگان نميدانند كه كرمك شبتاب را روشني هست چون آتش... و گرما نيست ...!
زاغچه را دل بر ايشان سوخت و بانگ برداشت كه:
" اي بوزينگان! آن كرمك، شبتابکی ست و نه بیش! که روشنايي اش هست و گرمایش نيست ... بيهوده خويشتن را رنجه مداريد ..."
زماني بر اين گذشت و بوزينگان ناشنيده پند زاغچه را، همچنان در وي مي دميدند ...!
در سر زاغچه چنين گذشت:
" بسا كه اين نادان بوزينگان را بانگ من به گوش نرسيده باشد كه من فراز شاخه نشسته ام و ايشان بر زمين ..."
پس بال گشوده، چند شاخه پايينتر بر سر شاخه ای نزديك تر نشست و ديگر بار بانگ بر ايشان زد كه:
" اي بوزينگان! آن كرمك شبتاب را روشنايي هست و گرما نيست ...!"
و باز چشم بر ايشان داشت تا مگر از بيهودگي بازايستند ...
اما ... نه ...
بوزينگان همچنان بر آن كرمك شبتاب مي دميدند برای گُر گرفتن...!
دو ديگر بار، زاغچه با خويش گفت: " اي دريغ كه من هنوز بسيار دورم از ايشان و ايشان را بانگ من نه هميرسد ..."
پر زد و بر زمين نشست و چنين گفت:
" اي بوزينگان! آن كرمك شب تاب را روشنايي هست و گرما نيست ...!"
... دريغا كه باز نشنيدند بانگ او را و نا اميد ماندندش ...
اين بار، اين زاغچه بود كه درمانده بود ...
پس با خود چنين گمان كرد: " ايشان را سرما بر جان زده است چندان كه گوش شان ناشنوا شده است و اما من! نمي توانم اين نادان ها را با خويش رها كنم كه اگر اينگونه باشند و توان در دميدن بر آتش دروغين نهند زود زود است که گرم ناشده جان دهند...!
به ايشان نزديكتر شد و نزديكتر چنان كه از آن نزديكتر نمي توانست باشد ...
و ...
ناگهان بوزينگان جهيدند بر وي و گرفتندش و سر بكندند و بخش كرده، خوردند!!!
و چون از خوردنش بپرداختند ... كرمك شبتاب را برگرفتند و سوي ديگر شدند ...
زاغچه نادان ديگر را ...!!!

***********

نقل از وبسایت محمد نوری زاد که این داستان، شاید داستان زندگی خود اوست. همواره تصور من این بوده که حکومت وی را آزاد گذارده تا کسانی را که به دور او جمع میشوند را شناسایی کند؛ چنانکه دیدیم بسیاری را و آخرینش همان مهربانویی است که این روزها نوری زاد عکسش را در کنار خود گذارده است.