تاراج یک کشور باستانی

تاراج یک کشور باستانی

(به مناسبت انتخابات مجلس شورا)

مدتی پیش آخوند شجونی حرف جالبی زد:

وی گفت: اصلاح طلبان میخواهند بروند مجلس چی رو اصلاح کنند؟

منظور او این بود که همه چیز کشور رو به راه است و چیزی برای اصلاح وجود ندارد!!

اما روی دیگر، یعنی روی اصلی سکه این است که:

آنقدر وضع اقتصادی کشور خراب است که هیچ اصلاحگری نمیتواند آن را سامان دهد.
اصلاح یعنی وصله پینه کردن و رفع اشکال. لباسی که گوشه اش مشکل دارد یا پاره شده است، باید اصلاحش کرد؛ ولی هنگامی که همه جای لباس مشکل دارد و پاره پاره شده است، دیگر اصلاح معنی و مفهوم خود را از دست میدهد و باید آن لباس را به دور انداخت و لباس دیگری بر تن کرد. البته پیش از دورانداختن یادتان نرود که باید جیبهایش را خالی کنید.

لباسی که اکنون بر تن این کشور است، همه بخشهای آن پاره شده و کاملاً از قدوقواره افتاده است. در یکی از جیبهایش پول تلنبارشده که قلمبه زده بیرون. در جیب دیگرش اصلا پولی نیست. یک طرفش اتوکشیده است و طرف دیگرش اصلاً اتوبردار نیست. وصله های فقرو فحشاء همه جا به چشم میخورد... و همین طور بگیر و برو...

یک قلمش این است که 1440000000000 تومان برداشت دولت احمدی نژاد است از اموال مردم. در دولت روحانی هم نه تنها جبران نشده که بر آن هم افزوده شده است. قلم دیگرش این است که 381000000000 تومان بدهی دولت به بانکهاست.

همین دیروز هم علی لاریجانی کاندیدای اصولگرای قم، در مورد اوضاع اقتصادی کشور و اینکه باید نمایندگان فکری برای معیشت مردم بکنند، گفت:

کشور دویست هزار میلیارد تومان (200000000000000) مقروض است.

این ارقام نشان میدهند که کشور فروخته شده، و کوس رسوایی اش نیز نواخته شده؛ اگر هم تاکنون سرپا ایستاده، با پیشخورکردن حق آیندگان و چاپ پولهای بی پشتوانه، به ظاهر اداره شده است.

نمودهایی از این نابسامانیها اینکه:

بسیاری از کارخانه ها از کار افتاده است.

بسیاری از کارگاهها و کارخانه ها تنها با درصدی از توان و ظرفیت خود کارمیکنند.

بسیاری از کارگران بیکار شده اند.

بسیاری از کارگران محتاج نان شبشان هستند، در حالی که از کارفرمایان بستانکارند.
بسیاری از دوره گردها و دستفروشان یا خود را نابود کرده اند و یا نابودشان کرده اند و خانواده هایشان بی سرپرست شده اند.

اما ببینم پولهای کشور کجا رفته و چه شده؟ چه کسانی خورده و برده اند و در کجاها هزینه شده است؟

یک- صرف ساخت تأسیسات اتمی شده که بسیاری از آنها دود شد و بر هوا رفت.
دو- صرف دور زدن تحریمها برای تأسیسات اتمی و غیره شده و برامدن امثال بابک زنجانیها و باندهای اختلاسگر میلیاردی که کمتر از سه میلیارد دلار اختلاس کسر شأنشان بود!!
سه- صرف ساخت تسلیحات نظاتمی و بویژه موشکهایی که در انبارهای زیرزمینی سپاه تلمبار شده، و به قول خودشان آنقدر زیاد است که نمیدانند چکارشان بکنند؛ و نیز صرف ساخت موشکهای بالستیک پرهیزینه. پرهزینه های اقتصادی و نیز سیاسی!

چهار- صرف پرداخت حقوق به حقوق بگیران از دولت که به جز کارکنان وزارتخانه ها، سپاه، بسیج، مجلس، شورای نگهبان، مجلس خبرگان، نهادهای مختلف، سازمانها و نهادهای عریض و طویل تبلیغی، مذهبی و سیاسی، روزنامه های وابسته، و... که کارشان تنها مصرف است و هیچگونه تولید اقتصادی ندارند!! خداوندا به تو پناه میبریم از شر شیاطین...

پنجم اسفندماه نودوچهار – احمد شمّاع زاده