تهدید سلامتی در پناه فناوری

تهدید سلامتی در پناه فناوری:

شبهایی که کاملا تاریک نیستند ‌

شب‌های ما هر سال که می‌گذرد روشن‌تر از سال پیش می‌شوند، شاید عکاس‌های نجومی بیش از هر کس دیگری بدانند که چقدر آلودگی نوری در شب‌ها بالاست.

اگر زمانی فقط نورهای چراغ روشنایی داخل خانه یا سطح شهر و تبلیغات شب‌هایمان را روشن می‌کرد، الان دیگر ما می‌توانیم فهرست بلندبالایی از چیزهایی را ارائه بدهیم که حتی در دقایقی قبل خواب و حین خواب هم، شب‌هایمان را روشن می‌کنند.

ما تا آخرین لحظه‌ای که بیدار هستیم، چشم از گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های خود برنمی‌داریم، حین خواب هم وضعیت بهتر نیست، خیلی‌ها در اتاق خوابشان کامپیوترشان را روشن نگاه می‌دارند، تا چیزی دانلود شود، ساعت الکتریکی کنار بستر هم نور ملایمی از خود ساطع می‌کند، تجهیزات دیگری مثل گیرنده‌های تلویزیونی و دستگاه‌های پخش DVD هم ممکن است در اتاق خواب باشند که هر یک از آنها نور کم، اما در مجموع قابل ملاحظه‌ای را ساطع می‌کنند. تازه ممکن است شما بدخواب شوید، و وقتی دقایقی برخاسته‌اید، با خودتان فکر کنید، چقدر خوب است به جای «شمردن گوسفندها»، با تبلت کتابی بخوانید یا وب‌گردی کنید و ناگهان نور صفحه نمایش که مناسب شرایط روز تنظیم کرده بودید، با شدت تمام به چشم‌های شما می‌تابد.

ممکن است بگویید که مگر چه می‌شود، شب‌هایتان کمی روشن شود، یا اینکه با این نورها انطباق دارید و به گمان شما، مزاحمتی برای شما ندارند.

اما باید بگویم که مسئله جدی‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید.

فیزیولوژی بدن انسان‌ها در طی هزاران سال، با دو نور طبیعی خود را هماهنگ کرده است: نور خورشید در طی روز و نور ماه در طی شب. در بدن رفته رفته یک ریتم شبانه‌روزی یاcircadian شکل گرفته است، این ریتم چیزی نیست که بشود بدون پرداخت هزینه تغییرش داد.

در حدول زیر میزان روشنایی در شرایط مختلف را بر اساس واحد لوکس می‌بینید. توجه داشته باشید که لوکس، یک واحد اندازه‌گیری لگاریتمی است.

نور چگونه روی بدن ما تأثیر می‌گذارد؟

وقتی نور به چشم‌های شما برخورد می‌کند، پیام‌های عصبی از طریق عصب بینایی بههسته‌های سوپراکیاسماتیک در هیپوتالاموس می‌رسند، این هسته‌های مسئول تنظیم ریتم شبانه‌روزی هستند. وقتی نور مصنوعی شب به این هسته‌ها برسد، آنها تقریبا شبیه شرایط روز به نور واکنش نشان می‌دهند، مثلا دمای بدن را بالا می‌برند و هورمون کورتیزول ترشح می‌کنند.

هورمون کورتیزول باید به طور طبیعی در طی شب کمتر از وقت روز ترشح شود، ترشح نابجای آن در طول شب باعث مشکلاتی مثل چاقی، مقاومت به انسولین و مستعد شدن به دیابت، و تغییر واکنش التهابی بدن می‌شود.

از سوی دیگر وقتی محیط تاریک نباشد، هورمون مهمی به نام ملاتونین، به میزان کمتری ازغده پینه‌آل مغز ترشح می‌شود، این هورمون در طول شب، فشار خون، دمای بدن و میزان قند خون ما را پایین می‌آورد. پس نورهای مصنوعی شبانه از این محور هم باعث، اختلالاتی در بدن ما می‌شوند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که حتی روشن بودن معمول اتاق‌ها در طول شب‌ها، طول زمان ترشح ملاتونین را ۹۰ دقیقه کمتر می‌کند و اگر اتاق در حین خواب به اندازه کافی تاریک نباشد، ترشح هورمون ۵۰ درصد دیگر هم کاهش می‌یابد.

حالا بماند که استفاده شبانه از تبلت و گوشی‌های هوشمند، چقدر می‌توانند اختلال ایجاد کنند.

آبی زیان‌آور!

جالب است بدانید که نور آبی، نسبت به نورهای دیگر بیشتر باعث اختلال در ریتم شبانه‌روزی ما می‌شود، چون این طیف نور، بیشتر رنگدانه ملانوپسین شبکیه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و از آنجا که سلول‌های حاوی این رنگدانه در تنظیم ریتم شبانه‌روزی نقش مهمی دارند، در نتیجه نور آبی باعث اختلال ریتم شبانه‌روزی بیشتری می‌شود.

البته از یاد نبرید که محتوای خود وب‌گردی یا پیام‌های دریافتی با گجت‌ها، می‌توانند باعث ایجاد تنش ذهنی در ما شوند و خوابمان را مختل کنند و بنابراین علاوه بر مکانیسم نوری، گجت‌ها با شیوه دیگری هم مزاحم سلامت ما هستند.

نورهای مصنوعی و خطر سرطان

اما موضوع جدی‌تر از آن است که فکر می‌کنید:

مطابق یک تحقیق ده ساله که بر روی ۱۶۷۰ زن انجام شد، مشخص شد آنهایی که بیشتر در معرض نورهای مصنوعی شبانه هستند، ۲۲ درصد بیشتر احتمال دارد مبلا به سرطان پستان شوند. گمان می‌رود که سرکوب ترشح هورمون ملاتونین در  این مورد هم مؤثر باشد.

در یک مطالعه دیگر، محققان، بافت سرطان سینه را به موش‌ها پیوند زدند و متوجه شدند که اگر خون زنانی را به بدن این موش‌ها وارد کنند که در معرض نور شبانه بیشتر بوده‌اند، میزان رشد تومورشان بیشتر می‌شود.

کسانی که شغل ‌های شبانه دارند و شیف کاری ‌شان ثابت نیست و چرخشی است ، مثل پرستاران ، باز هم احتمال ابتلاشان به سرطان پستان بالا می ‌رود.

خبر بد این است که حتی اگر نور تبلت و گوشی خود را کم کنید ، خطرها کم نمی‌شود، چون ثابت شده که برخورد طولانی با نورهای کم در همسترها باعث بروز نشانه هایی شبیه افسردگی در آنها می ‌شود . گمان می‌رود عامل ایجاد افسردگی در این مورد ، پروتئینی به نام TNF باشد.

تحقیقات باز هم تأکید کرده ‌اند که نور آبی به میزان بیشتری می‌تواند باعث ایجاد افسردگی شود . نور شبانه می‌تواند خلق اشخاص و حتی یادگیری ما را تحت تأثیر قرار دهد .

از سوی دیگر مهم است بدانید که ملاتونین نقش مهمی در فرایند سالخوردگی دارد ، این هورمون میتواند تنش‌های اکسیداتیو بدن را کم کند. بنابراین اختلال در ترشح آن می‌تواند روند سالخوردگی را شتاب دهد. حتا میان سرکوب ترشح ملاتونین و بروز بیماری‌های قلبی - عروقی هم  ارتباطهایی کشف شده‌است.

چه باید کرد؟

پ- اتاق خوابتان را تا جایی که می‌توانید تاریک کنید.

- ساعتی قبل از خواب، نور اتاق‌هایتان را کم کنید.

- عادت مطالعه قبل از خواب با تبلت یا کار با گوشی‌های هوشمند را کنار بگذارید و رو به کتاب کاغذی یا کتابخوان‌هایی با جوهر الکترونیک بیاورید.

- کامپیوتر و یا وسایلی که به هر ترتیب نوری از خود پخش می‌کنند، مخصوصا آنهایی را که نور آبی دارند، از بستر خود دور نگاه دارید.

			Why we need to sleep in total darkness The modern bedroom is full of lights, from glowing computer monitors and clock radios to any number of blinking and glimmering electronic devices. Trouble i...
			View on io9.com

مجمع اصلاح طلبان فیسبوک و افشاگری تاریخی!!

مجمع اصلاح طلبان فیسبوک و افشاگری تاریخی!

افشای لیست بدهکاران بانکی که توسط روح الله زم فرزند محمدعلی زم مدیرکل سابق حوزه هنری صورت گرفت شوک عجیب و غریبی به فضای رسانه‌ای و قدرت داده ...

شنیده‌ها حاکی از این است که لیست منتشر شده توسط "زم" آنقدر اعتبار دارد که برای آن جلسات فوری برگزار کردند و مقصر انتشار آن را دولت دانستند.

افشای ليست محرمانه كميته وصول مطالبات بانك مركزی برای نخستین بار مقدار بدهی افراد به سيستم بانكی و بخشی از ٧٠ ميليارد دلاری كه در طی ٨ سال دولت اقای احمدی نژاد به خزانه واريز نشد:

- آقای "محمد شريف ملك زاده" و شركت تحت مديريت وی بنام "شرکت رنوس" ؛٦٠٠٠ ميليارد تومان

- آقای "آرمين محمدی" ؛ شاگرد كامپيوتر فروشی كه به وارد كننده آلمينيوم تحت نام "هولدينگ ياس" تبديل شد ؛ ٦٠٠٠ ميليارد تومان

- آقای "مجتبی خوشرو" ؛ شريك آقای "آرمين محمدی" سازنده برج در كامرانيه ؛٤٠٠٠  ميليارد تومان

- آقای "بابك زنجانی" ؛ ٧٠٠٠ ميليارد تومان

- آقایان امیر منصور آریا"خاوری"و دار و دسته ؛٣٠٠٠ میلیارد تومان

آقای حمید بقايی معاون سابق رييس جمهور ٣١٠٠ ميليارد تومان

- آقای "اسفندیار رحيم مشايی" از محل كميسيونهای مختلف معاملات دولتی( مسكن

مهر گرفته تا قراردادهای نفتی) ؛ ٨٩٠٠ ميليارد تومان

دانشگاه ایرانیان متعلق به "محمود احمدی نژاد" ؛ ١٢٠٠میلیارد تومان

- آقای "سعید مرتضوی" در زمان تصدی ریاست سازمان تامین اجتماعی ؛ ١٣٤٠ میلیارد تومان

- آقای "صادق محصولی" ؛ ٢٣٧٠میلیارد تومان

- معاون وقت بانک مركزی ؛ ١٣٠٠ میلیارد تومان

- محمدرضا رحیمی"معاون اول احمدی نژاد" در اختلاس از شرکت بيمه؛ ١٤٠٠میلیارد تومان

- آقای پوستين دوز مديرعامل سابق شرکت سايپا كه در هنگام خروج از مرز دستگير شد ؛ ٢٥٠٠ میلیارد تومان

- آقای بهزاد ظهيری مدير عامل اسبق ايساكو كه مدتی در اوين بود و آزاد شد ؛٣٠٠ ميليارد تومان

و ٤٥ نفر ديگر جمعا به مجموع ٥٦ هزار ميليارد تومان ...

روح الله زم به عنوان منتشر کننده نام این افراد می‌گوید:

حتما خاطرتان هست که در هشت سالی که محمود احمدی نژاد "ریاست دولت" را در ایران بر عهده داشت، بارها در ملاقاتها، سخنرانیها و سفرهای استانی اش از وجود لیستی از بدهکاران بانکی سخن میگفت که قسمت عمده ای از منابع بانکها را در اختیار داشته و از پرداخت بدهیهای خود به نظام مالی کشور خودداری میکردند! 

در مناظره های انتخاباتی سال ۱۳۸۸ نیز بارها در میتینگها و مناظره هایش از وجود چنین لیستی سخن گفت، حتا یکی دوبار دستهایش را در جیب کناری کتش فرو برد تا مثلا این لیست را در بیاورد و بقول خود آنرا افشا نماید. اما او اینکار راانجام نداد. چرا؟؟

ساعتی پیش ایمیلی دریافت کردم از یک دوست در ایران، او لیست محرمانه بدهکاران سیستم بانکی در ایران و بدهکاران مالی کشور را برایم ارسال کرد. لیست را با فردی آشنا به امور چک کردم و محتوای آن لیست تایید شد.

بدینوسیله برای نخستین بار لیست مطالبات معوقه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را منتشر می‌کنیم. افشای این لیست به دو دلیل صورت می گیرد:

یک - کمک به وصول مطالبات مردم از دست بدهکاران میلیاردی به بانک مرکزی و در آوردن حربه از دست قوه قضاییه و دولت جمهوری اسلامی برای پیگیری نکردن این مطالبات با ذکر "محرمانه بودن" این لیست.

دوم - شناخت دقیق دولت پاکدستان و "دزدگیر 88" که از قضا فاسد ترین دولت تاریخ این سرزمین لقب گرفت.
یک نظر:  تصور نمیشود با این افشاگریها آنها تصمیمشان عوض شود. کارد دسته خودش را نمیبرد. اگر وصل نبودند تاکنون به حسابشون رسیده بودند.
 

نمایشی از دنیا و آخرت!

نمایشی از دنیا و آخرت! در دو پرده

نویسنده:؟ 

اشاره: 

وقتی که این ایمیل را خواندم پیش خود گفتم چه خوب میشد که این حاج آقا از دنیای برزخی برمیگشت و به ما میگفت که چه دیده و چه شنیده تا دستکم برخی از کسانی که هنوز بر خوان مردم خفته اند بیدار شوند و به دنیایشان سروسامانی دهند. آری دنیا جای امتحان است. یوم یفرالمرء من اخیه و امیه و ابیه و صاحبته و بنیه... روزی که روز وانفساست هرکس تنها به  فکر خویش است و از همه فرارمیکند. حتا از برادرش- ماردش- پدرش- همسرش- و فرزندانش... شماع زاده

پرده اول 

مرگ از بزرگترین موهبت هایی است که در پایان زندگی بر انسان نازل می شود، ولی گاها گیر می کند و نازل نمی شود تا یک آیت الله، مثلا  مهدوی کنی، بی آبرو یا تنبیه شود که در زیر دهها دستگاه و سیم و سرم دیگر نه به این دنیا راه دارد و نه آن دنیا او را می طلبد. شاید هم آغاز محکومیت مهدوی کنی است که زمین و زمان همه دست به دست هم داده اند تا نمیرد و معلوم شود کار این آیت الله، مانند بسیار دیگری از آیت الله ها گیر اساسی دارد.

هنوز صدای مهدوی کنی در گوشم زنگ می زند که سی سال پیش در مهدیه تهران دعای کمیل می خواند و نیز سیمای صدها جوان و نو جوان دسته گل ایرانی را در ذهن دارم که قبل یا بعد از رفتن جبهه با چشم های خیس پای منبر او می نشستند و هزار هزار رفتند و باز نگشتند. آن جوان ها رفتند و بازنگشتند اما آیت الله مهدوی کنی ماند. آنقدر ماند که دیگر حتی نمی توانست صاف راه برود، اما به همراه همسر پیر و دختر و همه عروس ها و دامادها و داماد دامادها، چنان بر امپراطوری مالی جامعه الصادق چنگ زدند که گویی سهم خانوادگی آنان از جمهوری اسلامی است. فقط پاساژ میلاد شهرک غرب و مجتمع تجاری نور و صنایع پوشاک جامعه و منزل شخصی پنج هزار متری آنها میلیاردها تومان ارزش دارد واز بسیاری از مراکز خرید اروپا پررونق تر است. املاک و مستغلات تحت پوشش آنها هم هیچگاه حسابرسی نشده و از گرانترین  سرمایه های ایران است؛ اموالی که فقط افشای روابط آن از سوی مهدی خزعلی به بازداشت و سلول انفرادی او منجر شد و فقط به این شرط آزاد شد که متن افشاگری هایش در باره  شبکه مهدوی کنی ها را از سایتش بردارد.

سه سال پیش که برای خریدن یک ساعت مچی به مرکز خرید میلاد در شهرک غرب رفتم و از تعدد مراکز فروش ساعت و جواهر های میلیونی در حیرت بودم، نمی دانستم که سود خرید آن به حساب جامعه الصادق رفته است و از قضا سود خریدن بسیاری از کالاهای لوکس در تهران به حساب این مجموعه می رود که هیچ مرجعی آن را حسابرسی نمی کند، مدیران آن انتصابی اند و انتخاب نمی شوند، همه اهل بخیه و اهل معامله و از معتمدین آیت الله هستند، حساب هایشان در دفاتر دولتی ثبت نمی شود درآمدهایشان شفاف نیست، مالیات نمی پردازند و به قول علما به کر اتصال دارند. و بدتر از همه اینکه همه این چپاول ها به نام خدا واسلام و پیغمبر صورت می گیرد.

  آیت الله مهدوی کنی رئیس مجلس خبرگان که طبعا باید حافظ و حسابرس جان و مال و آبرو و ناموس مردم  می بود و نبود، شاید یکجا و یک نفره دارد تقاص آن همه ظلم و رنج و جهل و فقری را که بر ایرانیان رفت، پس می دهد.

 

پرده دوم

اما دکتر ناصر کاتوزیان،  پدر علم حقوق ایران و ازنویسندگان پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی وقتی دو هفته پیش در بیمارستان  بستری  شد نه به کسی بدهکار بود نه اموال شبهه ناکی داشت که مدعی داشته باشد، و نه حتی گوشه ای از زندگی او در ابهام بود. به همین دلیل به آرامی و بی هیچ دغدغه ای جهانی را ترک کرد که با حقوق کارمندی در انتظام آن تلاش کرده بود. او از بنیانگذاران حقوقی مملکتی بود که امثال مهدوی کنی میوه چین آن شدند و در آن جولان دادند. مقایسه مرگ و زندگی دکتر ناصر کاتوزیان و مهدوی کنی، یک جورهایی مقایسه دو جریان فکری و اجتماعی جامعه ایران است که چالش میان آنها هنوز ادامه دارد. اولی  از حدود قانونی و اخلاقی خود اندکی عدول نکرد اما دومی از هیچ امکان دنیایی و آخروی برای  بیشتر بهره بردن نگذشت. مهدوی کنی یک امپراطوری مالی از خود باقی گذاشت که مدعی بود برای خاطر خدا آن را اداره کرده است. اما امثال ناصر کاتوزیان  با محرومیت از ابتدایی ترین حقوق اجتماعی از دانشگاه اخراج شد در حالی که به غیر از تدریس و فعالیت علمی اشتغال دیگری نداشت. به نوشته خودش در حالی که از بنیانگزاران نظام حقوقی جمهوری اسلامی بود چنان در حاشیه و فشار قرار گرفت که حتی تامین هزینه یک زندگی عادی برایش غیر ممکن شد. نویسنده رفرانس های حقوقی دانشگاههای ایران برای سالیانی حتی نمی توانست هیچ انتشاراتی را به انتشار کتب و آثار حقوقی اش متقاعد کند و در دانشگاه نام او از همه منابع  حقوقی حذف شد.با این حال او نماینده طیفی بود که مجیز گویی کسی را نکردند و به توجیه ظلم و فساد حاکم نپرداختند و برای اینکه به کار گرفته شوند هم سفره امثال مهدوی کنی ها نشدند. و این جدال ادامه دارد بین کسانی که تلاش دارند ایران را بسازند و برای مردم قابلیت های زندگی ایجاد کنند و کسانی که سهم در سهم، امتیاز ویژه می خواهند. هرچند مردم هنوز راه به جایی نبرده اند و جمهوری اسلامی طوری سازماندهی شده که از درونش لشکر مهدوی کنی های بسیاری با همسر و عروس و داماد می جوشد و بهره های خاص می برند، اما در یک نکته تردیدی نیست و آن اینکه، امروز مردم بسیار بیشتر تفاوت امثال مهدوی کنی و ناصر کاتوزیان را میفهمند.

شناخت فرهنگ مسیحیت و واتیکان

در پیرامون شناخت فرهنگ مسیحیت و واتیکان

شناخت فرهنگ زیربنای روابط فرهنگی

اگر گفته شود از دیرباز این فرهنگ بوده که در دامن خود سیاست و روابط سیاسی را پرورانده نه تنها سخن گزافی نیست که مبتنی بر واقعیات تاریخی نیز هست. بنابراین در روابط سیاسی همواره باید بر روابط فرهنگی و شناخت فرهنگ جامعه ای که با آن روابط سیاسی برقرارکرده ایم(جامعه رابط به) پافشاری کنیم و در دیپلماسی خویش با آن جامعه مبنا را بر فرهنگ آن جامعه قرارداده و با ریشه یابی ویژگیهای فرهنگی و پیشینه تاریخی آن دولتمردان آن را نیز از نظر فرهنگی یا اجتماعی روانشناسی کنیم و رفتار دیپلماتیک خود را بدان محک بزنیم و پس از اطمینان از صحت تجربه ها آنها را به عنوان ابزار دیپلماسی به کارگیریم.

هرچند فرهنگ جامعه رابط به غنی تر بوده و ریشه های عمیقتری در تاریخ جامعه بشری داشته باشد کار شناخت آن پیچیده تر و شناخت ویژگیهای فرهنگی آن معضلتر و برگزیدن رفتار دیپلماتیک متناسب با آن مشکلتر خواهد بود.

بنابراین اولین گامی را که باید در پیمودن مسیر روابط دیپلماتیک فرا پیش نهیم شناخت عمیق فرهنگ جامعه رابط به و پس از مشخص شدن عمق آن برگزیدن ابزارهای متناسب با آن برای دستیابی به اهداف مورد نظر است.

روابط دیپلماتیک با واتیکان

با درنظرگرفتن مبنای مشروحه فوق برای پی­ریزی روابط دیپلماتیک با دولت­شهر واتیکان به نحوی که به اهداف کوتاه مدت و بلندمدت ج.ا.ا. در واتیکان منتهی شود شناخت فرهنگ­ این دولت­شهر باید از اولویت ویژه ای برخوردار باشد و از آنجا که این کشور نه به مانند دیگرکشورهای جهان بلکه با همه حقارت صوری خویش از عمقی فرهنگی به قدمت دوهزارسال و وسعت عملی به اندازه کره خاک برخوردار است- کارشناخت فرهنگ آن نیز به همان اندازه پیچیده تر و نیازمند افزارهای مناسب آن است.

1990 سال پیش که حضرت مسیح علیه السلام سر بر زمین نهاد و با تکلم خویش در گهواره- گاهواره تاریخ را تکان داد کسی تصورنمیکرد که آوازه او جهانگیر شود به حدی که میلیاردها انسان را شیفته خود سازد!

از 1930 سال پیش که حواریون او شربت شهادت نوشیدند و از آن پس تا مدتهای مدیدی که پیروان صدیق او در زیر زمینها به تشکیل هسته های مقاومت و تبلیغ مخفیانه دست میزدند و جان بر سر این عشقبازی میباختند کسی چنین تصوری را به مخیله اش راه نمیداد که روزی فراخواهدرسید که عشق تبدیل به نجات شود و نجات با پول معامله گردد آنهم چه معامله سخیفی!!

و هنگامی که امپراتوران و جباران تاریخ مسیحیان مؤمن و پاکباز را از آتش میگذرانیدند کسی به فکرش خطور نمیکرد که روزی مدعیان همین مکتب آنهم با نام مسیح دانشمندانی همچون جوردانو برونو را بسوزانند و معتقدین به مسیح که همواره تحت تعقیب و تفتیش بودند نمیدانستند که روزی اخلافشان عقاید را به تفتیش خواهند کشانید و مصلوب خواهندکرد!!

و باز در همین دورانها بود که به قول ابن خلدون عصبیت کار خود را کرد و پی ریز تمدنی تازه شد ولی نه از بافت تمدنهای کهن همچون چین و هند و ایران و مصر بلکه متعصبین کلیسا که هدفشان تنها رواج دین مسیح بود با دل و جان به هرگوشه و کناری رفتند و خود را به آب و آتش زدند و رهاورد مسیحیت را در دل دورترین قبایل آفریقا و استرالیا کاشتند و در سده های اخیر برای رسیدن به هدف خویش از همکاری با استعمارگران و استثمارکنندگان باز نایستادند و همراه با آنان وارد سرزمینهای بکر و دست نخورده فرهنگی شدند و به نیت تبلیغ دین مسیح به تغییر فرهنگ و مذهب بومیان پرداختند و بدین ترتیب مبشرین مسیحی در همه عالم خوان نعمت مسیحیت را بر توده های بومی گسترانیدند.

از سویی دیگر خیل همین مأمورین تنصیری بود که با آگاهی و هشیاری و آموزشهای لازم همزمان با انجام دیگر وظایف در کوچه پس کوچه های شهرودیارهای ممالکی فرهنگ ازیادرفته همچون ایران پرسه زدند و به دنبال شیءی فرهنگی- رساله ای- کتابی- سندی- عتیقه ای- و... گشتند و یافتند و بردند و با این آثار تمدنی به غنیمت رفته موزه ها و کتابخانه ها و دانشگاهها برپاکردند و با استفاده از آنها تمدن خویش را بنا نهادند... و اگر نمیکردند چه؟ آیا اینهمه اسناد و کتابها و عتیقه جات محو و نابود نمیشد؟ و از صفحه روزگار برنمیافتاد؟ حقا که آگاهی نعمتی است بس گرانمایه که هرگز چیزی جگایگزین آن نتوان کرد!

آری این است دورنما و تصویری هرچند ناقص از فرهنگی عمیق و گسترده که بایستی آن را 

بشکافیم و بر پایه شناخت حاصله روابط دیپلماتیک خود را با دولت­مردان صاحب این فرهنگ پی ریزی کنیم.

17/6/69 – احمد شماع زاده

کارشناس روابط فرهنگی ایران و واتیکان

پزدادن و به رخ دیگران کشیدن بد است؟!

ثروتمندان آلمانی در سکوت و خفا زندگی می‌کنند

استفن اونس

بی‌بی‌سی - برلین

جمعه 05 سپتامبر 2014 - 14 شهریور 1393

کارل آلبرخت و فروشگاهی که امپراطوری آلدی از آنجا کار خود را شروع کرد.

کسی نمی تواند ثروتمندان آلمان را به خودنمایی و به رخ کشیدن ثروتشان متهم کند.

پس از مرگ کارل آلبرخت یکی از ثروتمندان بزرگ آلمان، حدود یک هفته هیچ اطلاعیه و خبری منتشر نشد تا اینکه مراسم ختم و تدفین بسیار ساده و خصوصی او انجام شد و به پایان رسید.

کارل آلبرخت و برادرش تئو مغازه بقالی کوچک مادرشان را در یکی از شهرهای دورافتاده آلمان به یک غول بزرگ سوپر مارکت های اروپایی به نام آلدی تبدیل کردند. اما عادات، افکار و شیوه زندگی این سرمایه دار بزرگ شناخته شده نبود.

"صاحبان آلمانی شرکت های اتومبیل سازی لوکسی مثل پورشه و یا ب ام عادت به راندن اتومبیل های شیک و گرانقیمت ندارند و تظاهر و به رخ کشیدن این اتومبیل های لوکس را به عهده دیگران می گذارند."(مانند بچه تهرونیهای خودمان که بویژه در دوران احمدی نژاد ثروت پدرانشان سر به فلک کشید و نوکیسه ها بسیار شدند.)

 روزنامه های آلمانی برای نوشتن زندگی نامه او فقط می توانستند به چند اظهارنظر ساده و رسمی او در سالهای ۱۹۵۳ و ۱۹۷۱ رجوع کنند چون چیز بیشتری در مورد او نمی دانستند.

کارل آلبرخت فردی پر حرف و یا شخصیتی نبود که در مجامع علنی ظاهر شود. از قرار معلوم او به پرورش گل ارکیده علاقه داشته و گلف بازی می کرده ولی همین کار را هم در زمین گلف خصوصی خودش انجام می داد. در غیاب اطلاعات داستانهای افسانه واری در مورد او شکل گرفته است.

کارمندان سابق آنها می گویند که دو برادر آلبرخت برای کار حسابداری از ته مدادهای بسیار کوچکی استفاده می کردند که حتی به زحمت می شد آنها را با انگشت نگاه داشت. اینطور گفته شده که آنها یک بار به معماری که در حال طراحی فروشگاههای جدید آلدی بوده است گفته اند که چرا از کاغذهای کلفت استفاده می کند.

همین صرفه جوئی برادران آلبرخت را در مسیری قرار داد که به مرور به موقعیت اقتصادی بسیار ممتازی رسیدند. پس از پایان جنگ جهانی دوم آنها اداره فروشگاه کوچک خانوادگی را برعهده گرفته و آن را آلدی نامیدند که در حقیقت ترکیب مخففی از نام فامیلی آنها و اسم قبلی فروشگاه بود.

آنها مخارج و هزینه های فروشگاه را تاحدی که امکان داشت کاهش دادند و با پخش آگهی و بر تکیه بر شهرت خود به عنوان سوپرمارکت بسیار ارزان فعالیت خود را گسترش کردند. آنها در مراحل اولیه کار فقط اقلامی را می فروختند که به سرعت فروش می رفت و این فقط ۳۰۰ کالا را شامل می شد.

شرکت فروشگاههای زنجیره ای آلدی از زمانی شروع به کار کرد که کارل و تئو آلبرخت چرخاندن مغازه کوچک مادرشان را در یک شهر دور افتاده آلمان به عهده گرفتند.

از نظر آنها حتی نصب قفسه در فروشگاه کار لوکسی تلقی می شد. چون فروشگاهی که قفسه داشته باشد باید برای چیدان کالاها در قفسه کارمند استخدام کند و استخدام کارمند به معنای پرداخت حقوق است. در مغازه های زنجیره ای آلدی اقلام و کالاها روی همان پنل های چوبی که مخصوص حمل و نقل هستند روی زمین گذاشته می شد و مشتریان از همانجا اقلام مورد نظر را برمی داشتند.

حتی امروزه نیز مغازه های زنجیره ای آلدی معمولا بیشتر ۲ هزار قلم کالا ندارند در صورتیکه سایر سوپرمارکت های بزرگ و زنجیره ای حدود ۴۵ هزار کالای مختلف را عرضه می کنند.

اکثر مواد غذایی در سوپرمارکت های آلدی به فروش می رسد قوطی های کنسرو است چون حمل و نقل و عرضه مواد غذایی تازه پرهزینه است. مدیران این مغازه ها تلفن نداشتند و به آنها گفته شده بود که از تلفن های عمومی نزدیک محل کار خود استفاده کنند.

"ثروت خصوصی در آلمان به نسبت هر کشور دیگری در حوزه پول واحد یورو ناعادلانه تر توزیع شده است ولی چون صاحبان ثروت خودنمایی نکرده و در سکوت و خفا زندگی می کنند این نابرابری در ثروت چندان به چشم نمی آید"

در سال ۱۹۷۱ که تئو آلبرخت به گروگان گرفته شد به نوشته رسانه های آلمانی برادرش کارل روزهای متعدد با گروگانگیران بر سر مبلغ مورد بحث چانه زد و حتی اینطور گفته می شود که او قصد داشت این مبلغ را جزو مخارج شرکت قلمداد کرده و یا از مالیات کسر کند.

زندگی در سکوت

اما اگر کارل آلبرخت یک فرد منزوی و گوشه گیری بود صاحب یک سوپر مارکت زنجیره ای دیگر آلمانی به نام لیدل عامدا تلاش کرده که زندگی خود را پوشیده نگاه دارد به طوری که کاملا نامرئی است.

نام صاحب این سوپر مارکت های زنجیره ای دییتر شوارتز است و تاکنون فقط دو عکس از او چاپ شده که یکی از آنها سیاه و سفید است. آقای شوارتز بیست و پنجمین فرد ثروتمند جهان است اما به غیر از حلقه نزدیکانش کسی از نحوه زندگی، افکار و عادات او هیچ اطلاعی ندارد.

خانواده کواندت صاحب شرکت بزرگ اتومبیل سازی ب ام و نیز همین طور هستند. این خودرو یکی از نمادهای برجسته و آشکار مصرف گرایی است ولی زندگی صاحبان این شرکت به همان مقیاس بی سر و صدا و خصوصی است.

یک نمونه از این افراد سوزانه کلاتن دختر هربرت کواندت است. آقای کواندت صاحب قدیمی شرکت ب ام و کسی است که این اتومبیل را در صنایع خودروسازی جهان به شهرت رساند. ۱۲.۵ درصد از سهام این شرکت به خانم کلاتن رسید.

سوزانه کلاتن ثروتمندترین زن آلمان است.

خانم کلاتن از محل سهام خود در این شرکت و سایر سرمایه گذاریها و اموالش هم اکنون چهل و چهارمین فرد ثروتمند جهان است. او در دورانی جوانی با نام مستعار به عنوان یک کارآموز کار در شرکت ب ام و را شروع کرد. مردی که با او ازدواج کرد تا زمان تثبیت رابطه عاشقانه دو طرف هیچگاه از هویت واقعی سوزانه کلاتن با خبر نبود.

از مجموعه این موارد شاید بتوان به این نتیجه رسید که ثروتمندان بزرگ آلمانی از زندگی و حریم خصوصی خود به شدت محافظت کرده و کسی در مورد آنها چیز زیادی نمی داند.

در کشورهای دیگر از جمله آمریکا و یا بریتانیا، اکثر ثروتمندان در مجامع علنی حضور آشکاری دارند و زندگی، افکار و عادات آنها بخشی از مباحث و حرفهای جاری در سطح جامعه است. به عنوان مثال وارن بافت در کنفرانسهای خبری شرکت می کند و یا بیل گیتس به خاطر فعالیت های خیریه خود به نقاط مختلف جهان سفر کرده و مجامع علنی گوناگونی شرکت می کند. اکثر شهرهای آمریکا موزه و یا دانشگاه و مراکز پژوهشی دارند که به نام یک ثروتمند بزرگ اهل آن شهر نامگذاری شده است.

اما روش ثروتمندان آلمانی سکوت و دوری جستن از مجامع علنی است، چون در این جامعه به رخ نکشیدن ثروت نه تنها رفتاری خردمندانه بلکه جزو معیارهای اخلاقی مثبت محسوب می شود. و شاید پس از تجربه تئو آلبرخت ثروتمندان به این نکته نیز فکر می کنند که هر چه ساکت تر و خصوصی تر زندگی کنند احتمال ربودن و گروگانگیری آنها کمتر می شود.

در آلمان میلیونرهای جوان و یا فرزندان ثروتمندان به راندن اتومبیل های شیک و گرانقیمت در سطح شهر عادت ندارند. هر چند همین خانواده ها صاحبان شرکت های اتومبیل سازی لوکسی مثل پورشه و یا ب ام و هستند ولی تظاهر و به رخ کشیدن این اتومبیل های لوکس را به عهده دیگران می گذارند.

آمارها نشان می دهند که ثروت خصوصی در آلمان به نسبت هر کشور دیگری در حوزه پول واحد یورو ناعادلانه تر توزیع شده است. دارایی متوسط یک درصد ثروتمند جامعه آلمان حدود یک میلیون یورو است در صورتیکه یک چهارم جمعیت بالغ این کشور هیچ ثروتی ندارند و یا حتی مقروض هستند.

ولی چون صاحبان ثروت خودنمایی نکرده و در سکوت و خفا زندگی می کنند این نابرابری در ثروت چندان به چشم نمی آید.

به این میگین قاضی! قاضیهای ایرانی یادبگیرید!!(Great Justice)

 Great Justice

 

An Indonesian judge by the name of Marzuki was sitting in judgment of an old lady who pleaded guilty of stealing some tapioca from a plantation.
In her defense, the old lady admitted to the Judge that she was indeed guilty of the crime because she was poor and her son was sick while her grandchild was hungry.

The plantation manager insisted that she be punished as a deterrent to others.
The judge going through the documents then looked up and said to the old lady, “I’m sorry but I cannot make any exception to the Law and you must be punished accordingly”.

The old lady was fined Rp.1 million (USD 100) and if she could not pay the fine then she will be jailed for 2 1/2 years as demanded by the Law.

She wept as she could not pay the fine.

The Judge then took her hat and put in Rp.100,000 into the hat and said, “In the name of justice, I fine all present in the Court @ Rp.50,000 (USD 5.50) each as dwellers of this City for letting a child starve until her grandmother is compelled to steal to feed her grandchild. The Registrar will now collect the fines from all present.”

The Court managed to collect Rp 3.5 million (USD 350) including the fine collected from the plantation manager, whereby the fine was paid off and the rest was given to the old lady!

Will we ever see such a thing happening in our courts ?!
 

 I've learnt.....that being kind
is more important than being right.