Thursday, March 7, 2019

صفات و ویژگیهای «عباد الرّحمن»

صفات و ویژگیهای «عباد الرّحمن»

احمد شمّاع زاده

خداوند کریم در آیات 40 تا 42 سوره حجر، در پاسخ به ابلیس که «من با فرزندان این آدمی که بر من ترجیحش دادی چنین و چنان میکنم، مگر بندگان مخلص تو را»، میفرماید «تو بر بندگان من مسلط نخواهی شد”. تفاوت میان کلام ابلیس و خداوند، در واژه مخلص است که خداوند میفرماید اگر کسی تنها بنده من باشد و کسی را همراه با من نخواند، به خودی خود مخلص، یعنی کسی است که خود را برای من خالص کرده است؛ و تو بر بندگان من نمتیوانی مسلط شوی نه اینکه بتوانی و نخواهی!!
در این کلام خداوند این نکته نیز نهفته است که هرکسی هم شایستگی بندگی مرا ندارد و باید مراحلی را گذرانده باشد و خود را برای من خالص کرده باشد تا من هم او را برای بندگی خود انتخاب کرده باشم.

تا اینجای کار موضوعی مهم در رابطه‌ای سه جانبه میان انسان - شیطان - خداوند مطرح شد؛ ولی مسأله دیگر این است که این بندگان خدا کیانند و چه ویژگیهایی دارند که خداوند با قاطعیت میفرماید سلطه شیطان بر آنان ممکن نیست؟! بلکه ما هم بتوانیم با اسوه قراردادنشان، همانند آنان شویم. اینجاست که خداوند پاسخ ما را در سوره فرقان، در خلال آیات 63 تا پایان 74 داده است:
و عباد الرّحمن الذین…(و بندگان خداوند هستی بخش کسانی هستند که):
با وقار و تواضع بر زمین راه می‌روند، و آنگاه که اشخاص جاهل و نادان آنان را مورد خطاب قرار دهند، تنها پاسخشان به آن‌ها سلامی است و با آنان وارد مجادله یا بحث نمیشوند، تا از اذیت و آزارشان در امان باشند. (63)

برای پروردگارشان شب زنده داری میکنند سجده برندگان و برخاستگان. (64)

میگویند پروردگارا شکنجه جهنّم را از ما بگردان. همانا که شکنجه آن بسیار جانفرساست. (65)

هنگامی که انفاق میکنند، در انفاق نه اسراف میکنند و نه تنگ نظری روامیدارند؛ بلکه روشی میانه را برمیگزینند. (به یک شخص زیاد نمیدهند و به دیگری کم، بلکه حد هر کسی را نگه میدارند تا انفاق آنان به همه نیازمندان به نسبت نیازشان برسد، و نه به نسبت رابطه شان.) (67)

همراه با خداوند اله دیگری را نمیخوانند (اله یعنی جانشینی یا همترازی برای خداوند، مانند بسیاری شیعیان که به جای خداوند از ائمه معصومین یاری میجویند: یا علی ادرکنی... یا مهدی ادرکنی) و کسی را نمیکشند مگر به حق؛ و زناکاری نمیکنند… (68)

به ناحق گواهی و شهادت نمیدهند و آن هنگام که با کاری لغو و بیهوده رو به رو شوند، با کرامت و بزرگواری از کنار آن میگذرند. (امر به معروف نمیکنند و وارد مجادله با آنان نمیشوند.) (72)

و آنگاه که آیات و نشانه‌های پروردگارشان به آنان یادآوری شود، کرانه و کورانه با آنها برخورد
نمیکنند. (بلکه آیات الهی را با گوش جان میشنوند و با چشم بصیرت مینگرند.) (73)

میگویند پروردگارا! ببخش بر ما از همسرانمان و فرزندانمان نور چشمی، و قرار ده ما را رهبری و راهنمایی برای پرهیزگاران. (74)
پانزدهم اسفند نودوهفت – احمد شمّاع زاده

Monday, February 25, 2019

حمله تند خامنه ای به علی کریمی و وریا غفوری در پی انتقاد از مسئولیناونوقت همین وزیر میگه ما زندانی سیاسی نداریم و همین رهبر میگه همه میتونند انتقاد کنند!!!!

تاراج یک کشور باستانی

تاراج یک کشور باستانی
(به مناسبت انتخابات مجلس شورا)
مدتی پیش آخوند شجونی حرف جالبی زد:
وی گفت: اصلاح طلبان میخواهند بروند مجلس چی رو اصلاح کنند؟
منظور او این بود که همه چیز کشور رو به راه است و چیزی برای اصلاح وجود ندارد!!
اما روی دیگر، یعنی روی اصلی سکه این است که:
آنقدر وضع اقتصادی کشور خراب است که هیچ اصلاحگری نمیتواند آن را سامان دهد.
اصلاح یعنی وصله پینه کردن و رفع اشکال. لباسی که گوشه اش مشکل دارد یا پاره شده است، باید اصلاحش کرد؛ ولی هنگامی که همه جای لباس مشکل دارد و پاره پاره شده است، دیگر اصلاح معنی و مفهوم خود را از دست میدهد و باید آن لباس را به دور انداخت و لباس دیگری بر تن کرد. البته پیش از دورانداختن یادتان نرود که باید جیبهایش را خالی کنید.
لباسی که اکنون بر تن این کشور است، همه بخشهای آن پاره شده و کاملاً از قدوقواره افتاده است. در یکی از جیبهایش پول تلنبارشده که قلمبه زده بیرون. در جیب دیگرش اصلا پولی نیست. یک طرفش اتوکشیده است و طرف دیگرش اصلاً اتوبردار نیست. وصله های فقرو فحشاء همه جا به چشم میخورد... و همین طور بگیر و برو...
یک قلمش این است که 1440000000000 تومان برداشت دولت احمدی نژاد است از اموال مردم. در دولت روحانی هم نه تنها جبران نشده که بر آن هم افزوده شده است. قلم دیگرش این است که 381000000000 تومان بدهی دولت به بانکهاست.
همین دیروز هم علی لاریجانی کاندیدای اصولگرای قم، در مورد اوضاع اقتصادی کشور و اینکه باید نمایندگان فکری برای معیشت مردم بکنند، گفت:
کشور دویست هزار میلیارد تومان (200000000000000) مقروض است.
این ارقام نشان میدهند که کشور فروخته شده، و کوس رسوایی اش نیز نواخته شده؛ اگر هم تاکنون سرپا ایستاده، با پیشخورکردن حق آیندگان و چاپ پولهای بی پشتوانه، به ظاهر اداره شده است.
نمودهایی از این نابسامانیها اینکه:
بسیاری از کارخانه ها از کار افتاده است.
بسیاری از کارگاهها و کارخانه ها تنها با درصدی از توان و ظرفیت خود کارمیکنند.
بسیاری از کارگران بیکار شده اند.
بسیاری از کارگران محتاج نان شبشان هستند، در حالی که از کارفرمایان بستانکارند.
بسیاری از دوره گردها و دستفروشان یا خود را نابود کرده اند و یا نابودشان کرده اند و خانواده هایشان بی سرپرست شده اند.
اما ببینم پولهای کشور کجا رفته و چه شده؟ چه کسانی خورده و برده اند و در کجاها هزینه شده است؟
یک- صرف ساخت تأسیسات اتمی شده که بسیاری از آنها دود شد و بر هوا رفت.
دو- صرف دور زدن تحریمها برای تأسیسات اتمی و غیره شده و برامدن امثال بابک زنجانیها و باندهای اختلاسگر میلیاردی که کمتر از سه میلیارد دلار اختلاس کسر شأنشان بود!!
سه- صرف ساخت تسلیحات نظاتمی و بویژه موشکهایی که در انبارهای زیرزمینی سپاه تلمبار شده، و به قول خودشان آنقدر زیاد است که نمیدانند چکارشان بکنند؛ و نیز صرف ساخت موشکهای بالستیک پرهیزینه. پرهزینه های اقتصادی و نیز سیاسی!
چهار- صرف پرداخت حقوق به حقوق بگیران از دولت که به جز کارکنان وزارتخانه ها، سپاه، بسیج، مجلس، شورای نگهبان، مجلس خبرگان، نهادهای مختلف، سازمانها و نهادهای عریض و طویل تبلیغی، مذهبی و سیاسی، روزنامه های وابسته، و... که کارشان تنها مصرف است و هیچگونه تولید اقتصادی ندارند!! خداوندا به تو پناه میبریم از شر شیاطین...

پنجم اسفندماه نودوچهار – احمد شمّاع زاده