The forerunner of the really shape of the Universe

The forerunner of the really shape of the Universe

When I wrote the Persian text of A Modern Model for the Universe fifteen years ago (2001), I was thinking that a day would come in which cosmologists will reach my theory about the shape of the Universe, and it would has been confirmed.

Recently, I have found an article in the web and considered it as the forerunner of my idea. Now you can see a brief of the article as following:

Is space-time shaped like a SPIRAL? 
Universe has a 'golden ratio' that keeps everything in order, researchers claim

• South African researchers say the universe is governed by a 'golden ratio'.
• They say space-time itself is defined by this mathematical constant.
• The ratio (1.618) is found across nature in plants, hurricanes and more.
• But the researchers say it is also ever-present in the universe.
• This means it might make up space-time itself.

By Jonathan O'Callaghan for MailOnline

Published: 13:49 GMT, & Updated: 14:27 GMT, 5 December 2014

A cosmic constant known as the ‘golden ratio’ is said to be found in the shape of hurricanes, elephant tusks and even in galaxies.

Now researchers say this ratio is also seen in the topology of space-time, affecting the entire universe as a whole.

And they say this number can be used to link everything in the universe together, from space-time to chemistry to biology.

South African researchers have claimed that the universe is governed by a 'golden ratio'. They say space-time itself is defined by this mathematical constant. The ratio - 1.618 - is found across nature in plants, hurricanes and more (shown). But the researchers say it is also ever-present in the universe. The research was carried out by Dr. Jan Boeyens at the University of Pretoria and Dr. Francis Thackeray of the University of the Witwatersrand in South Africa.

They say the golden ratio - 1.618 - can be seen ‘related not only to aspects of mathematics but also to physics, chemistry, biology and the topology of space-time, and it may dictate how certain things in the universe take shape. 

Read more: http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2862243/Is-space-time-shaped-like-SPIRAL-Universe-golden-ratio-keeps-order-researchers-claim.html#ixzz44ekEkuyz
Follow us: @MailOnline on Twitter | DailyMail on Facebook

Mohsen Sazegara Wednesday 18 Farvardin 1395 Apr 06, 2016

افشای اسناد پاناما و سردار پیشین سپاه!

برگی از فیسبوک

محمود نجارصادقی

 بهشت پاناما و سردار x

پنج سال پيش بود كه يكى از كارمندان يك سردار قاچاقچى و دلال نفت در دوران هاله نور، براى اولين بار پاناما را به من معرفى نمود و از مزيت پاسپورت و سپرده گذارى در آنجا نكاتى را گفت، پس از ان برايم ترديدى نمانده بود كه آن سردار محترم ! نيز دستى در سپرده گذارى در آنجا دارد . ان زمان هنوز بابك زنجانى دود به پا نكرده بود و كمتر كسى او را ميشناخت، آن بنده خدا بهم میگفت كه بابك زنجانى در برابر سردار x بايد لنگ بندازد! وقتى به نقل و انتقال پول اين سردار نگاه ميكنى مخت صوت مى كشه و تعداد صفرهايش واقعا بيشماره !!
آن سردار محترم پس از انتخابات هرگز به ايران برنگشت و احتمالا نيز برنخواهد گشت، او به محافلى در قم وصل است .

يادم مى ايد وقتى از محمود بهمنى رئيس بانك مركزى در مورد اين دلالان در مجلس پرسيده بودند ، او به صراحت گفته بود ما چاره ايى جز اينكار نداريم و تا كنون ده دوازده نفر از همين دلالها ، پول هاى دولت را برنگرداندند و رفتند خارج برنگشتند !!!!!

اخه اين چه نوع كشوردارى است كه مملكت را بجايى رسانده بودند كه افراد در ان نقش بانك مركزى را ايفا مى كردند ! انهم بانك مركزى دزد و قاچاقچى !!
براستى مقصر اصلى اين ابرو ريزى ها و غارت ملى چه كسى يا چه كسانى هستند !!؟؟؟

پى نوشت ١: نام ان سردار قاچاقچى و دلال نفت نزد من محفوظ هست و به دليل مسائل حقوقى و قانونى از او نام نبردم .

پى نوشت ٢ : اين دلالان پول و نفت معمولا از فيلترهاى سختگيرانه نهادهاى اطلاعاتى و امنيتى مى گذشتند ! و گزينش مى شدند .

نظر:

دست این گونه دلالان که پیشتر عضوی از سپاه بوده اند در تمام تبادالات اقتصادی پرارزش مانند طلا و ارز و ... را میتوان یافت. و بیشتر آنها همانهایی بودند که از دورانی که احمدی نژاد در مناطق کردنشین و آذربایجان همکار آنها بود با او آشنایی داشتند و در دوره ریاست جمهوری او این امتیازها را گرفتند. و مال مردم را خوردند و گریختند و به ریش ملت خندیدند. برخی دیگر مانند محصولی از آب درامدند و برخی دیگر هم با جاهایی دیگر در ارتباط بودند و چنین کارهایی را کردند: مانند خاوری و همدستانش که وقتی داشت کار به جاهای باریکی کشیده میشد گفتند کشش ندهید...

پیش از انقلاب یک خارجی گفته بود: ایران کشوری است که سی و شش میلیون نفرند و همه از یکدیگر میدزدند ولی در کنار هم به خوبی همزیستی دارند. چه خوب جامعه ما را شناخته بود...

نرفتن روحانی به اتریش نادرست بود!

نرفتن روحانی به اتریش نادرست بود!

  دوشنبه, ۱۶ام فروردین, ۱۳۹۵

 » احمدرضا احمدپور

اتریش از کشورهای اروپای غربی است. این کشور از کشورهای ثروتمند و از قدرت‌های اقتصادی دنیا است که مردمانش کمابیش از آسایش خوب زندگی برخوردار هستند، همکاری‌های اقتصادی و سیاسی با این کشور اروپایی و مانند آن می‌تواند بازه و کارایی به‌سزایی در اقتصاد و رشد رفاه اجتماعی برای ایران و ایرانیان داشته باشد که با برهم‌ خوردن سفر روحانی، این بازۀ اقتصادی برای ایران از دست رفت! از این‌رو در نگرشِ بی‌سویگی نویسنده و بدو‌ن در نگر آوردن نگرش روحانی به بهره‌برداری درون‌ حاکمیتی از نرفتنش، خودداری وی از سفر به کشوری جهان اولی، به‌بهانۀ برگزاری گردهمایی هواداران براندازی جمهوری‌ اسلامی‌ ایران به‌چند آوند و انگیزه برای کشور و مردم بی‌بازده، بلکه بیهوده بوده است:

۱- تروریست‌ها اگر بخواهند رفتار تروریستی انجام دهند ناگزیر به برگزاری گردهمایی پرخاشگرانه نیستند و گزینه‌ای حرفه‌ای‌تر را بر می‌گزینند؛

۲- طبق اعلام دولت اتریش، گردهمایی پرخاشگرانه از دید امنیتی از جایگاه روحانی و همراهان، دور و بلکه جدایی بسنده و آرام‌مند و آسوده‌ای، پیش‌بینی شده بود؛ بنابراین چنین گردهمایی نمی‌توانست پوشش دهندۀ رفتار و کردار تروریستی باشد؛

۳- آن گردهمایی از دیدگاه دولت اتریش تنها کُنشی پرخاشگرانۀ شهری و شهروندی بوده است و نه واکنشی تروریستی، بنابراین برپایۀ قوانین حاکم بر دولت و هم‌بود اتریش، دست‌اندرکاران فرمانروایی آن کشور نمی‌توانستند از برگزاری گردهمایی پیش‌گیری کنند؛

۴- برابر قوانین اتریش و بیشتر کشورهای اروپایی، گردهمایی‌های پرخاشگرانه با چراغ‌سبزِ دولت‌ها برگزار نمی‌شوند؛ بلکه آن‌ها تنها تامین‌کنندۀ امنیت و آرامش گردهمایی و هم‌بودهای مردمان و مهمانان هستند؛

۵- تباهی سفر روحانی، تنها کاربرد درون‌ کشوری و روی‌کرد ناخواسته به‌خواست و خوشنودی دیدِ دارندگان قدرت و فشاری داشته است که علیه دولت روحانی در پیش است و با آغاز سال ۹۵ تندتر و تنگ‌ترهم شده است و چه بسا بخواهند روحانی را به وابسته‌ بودن به گروه‌های برانداز، بدنام کنند و زمینۀ ناشایستگی او را در گزیدمان[انتخابات] آیندۀ ریاست جمهوری فراهم کنند [بایستگی خودداری رییس‌جمهور از سفر به اتریش در اینجا آشکار می‌شود]؛

۶- خلاف نگرشِ علی لاریجانی که افاضه‌کلام فرموده‌اند: «لغو سفر از سر حکمت و مصلحت و عزت بود»، آشکار است که تباهی سفر به‌ هیچ‌وجه فرزانگی و مهتری نبود و نیز بهرۀ ویژه و بایسته‌ای در پهنۀ جهانی برای ایران و ایرانیان نداشته است و او نیز برای کاربرد درونی قدرت، تباهی سفر را درست دانسته است؛ وگرنه بازه‌ سوزی دیگری در پهنای سیاست و اقتصاد بین‌المللی است که همانند همۀ بازه‌ سوزی‌هایی است که بخشی از خوی و منش روزانه و سالانۀ بیشتر دولت‌مردان ایران کنونی ماست؛

۷- تباهی چنین سفرهای اقتصادی و سیاسی و بین‌المللی به‌ دور از خواستۀ تباه‌کنندگان سفر، نشان از افزایش ارزش این‌گونه گردهمایی‌های پرخاش‌گرانه می‌شود و با به‌ دست‌آمدن خواستۀ برپاکنندگان گردهمایی یادشده، آنان را در خواستۀ خود استوارتر خواهد کرد تا در برابر رفت‌وآمدهای دیگرِ کارگزاران‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران گردهمایی‌هایی را باززایش کنند؛

۸- چشم‌داشت از دولت تدبیروامید روحانی، این‌ است که نه روی‌کرد نیک‌اندیشی درون‌ کشوری را برای رسیدن به نیک‌اندیشی برونی، (چون «برجام‌ هسته‌ای») را نادیده بگیرد و نه مهتری و بهرۀ اقتصادی و اجتماعی نیک‌اندیشی و همکاری میان بیگانگان را برای رسیدن به خواسته‌ای شخصی یا جناحیِ درون‌ کشوری را نادیده بگیرد؛ بلکه آنچه شایسته چنین دولت و مردم است؛ همانا روی‌کرد دولت به «گشودن گره‌ها و قفل‌ها»ی زنگارزدۀ حصر و فرهنگ و سیاست و اقتصادِ درونِ کشور است و بایسته و شایسته‌تر است اگر با پیش‌گرفتن سیاست تنش‌زدایی در همکاری با دیگر کشورها از بازه‌های زمانی و اقتصادی بین‌المللی برای مهتری همگانی مردم ایران بهره‌برداری کند.

قوه قضا یا نیرویی بر علیه ستمکشیده؟ مرگ بر ستمگر!

شکایتم در هیچ دادگاهی رسیدگی نشد

  دوشنبه, ۱۶ام فروردین, ۱۳۹۵

 » سعید حسین‌زاده

پس از پایان دوران بازجویی و بازپرسی و ارسال پرونده به دادگاه، طبق گفته‌ی بازپرس «آقای خورشیدی» و قاضی مقیسه، تنها اتهامی که در کیفرخواست وارد شد، «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» بود که استعلام وضعیت قضایی هم همین را نشان می‌داد. «اشد مجازات» این اتهام یک‌سال بیشتر نیست.

 

به فاصله‌ی کمی و پس از چند اتفاق که بیان بعضی‌اش صلاح نیست، ولی مهم‌ترینش تنظیم شکایت‌هایی بود که علیه تیم بازجویی (بازجوهای قرارگاه ثارالله سپاه) به اتهام آدم‌ربایی (دستگیری بدون حکم جلب)، اعمال خلاف قانون و شرع حین جلسات بازجویی (از جمله تهدید، توهین، وعده کذب، آزار و اذیت‌های روحی و جسمی) سرقت اموال و … علیه قاضی مقیسه به علت توهین، تهدید و پرخاشگری سر وکیل و مادرم و جلوگیری از آزادی به قید قرار کفالت صادره، انجام دادیم، روند پرونده بیشتر تغییر کرد. 

برخلاف قانون و با اعمال نفوذ، اتهامات دیگری وارد پرونده شد. با توجه به آسیب دیدگی‌هایی که از بند دو الف داشتم و وضعیت نامناسب جسمی، وکیل سابقم لایحه‌ی جداگانه‌ای هم برای تبدیل به تامین (قبول قرار کفالت) به دادگاه داده بود که قاضی مقیسه حتا از اظهار نظر روی لایحه هم خودداری می‌کرد. در جلسه‌ دادگاه، قاضی به بررسی و محکومیت به اشد مجازات از اتهاماتی نظیر «توهین به رهبر»، «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» و … پرداخت که این باعث بروز تناقضات مشخص و مضحک در حکم و استعلام وضعیت قضایی من شد. 

دادگاه تجدیدنظر هم که توسط آقایان زرگر و بابایی اداره می‌شد در عمل بی‌سابقه‌ای علناً قانون جدید آیین دادرسی کیفری را نقض کرد و حکم من را بدون برگزار کردن جلسه‌ی رسیدگی تأیید کرد…

 

پی‌نوشت: شکایت‌های ما که بلافاصله در اختیار بازجوها و مقیسه قرار گرفته بود، هرگز به هیچ دادگاهی ارسال نشد.

نامزدهای احتمالی جانشینی آیت‌الله خامنه‌ای

«مثلث هَخَلْ»؛ نامزدهای احتمالی جانشینی آیت‌الله خامنه‌ای

  یکشنبه, ۱۵ام فروردین, ۱۳۹۵

 » اکبر گنجی

همیشه باید میان آرزو/ آرمان/ هدف با واقعیت تمایز قائل شد. عدم توجه به این تمایز، آدمی را گرفتار پندارگرایی و خیال اندیشی کرده و آرزوهایش را واقعیت موجود جلوه می‌دهد.

نظام دیکتاتوری مستقل از آرمان و هدف مخالفان اصلی که گذار مسالمت آمیز به نظام دموکراتیک ملتزم به آزادی و حقوق بشر است، به کار خود ادامه می‌دهد. بنابراین، دموکراسی‌خواهان باید به واقعیت‌های موجود، جنگ قدرت جناح‌های رژیم و تحولات آن به دقت توجه کرده و تا جایی که بتوانند بر سمت و سوی رویدادها- به سود دموکراسی و حقوق بشر- تأثیر بنهند.

واقعیت‌ها به قرار زیرند و رهبری آینده در این سیاق انتخاب خواهد شد:

• یکم- جمهوری اسلامی بیش از ۳۷ سال به بقای خود ادامه داده و این بنا بر ستون‌هایی قرار گرفته که نفی کنندگانش آگاهانه و غافلانه حاضر به دیدن‌شان نیستند.

• دوم- ولایت فقیه اساس جمهوری اسلامی است. قانون اساسی متعارض جمهوری اسلامی به او قدرت “مطلقه” بخشیده است.

• سوم- آیت‌الله خامنه‌ای در ۲۹ فروردین ۱۳۱۸ به دنیا آمد. ۲۹ فروردین (۱۳۹۵) وارد ۷۸ سالگی می‌شود و احتمال مرگ در چنین سنی طبیعی است.

• چهارم- آیت‌الله خامنه‌ای بیمار است. دو بار مورد عمل جراحی قرار گرفته است. مطابق شایعه‌ها بیماری سرطان پروستات دارد. برخی از جدی بودن بیماری او سخن می‌گویند.

• پنجم- آیت‌الله خامنه‌ای در ۱۳۹۴/۱۲/۲۰ در دیدار با اعضای مجلس خبرگان از احتمال بالای انتخاب رهبر توسط مجلس خبرگان آینده سخن گفت: «احتمال این که این دوره‌ای که تازه شروع خواهد شد، مبتلا بشود به این آزمایش، احتمال کمی نیست؛ آن وقتی‌که بنا است رهبر انتخاب بشود، ملاحظات و رودربایستی‌ها را کنار بگذارند… مصلحت‌اندیشی‌های شخصی رعایت نشود؛ رودربایستی‌ها رعایت نشود؛ مرّ حقیقت و آنچه وظیفه‌ انسان است.»

• ششم- سخن گفتن از جدی بودن بیماری آیت‌الله خامنه‌ای و احتمال بالای مرگ او موجب می‌شود که مریدانش غمگین شوند و عده‌ای را هم به دلسوزی برای او سوق دهد. برخی بر این باورند که جدی بودن بیماری او دروغ است و توسط خود او و اطرافیانش به آن دامن زده می‌شود که چهره‌ای در حال مرگ و مظلوم از او ارائه کنند. اما او فاقد شخصیت کاریزماتیک آیت‌الله خمینی است. بدین ترتیب موج آفرینی دلربایانه- با آن همه فسادهای عظیم و قدرت‌های بزرگ اقتصادی تحت امرش- امکان‌پذیر نخواهد بود.

• هفتم- هر چه بیشتر از بیماری آیت‌الله خامنه‌ای و احتمال نزدیک بودن مرگش سخن گفته شود، فصل‌الخطاب بودنش، زوال و فرسایش بیشتری پیدا خواهد کرد. جناح‌های گوناگون حکومت که درگیر نزاع بر سر منابع کمیاب قدرت/ ثروت/ اطلاعات/ منزلت اجتماعی بوده و هستند، به طور جدی به این خواهند اندیشید که چگونه به راه خود رفته و بکوشند تا بر قدرت خو بیفزایند و در تعیین جانشین او نقش جدی بازی کنند.

• هشتم- افراطی‌ترین بخش‌های نظام، به خوبی آگاهند که فاقد پایگاه اجتماعی بوده و هستند و قدرت آنان ناشی از نهادهای انتصابی و دوپینگ و تقلب در نهادهای انتخاباتی است. اگر میانه‌روهای رژیم نتوانند ائتلافی حول محور اساسی‌ترین مسائل- به عنوان مثال: امنیت ملی و منطقه‌ای، مسائل و مشکلات اقتصادی- تشکیل دهند و افراطی‌ها را به حاشیه برانند، در این صورت، افراطی‌ها ممکن است با نادیده گرفتن سازوکارهای موجود قانون اساسی، به روش‌های دیگری کل حکومت را تصاحب کنند. به عنوان مثال، بازگشت سرلشگر محسن رضایی به سپاه پاسداران و شاخ و شانه کشیدن هر روزه اش، نشان می‌دهد که او امید به دستیابی به مراتب بالاتر قدرت از طریق انتخابات را صد در صد از دست داده است.

• نهم- سمت و سوی تحولات بین‌المللی و منطقه‌ای نقش کاملاً موثری در افزایش یا کاهش قدرت افراطی‌ها، میانه‌روها و اصلاح‌طلبان بازی خواهد کرد. چه کسی رئیس جمهور آمریکا خواهد شد؟ توافق هسته‌ای با بدعهدی‌های آمریکا، یا رئیس جمهور بعدی این کشور چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟ آیا نزاع بین ایران و آمریکا این بار بر سر موضوعاتی چون موشک‌های دوربرد و حمایت از تروریسم- حزب‌الله لبنان، حماس و جهاد اسلامی فلسطین- افزایش خواهد یافت؟ جنگ قدرت منطقه‌ای ایران و عربستان سعودی به کجا خواهد کشید؟ عراق، سوریه، یمن، لیبی، مصر، ترکیه و خصوصاً کردهای منطقه چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟

• دهم- آیت‌الله خامنه‌ای به مقتضای ولایت مطلقه و شأنی که برای خود قائل است، تقریباً در همه حوزه‌ها دخالت کرده و می‌کند. تعیین جانشین- ولی فقیه بعدی- مهم‌ترین مسئله نظام است. وقتی خامنه‌ای در امور فاقد اهمیت دخالت می‌کند، چگونه می‌تواند در این امر اساسی بی‌طرف باقی بماند و نکوشد تا فرد مورد نظر خود را جانشین خود سازد (در ۱۳۹۴/۰۱/۱۳ در مقاله “آینده رهبری نظام جمهوری اسلامی پس از آیت‌الله خامنه‌ای” که در “فارین افرز” منتشر شد، به این مسئله پرداخته بودم). با این همه بهتر است آیت‌الله خامنه‌ای به جای تعیین جانشین خود، محل دفن خود را روشن سازد تا هزینه سنگینی بر سر مردم بیچاره آوار نکند. (رجوع شود به مقاله “مرقد آیت‌الله خامنه‌ای“)

• یازدهم- مطابق اصل‏ یکصد و نهم قانون اساسی رهبر باید دارای شرایط و صفات‏ زیر باشد:

«‎‎‎‎‎‎۱- صلاحیت‏ علمی‏ لازم‏ برای‏ افتاء در ابواب‏ مختلف‏ فقه‏. ‎‎‎‎‎‎۲ – عدالت‏ و تقوای‏ لازم‏ برای‏ رهبری‏ امت‏ اسلام‏. ‎‎‎‎‎‎۳ – بینش‏ صحیح‏ سیاسی‏ و اجتماعی‏، تدبیر، شجاعت‏، مدیریت‏ و قدرت‏ کافی‏ برای‏ رهبری‏. در صورت‏ تعدد واجدین‏ شرایط فوق‏، شخصی‏ که‏ دارای‏ بینش‏ فقهی‏ و سیاسی‏ قوی‏‌تر باشد مقدم‏ است‏.»

آیت‌الله خامنه‌ای و اعضای مجلس خبرگان رهبری این شرایط را مد نظر قرار خواهند داد. آنان رهبری سالخورده را انتخاب نخواهند کرد که همه در انتظار مرگش باشند. همچنین رهبر باید مدیر، مدبر، قدرتمند و شجاع باشد. نشانه‌هایی در سوابق نامزدها برای ارزیابی این موارد وجود دارد. به سه مورد زیر بنگرید:

آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی متولد ۱۲ آذر ۱۳۰۵ است. قرار دادن فردی ۹۰ ساله به عنوان نامزد احتمالی رهبری به طنز بیشتر شبیه است تا واقعیت.

آیت‌الله جوادی آملی متولد ۱۳۱۲– ۸۳ ساله- است. علاوه بر سن بالا، فاقد تجربه کار اجرایی است که ملاکی برای ارزیابی “تدبیر، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری” قرار گیرد. فاقد سوابق مبارزاتی در زمان شاه و پس از انقلاب است تا ملاکی برای ارزیابی “شجاعت” قرار گیرد.

سید حسن خمینی متولد اول مرداد ۱۳۵۱ است. مستقل از “عدم احراز صلاحیت علمی” او توسط شورای نگهبان، جوان بودن، فاقد هرگونه سوابق اجرایی در ساختار حکومتی جمهوری اسلامی است که موید مدیریت و قدرت باشد. خواست و آرزوی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان یک چیز است، اما واقعیت چیزی دیگر. البته دیدار برخی از مراجع تقلید با حسن خمینی پس از رد صلاحیتش، پاسخی از جانب مراجع تقلید سنتی به عمل آیت‌الله خامنه‌ای و شورای نگهبان بود.

• دوازدهم- علی خامنه‌ای متولد ۲۹ فروردین ۱۳۱۸، دارای سوابق مبارزاتی قبل از انقلاب است. یکی از اعضای شورای انقلاب بود و از ابتدأ به وزارت دفاع و شورای عالی دفاع رفت. سپس دو دوره به ریاست جمهوری رسید. در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، در ۵۰ سالگی، به رهبری جمهوری اسلامی انتخاب شد.

گزینه‌های اصلاح‌طلبان و اعتدالیون

با توجه به این پیشینه، برای اصلاح‌طلبان و اعتدالیون سه فرد زیر بهترین نامزدهای احتمالی‌اند:

الف- هاشمی رفسنجانی یکی از دو سه چهره اصلی جمهوری اسلامی و از قدرتمندترین افراد این نظام بوده است. اما اگر همه دشمنان جدی اش را هم نادیده بگیریم، او متولد ۳ شهریور ۱۳۱۳- در آستانه ۸۲ سالگی- است. ۵ سال از خامنه‌ای بزرگتر است و هرچه خامنه‌ای بیشتر عمر کند، سن هاشمی هم افزایش یافته و حتی اگر زنده بماند، احتمال انتخابش به شدت کاهش خواهد یافت.

ب- سیدمحمد خاتمی متولد ۲۱ مهر ۱۳۲۲ – در آستانه ۷۳ سالگی- است. خاتمی سال‌ها وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. سپس ۸ سال ریاست جمهوری را بر عهده داشت. با این که دارای بیشترین نفوذ اجتماعی است، اما هیچ گاه عضو مجلس خبرگان رهبری نبوده و به عنوان یکی از “سران فتنه” در تحریم خبری و تصویری- و در برخی موارد شرکت در مراسم ختم و ازدواج- است. اینک در میان روحانیون زنده هیچ فردی دارای اعتبار سید محمد خاتمی در میان روشنفکران و طبقه متوسط نیست.

پ- حسن روحانی متولد ۹ دی ۱۳۲۷ – در آستانه ۶۸ سالگی- است. چندین دوره نماینده مجلس بوده و در طول دوران فرماندهی هاشمی رفسنجانی در جنگ، در کنار او بوده است. نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی بوده است. در سال ۹۲ به ریاست جمهوری رسید و به وعده خود درباره توافق هسته‌ای با دولت‌های غربی عمل کرد. عضو مجلس خبرگان رهبری بوده و بدین ترتیب، درباره اجتهادش حرف و حدیث وجود ندارد. آیت‌الله خمینی به طور علنی بارها از خامنه‌ای تجلیل کرد، اما خامنه‌ای به طور علنی در حال نبرد با این سه تن است.

وضعیت اقتصادی به گونه‌ای است که اصول‌گرایان به دنبال به زیر کشیدن روحانی هستند، دیگر چه جای سخن گفتن از رهبر شدن روحانی؟ ولی آینده گشوده است و عملکرد و توازن قوا تعیین کننده خواهد بود.

هاشمی رفسنجانی در سوم فروردین در توئیتی نوشته بود: «فردای دنیا، دنیای گفتمان هاست نه موشک‌ها….» آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی ۱۳۹۵/۰۱/۱۱ گفت اگر این سخن آگاهانه بیان شده باشد، “خیانت است“. این موضوع که هاشمی در ۱۲ فروردین ۱۳۹۵ توئیت قبلی را تکذیب کرد و متن کامل سخنش (“دنیای فردا، دنیای گفتمان هایی نظیر انقلاب اسلامی است، نه موشک‌های قاره پیما و بمب‌های هسته‌ای…“) را منتشر کرد، به کلی فاقد اهمیت است. مسأله این است که تقابل هاشمی با خامنه‌ای به مرحله‌ای رسیده است که آیت‌الله خامنه‌ای به طور علنی هاشمی رفسنجانی را “خائن” قلمداد می‌کند. گویی وقت مدارای با هاشمی پایان یافته و خامنه‌ای احتمالاً رویکرد آیت‌الله خمینی با آیت‌الله منتظری را الگو قرار داده است.

آیت‌الله خمینی هم در نامه ۶/۱/۱۳۶۸ “عزل آیت‌الله منتظری از رهبری آینده نظام” نوشت : «تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام…از خدا می‏‌خواهم که به پدر پیر مردم عزیز ایران صبر و تحمل عطا فرماید و او را بخشیده و از این دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش از این نچشد.» خامنه‌ای به شدت از حذف “مثلث جیم” عصبانی است و خود بهتر از هر کس می‌داند که جنتی را چگونه شانزدهم کردند.

وبسایت‌های سپاه نیز به حملات خود به هاشمی شدت بخشیده و با استناد به سخنان خود او می‌نویسند: «ممکن است روحانیت سرشناس هم خیانت کند.» جواد کریمی قدوسی نماینده مردم مشهد- از اعضای جبهه پایداری- هم گفت که سخنان هاشمی رفسنجانی آگاهانه بوده و «باید سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور و به ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اسناد این خیانت و این موضع‌گیری خیانت‌کارانه را برای مردم منتشر کنند.»

• سیزدهم- نامزدهای مورد نظر آیت‌الله خامنه‌ای و مریدانش را باید در «مثلث هَخَلْ» – هاشمی شاهرودی، مجتبی خامنه‌ای، صادق لاریجانی- جست‌وجو کرد.

مجتبی خامنه‌ای متولد ۱۳۴۸ و داماد غلامعلی حدادعادل ‌است. مجتبی خامنه‌ای عمدتاً نقش هماهنگی نیروهای سرکوبگر را در بیت بر عهده دارد. برای اولین بار نام او به طور علنی در نامه اعتراضی مهدی کروبی به آیت‌الله خامنه‌ای در مورد تقلب در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ به میان آمد. در همان زمان علی اکبر ناطق نوری که مسئولیت هماهنگی نیروهای اصول‌گرا را بر عهده داشت، و علی لاریجانی نامزد رسمی ریاست جمهوری آنان بود، ناگهان خود را دور خورده دید. مجتبی خامنه‌ای در آخرین لحظات محمود احمدی‌نژاد را انتخاب کرده بود. ناطق نوری- به عنوان مسئول بازرسی دفتر خامنه‌ای، در دیدار خصوصی به خامنه‌ای اعتراض کرده بود که آقازاده شما- مجتبی- در انتخابات دخالت کرده و به گروه‌های اصول‌گرا گفته نامزد ما محمود احمدی‌نژاد است. آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ ناطق نوری گفته بود: «ایشان برای خودشان آقایی هستند.»

مریدان سفت و سخت آیت‌الله خامنه‌ای و بخشی از سازمان سرکوب به دنبال رهبری مجتبی خامنه‌ای هستند. پس از سکته مغزی آیت‌الله طبسی و بستری شدن او در بیمارستان، مجتبی خامنه‌ای به مشهد سفر کرد تا در بیمارستان به عیادت واعظ طبسی برود. رسانه‌های اصول‌گرایان افراطی گزارش‌های مختلفی پیرامون اوج سادگی این سفر انتشار دادند که این عمل معنایی خاص داشت. (به لینک‌های ۱ و ۲ و ۳ بنگرید) غلامعلی حدادعادل و فرزندش فریدالدین حدادعادل هم کوشیده‌اند تا با تعریف و تمجید از مجتبی خامنه‌ای چهره مطلوبی از او ارائه کنند. (۱ و ۲ )

با همه اینها، مجتبی خامنه‌ای، فاقد سوابق مدیریتی در حکومت جمهوری اسلامی است. او عضو مجلس خبرگان رهبری نبوده و با توجه به وظایفی که در بیت رهبری دارد، معلوم نیست چه مدت وقت صرف خواندن فقه و اصول نزد آیت‌الله مصباح یزدی و هاشمی شاهرودی کرده است. آیت‌الله خامنه‌ای هم شخصاً نمی‌خواهد برخلاف مشی آیت‌الله خمینی عمل کند.

در میان «مثلث هَخَلْ»، صادق عراقی و هاشمی عراقی که خود را صادق لاریجانی و هاشمی شاهرودی معرفی کرده‌اند، دارای اهمیت بیشتری هستند. هر دو سال‌ها عضو شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری بوده و هر یک به مدت ۱۰ سال ریاست قوه قضائیه را بر عهده داشته است. بدین ترتیب، نه تنها صلاحیت فقهی‌شان احراز شده، بلکه ۱۰ سال ریاست قوه قضائیه می‌تواند ملاک تأیید مدیریت و تدبیر و قدرت آنان به شمار رود. در مورد صفت “شجاعت” مورد نیاز رهبری، این دو شجاعانه مخالفان را سرکوب کرده‌اند. در دوران ریاست این دو بر قوه قضائیه، صدها روزنامه توقیف شد، صدها تن زندانی و شکنجه شده و تعدادی هم کشته شدند. اما افتخار سرکوب جنبش سبز نصیب صادق لاریجانی شد. در عین حال، اصلی‌ترین مشکل این دو به قرار زیر است:

الف- ولایت مطلقه فقیه

ولی فقیه شخص اول سیاسی کشور و دارای قدرت مطلقه است. مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ولی فقیه می‌بایست از میان یکی از “مراجع تقلید” انتخاب می‌شد. در بازنگری قانون اساسی، شرط مرجعیت و اعلمیت به شرط اجتهاد تقلیل یافت، اما “ولایت فقیه” به “ولایت مطلقه فقیه” افزایش یافت. (اصل ۵۷ قانون اساسی)

مطابق اصل ۱۱۵ قانون اساسی، رئیس جمهور باید “ایرانی الاصل” باشد، اما چنین شرطی در ویژگی‌های رهبر در قانون اساسی قید نشده است. در زمان تصویب قانون اساسی در سال ۱۳۵۸، وقتی نوبت به اصل ولایت فقیه رسید، سیداحمد خمینی- فرزند قدرتمند آیت‌الله خمینی- در ۲۳ مهرماه ۱۳۵۸ در نامه‌ای به آیت‌الله منتظری- رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی- از او خواست شرط “ایرانی بودن” برای رهبر یا شورای رهبری حتما منظور شود. او در این نامه نوشت:

«مجاهد بزرگوار حضرت آیت‌الله منتظری، رئیس مجلس خبرگان دامت برکاته. امروز من باب فضولی وارد مجلس خبرگان شدم. بحث راجع به تصویب مشاغل فقیه در آینده بود. فرماندهی کل قوا، عزل و نصب رئیس جمهور و خیلی از مشاغل دیگر که تعارف بود. مسئله‌ای که برایم طرح شده این است که اگر فقیه مثل مرحوم آیت‌الله کاشف الغطا یا مرحوم آیت‌الله حکیم عراقی بود و یا یک فقیه پاکستانی یا کویتی اعلم زمان بود و مردم ایران همه او را به عنوان مرجع و رهبری برگزیدند و در نتیجه احتیاج به شورای رهبری نبود، زیرا شورای رهبری در صورتی است که تمام مردم از این نفر پیروی نکرده باشند، مثل این زمان نسبت به امام که شورای رهبری معنا ندارد در این صورت اگر بین عراق و ایران جنگ درگرفت و طبق قانون تصویب شده، فرمانده کل قوای ایران یک عراقی بود چه می‌شود کرد؟ چه آنچه اگر بگوید بجنگید، دستور جنگ با کشور خود صادر کرده است و اگر دستور بدهد تکلیف ما چیست؟ رئیس جمهور کشور ایران را یک عراقی نصب می‌کند و همچنین عزل. اگر بگویید اسلام مرز ندارد، شوخی است و بدیهی است که مرزها سرجایش باقی است و از طرف دیگر نمی‌توان از غیر اعلم ایرانی با وجود اعلم عراقی پیروی کرد. به این معنا که نمی‌شود غیر ایرانی را پهلوی فقیه گذاشت و فقیه را فقط ایرانی دانست، چون شرط ولایت، عدالت و اعلمیت است و بس. بنابراین نتیجه می‌گیریم امکان این معنا وجود دارد که یک عراقی بر مردم ایران ولایت داشته باشد و حال آن که طبق قوانین کشور عراق، او داری هیچ سمت و منصب قانونی نمی‌باشد بلکه چه بسیار اتفاق افتاده است که بعضی از فقها را چون مرحوم آیت‌الله حکیم که او را عملا زندانی کردند یا خود امام که در زمان شاه او را زندانی و تبعید نمودند و بنا بر فرض شورای رهبری هم اگر اکثریت فقها غیر ایرانی که یکی از عراق و یکی از پاکستان و یکی از کویت و یا جاهای دیگر تشکیل دادند، بازهم اشکال بزرگتر پیش می‌آید. امیدوارم برای روشن شدن مطلب جواب را به طور علنی پاسخ فرمایید. مخلص شما. احمد خمینی.»

این نامه چندان مورد توجه اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی قرار نگرفت.

ب- انتخاب اولین رئیس جمهور و مسئله جلال‌الدین فارسی

وقتی نوبت انتخاب اولین رئیس جمهور رژیم رسید، حزب جمهوری اسلامی جلال‌الدین فارسی را به عنوان نامزد خود معرفی کرد. مخالفان حزب جمهوری اسلامی این مسئله را مطرح کردند که او “ایرانی‌الاصل” نبوده و افغانی است.

جلال‌الدین فارسی توضیح داد که پدرش ۸۰ سال پیش از این تاریخ از هرات به مشهد آمده، ولی شناسنامه ایرانی نگرفته و از گذرنامه افغانی استفاده می‌کرده ولی خود او در مشهد به دنیا آمده و شناسنامه ایرانی دارد.

هاشمی رفسنجانی گفت، امام پرونده را خواستند. من به همراه جلال‌الدین فارسی به خدمت امام رفتیم و امام پس از بررسی فرمودند که ایشان ایرانی‌الاصل نیست و بهتر است که خودشان کنار بروند. جلال‌الدین فارسی طی نامه‌ای به حزب جمهوری اسلامی از نامزدی انصراف داد. وزارت کشور هم چون امام فرمودند ایشان را حذف کرد.

پ- عراقی‌زادگان “مثلث هَخَلْ”

با این که رئیس جمهور در قانون اساسی اول فاقد اختیارات کنونی بود و اکثر اختیارات کنونی در دست نخست وزیر قرار داشت، و با این که جلال‌الدین فارسی در ایران به دنیا آمده و دارای شناسنامه ایرانی بود، آیت‌الله خمینی برای رفع هرگونه شبهه‌ای نامزدی او را نپذیرفت. حال چگونه می‌توان پذیرفت فردی زاده عراق رهبر ایران شود که دارای “ولایت مطلقه” است؟

هاشمی شاهرودی متولد ۱۳۲۷ نجف- ۶۸ ساله- است. صادق لاریجانی متولد ۱۳۳۹نجف – ۵۶ ساله – است. هاشمی شاهرودی از بدو تولد تا پیروزی انقلاب اسلامی ساکن عراق بود. پس از پیروزی انقلاب به ایران آمد و ریاست “مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق” را بر عهده گرفت. به عنوان رئیس این مجلس در سال ۱۳۶۶ در مصاحبه‌ای با روزنامه رسالت خود را “عراقی” معرفی کرد. در مصاحبه دیگری- به احتمال بسیار با “صبح صادق”- گفت با چه زبانی بگوئیم “عرب” هستیم؟ آیا هاشمی شاهرودی بارها به دروغ خود را عرب و عراقی معرفی کرد و در رأس مجلسی قرار گرفت که هدفش سرنگونی صدام حسین و برپایی حکومت اسلامی در عراق بود؟

با وجود آن همه مجتهد “حدث شناس” چه نیازی است که عراق‌زادگان «مثلث هَخَلْ» را رهبر جمهوری اسلامی سازند (رجوع شود به مقاله “خبرگان در دشت شقایق − رابطه وثیق خروج “حَدَث” و انتخاب ولی فقیه“).

این دو به دلایل عدیده فاقد عدالت هستند. در شورای نگهبان هزاران نامزد انتخابات را بدون هیچ دلیلی رد صلاحیت کرده‌اند. در قوه قضائیه از هر ابزاری برای سرکوب مخالفان، منتقدان و رقبا استفاده کرده‌اند. افراد بی‌گناه بسیاری را زندانی و شکنجه کرده‌اند. خانواده‌هایشان در فساد مشارکت مستقیم داشته و دارند.

صادق لاریجانی برادر زمین‌خوارش- محمد جواد لاریجانی- را مسئول حقوق بشر قوه قضائیه کرده است. این فرد فاسد با تندترین و هتاکانه‌ترین سخنان علیه گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر، به جای پاسخگویی، نقش مهمی در محکومیت ایران داشته است. محمد جواد ظریف بارها خواستار آن شده که جواد لاریجانی به عنوان نماینده ایران به ژنو اعزام نشود، اما صادق لاریجانی گوش شنوایی در این مورد ندارد. (رجوع شود به مقاله “چرا اصلاح طلبان و اعتدالیون به دنبال حذف صادق لاریجانی هستند؟ “) صادق لاریجانی در انتخابات مجلس خبرگان در عرض یک ماه پنج بار به استان مازندران سفر کرد و مبالغ گزافی میان ائمه جماعات مساجد توزیع کرد، با این همه با تقلب به مجلس راه یافت. (رجوع شود به مقاله “چیزی جور درنمی‌آید! − لزوم بررسی سنجش‌گرانه آرای صادق لاریجانی، احمد خاتمی و علم الهدی“)

چهاردهم- برای آن دسته از مخالفان که هدف‌شان گذار مسالمت‌آمیز ایران از نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه به نظام دموکراتیک ملتزم به آزادی و حقوق بشر است، این که چه کسی زمام جمهوری اسلامی را در دست داشته باشد دارای اهمیت فراوان است. اگر خاتمی رهبر جمهوری اسلامی باشد با وضعیتی متفاوت از وضعیتی روبرو خواهیم بود که یکی از اعضای «مثلث هَخَلْ» در رأس جمهوری اسلامی قرار گرفته باشد. اگر خاتمی یا روحانی رهبر شوند، با گذار همراهی خواهند کرد، اما اگر یکی از اعضای «مثلث هَخَلْ» رهبر باشد، مخالفان را به گلوله خواهند بست.
—
رادیو زمانه

جانباز شهید شد برادر زاده اش به زندان فراخوانده شد!!! مرگ بر ستمگر باد

«حسن حسین‌زاده موحد» شهید شد، «سعید حسین‌زاده موحد» به اوین احضار گردید!

  سه شنبه, ۳ام فروردین, ۱۳۹۵ 

حاج «حسن حسین‌زاده موحد» در حالی روز اول فروردین به خیل یاران شهیدش پیوست که طی ماه‌های اخیر مکررا نارضایتی خود را از زندانی شدن پسر برادرش ابراز کرده بود.

به گزارش «آمدنیوز»، «حسن حسین‌زاده موحد» در حالی روز اول فروردین‌ماه ۱۳۹۵ به خیل یاران شهیدش پیوست که ۹ سال از عمر خود را در زندان‌های ساواک گذرانده و شکنجه‌های مختلفی را تحمل کرده بود.

او در طول سال‌های دفاع مقدس، با حضور در جبهه‌های جنگ تحمیلی، به اسارت نیروهای صدام درآمد و ۴ سال را نیز در زندان‌های حکومت بعثی عراق گذراند و نامش به عنوان «آزاده سرفراز» در تاریخ معاصر ایران ثبت گردید.

مرحوم «حسن حسین‌زاده موحد» پس از آزادی از زندان‌های صدام، آسیب جسمانی فراوانی دید، به طوری‌که ۶۵ درصد از جانبازی وی توسط مراجع رسمی تایید گردید.

وی در حالی ده‌سال از عمر خود را در زندان‌های ساواک گذراند که فعالیت‌های سیاسی مختلفی را در «جمعیت موتلفه اسلامی» علیه حکومت شاهنشاهی سازماندهی کرده بود. اما حالا در نظام جمهوری اسلامی برادر زاده‌اش «سعید حسین‌زاده موحد» تنها به دلیل انجام فعالیت‌های فرهنگی برای کودکان کار باید سال‌های زیادی از عمر خود را در زندان‌های ایران بگذراند.

«سعید حسین زاده موحد» که به دلیل بیماری‌های مختلف جسمانی از پزشکی قانونی گواهی «عدم تحمل حبس» دریافت کرده، علی‌رغم فشارهای مختلف از سوی سپاه پاسداران توانست به ۴ روز مرخصی درمانی اعزام شود.

روز اول فرورین‌ماه ۱۳۹۵ در خبری اعلام شد که «حاجیلو» دادیار ویژه زندانیان سیاسی زندان اوین، به وی اعلام کرده با تمدید مرخصی درمانی وی موافقت نکرده و وی باید خود را به زندان معرفی کند.

حاجیلو هم‌چنین به «حسین‌زاده موحد» اعلام نموده که «نه در مورد تمدید مرخصی و نه در مورد تحویل مدارک پزشکی این زندانی شامل آزمایشات خون، عکس‌برداری‌های رادیولوژی و ام آر آی که در بهداری زندان نگهداری می‌شود، هیچ‌گونه اقدام و مساعدتی را انجام نخواهد داد!»

شهید «حسن حسین‌زاده موحد» در ماه‌های آخر عمر خود از تشکیل پرونده و زندانی شدن برادر زاده خود توسط سپاه پاسداران به شدت ابراز ناراحتی کرده بود، به طوری‌که این پرونده باعث شد «محبت قلبی» این شهید با مسئولین سپاه به شدت مورد آسیب قرار گیرد.

—

سحام

نامه تکان دهنده یک طلبه زندانی د اوین

نامه تکان دهنده یک روحانی محبوس در زندان: آقای لاریجانی! این‌جا گوانتانامو است یا زندان اوین؟

  پنج شنبه, ۱۲ام فروردین, ۱۳۹۵ / 

«آمدنیوز»/ گروه حقوق بشر- وکیل بند سابق ویژه روحانیت زندان اوین، که تا کنون چندین بار دست به خودکشی زده، طی نامه‌ای تکان دهنده به رئیس ستاد حقوق بشر قوه قضائیه، پرده از مظالم رفته بر روحانیون محبوس در این «بند ویژه» برداشته است.

«حسین غلامی آذر» وکیل بند سابق ویژه روحانیت زندان اوین، در اعتراض به «بی‌عدالتی» قوه قضائیه در ۲۶ اسفندماه سال گذشته، خود را در محل دادگاه ویژه روحانیت به آتش کشید. وی پس از آن که خود و اتاقی را در دادگاه به آتش کشید، به دلیل مصرف سه عدد قرص (برای خودکشی) به بیمارستان لقمان منتقل گردید.

متن نامه تکان دهنده «حسین غلامی آذر»، خطاب به «محمدجواد اردشیر لاریجانی» رییس قوه قضائیه که برای انتشار در اختیار «سحام» قرار گرفته را با هم می‌خوانیم:

جناب آقای محمدجواد لاریجانی

سلام علیکم

در قرن بیست و یکم، محکمه‌ای که نه می‌شود وکیل گرفت و نه می‌توان دفاع کرد و نه حق اعتراض داری و حکمی نشانت می‌دهند که بدانی به چه جرمی طبق کدام ماده و تبصره محکوم شدی، در کجای دنیا دیده‌اید؟!

جناب آقای لاریجانی!

شما که به تمام سازمان‌های بین‌المللی از جمله حقوق‌ بشر خط می‌دهید و آن‌ها را متهم به دروغ‌گویی می‌نمایید، همین بغل گوش‌تان زندان اوین؛ در گوانتانامو نیز چنین رفتار وحشیانه‌ای دیده نمی‌شود که شخصی را بدون دلیل به تخت ببندند، بدون آن‌که سابقه بیماری حتی از نوع سرما خوردگی داشته باشم و به زور قرص بخورانند و آمپول تزریق کنند، برای این‌که بر علیه دادسرای ویژه حرف نزنم و نگویم که نگذاشتید وکیل بگیرم و نتوانستم از حق خودم دفاع کنم، تمام بدنم را بی‌حس می‌کنند و طبق اقرار یکی از اعضای تیم پزشکی زندان، که گفت: نهایت مثل «هنرور شجاعی» سکته می‌کنم که نتوانم حرف بزنم. جناب مدافع حقوق بشر؛ فاین تذهبون؟؟

از بین بیست نفر جمعیت بند ویژه روحانیت، دوازده نفر ایشان قرص اعصاب با «دز بالا» مصرف می‌کنند که یک‌سره می‌خوابند و قدرت دفاع و تکلم را از ایشان گرفته است. به راستی چرا؟

آقای رئیس این‌جا گوانتانامو است یا زندان اوین؟؟

گفتنی است محمدجواد اردشیر لاریجانی رییس ستاد حقوق بشر قوه قضائیه است که تا کنون موضع‌گیری‌های عجیبی را در فضای سیاسی کشور مطرح کرده و حملات متعدد لفظی را نیز به احمد شهید نماینده ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران را انجام داده است.

وی در آخرین اظهارنظرش در ۲۲ اسفندماه سال ۱۳۹۴، گزارش «نقض حقوق بشر» در ایران که توسط «احمد شهید» منتشر شد را، گزارشی «مغرضانه و آبکی» دانست و گفت: این گزارش از نظر محتوا نه فقط هیچ مطلب جدیدی ندارد، بلکه از هیچ موضوع قابل توجه و استنادی برخوردار نیست و هم‌چنان اشکالات سابق بر آن وارد است.

جواد لاریجانی افزود: ما تعیین گزارش‌گر ویژه را برای کشورمان قبول نداریم. ایران بزرگ‌ترین و جدی‌ترین دموکراسی غرب آسیا را دارد و در این منطقه ساختار مدنی و سیاسی هیچ کشوری از نظر سازوکارهای دموکراتیک مانند کشور ما نیست.

دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه ادعا کرد: احمد شهید قبل از هر چیز باید قوانین اسلام و این دین مبین را بفهمد، حقوق بشر ما مانند سایر جهات مدنی ما مبتنی بر عقلانیت اسلامی، «پرچم» ماست که از آن حمایت کامل می‌کنیم.

او همچنین در ۷ تیرماه ۱۳۹۴ در پاسخ به این سئوال خبرگزاری تسنیم که شما چه نمره‌ای به عملکرد رئیس قوه قضاییه می‌دهید، گفت: چون من برادر او هستم نمره‌ای کمتر از ۲۰ به وی نمی‌دهم!

یادی و دفاعی از زندانیان سیاسی

من هم نه تنها که نوروز را به یاد زندانیان سیاسی احساس نمیکنم، بلکه هرگاه غذا میخورم، به یاد آنان میافتم و در سحرگاهان، بویژه در ماه مبارک رمضان مهمترین خواسته ام از خداوند این است که به هرگونه که خود صلاح میداند به زندانیان سیاسی و خانواده هایشان یاری رساند. 

خداوندا تو را به فاطمه ات سوگند میدهم دست ستمگران را از سر ملت شریف ایران کوتاه بفرما...

شماع زاده

جانباز جنگ تحمیلی: تا زمانی که زندانی سیاسی داریم، عید برای ما معنایی ندارد

  پنج شنبه, ۵ام فروردین, ۱۳۹۵ / 

«آمدنیوز»/ گروه سیاسی- «محمد مهدوی‌فر» تخریب‌چی و غواص جبهه‌های جنگ نوشت: «امروز روز اول عید سال ۱۳۹۵ هجری شمسی است. تا زمانی که در موضوع زندانیان سیاسی فرجی حاصل نشود، رنگ و بوی عید برای ما، آن‌طور که شایسته است، لذت بخش و طرب انگیز نخواهد بود.»

وی هم‌چنین در بخش دیگری از نامه خود ابراز امیدواری کرده که «نتایج انتخابات هفتم اسفند ۹۴» منجر به بازگشایی زندان‌ها و آزادی زندانیان سیاسی گردد.

متن کامل نامه این جانباز جنگ تحمیلی را با هم می‌خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن مجید در آیات ۲۴ و ۲۵ سوره مبارکه صافات می فرماید: «وقفوهم انهم مسئولون، مالکم لا تناصرون» (و در موقف حساب نگاه‌شان دارید که در کارشان سخت مسئولند. چرا شما در راه دین خدا به یکدیگر نصرت نکردید؟)

ما انقلاب کردیم که زندانی سیاسی نداشته باشیم. من تردید ندارم که جمعی از پاک‌ترین و شایسته‌ترین فرزندان این کشور اعم از خانم و آقا، دختر و پسر، پیر و جوان به خاطر داشتن دیدگاه‌های سیاسی متفاوت و پافشاری بر عقاید سیاسی خود، سالهاست که در زندانند. بعضی از این زندانیان سیاسی مدت‌های بسیار مدیدی رنج سلول‌های انفرادی را نیز تحمل کرده‌اند. این‌گونه نپندارید که با این‌ها خوش رفتاری می‌شود. فشارهای روانی که این زندانیان و خانواده‌های آنان تحمل می‌کنند، در وصف نمی‌گنجد.

انتظار داشتیم بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲، برای این زندانیان گشایشی ایجاد بشود که نشد. امیدواریم نتایج انتخابات هفتم اسفند ۹۴ در این باره راه‌گشا باشد.

من در سالی که گذشت، نامه‌های متعددی به مسئولین کشور و در رأس آن‌ها به ریاست محترم جمهور و به مراجع محترم تقلید نوشتم و در آن نامه‌ها، این غصه بزرگ و این نگرانی عظیم را گوشزد کردم که ان شاءالله نتایج دلسوزی و پیگیری آن بزرگواران را امسال شاهد خواهیم بود.

امروز روز اول عید سال ۱۳۹۵ هجری شمسی است. تا زمانی که در موضوع زندانیان سیاسی فرجی حاصل نشود، رنگ و بوی عید برای ما، آن‌طور که شایسته است، لذت بخش و طرب انگیز نخواهد بود.

من امسال را «سال زندانیان سیاسی و تقدیم دو گل» می‌نامم و از هموطنان عزیزم و مخصوصاً از تهرانی‌های بامرام و بامعرفت تقاضا می‌کنم، در هر روزی از سال ۹۵ که می‌توانید و ترجیحاً در روزهای اولیه و در ماه‌های اولیه امسال، دو شاخه گل تهیه کنید و به درب زندان اوین ببرید. اگر برایتان امکان دارد در این راه، دست فرزندان خود را نیز بگیرید و با خود همراه کنید تا هم، آنها مهربانی را از شما بیاموزند و هم زندانبان بداند که قصد ما فقط، تقدیم مهر و محبت و توسعه دوستی است.

شاخه گل اولی را تقدیم خود زندانبان کنید به پاس اینکه امانت‌های ما را پاس می‌دارد و شاخه گل دومی را از زندانبان بخواهید تا به داخل زندان ببرد و به زندانیان عزیز ما تقدیم کند.

این شاخه گل‌های تقدیمی شما، به دست زندانیان عزیز برسد یا نرسد طولی نخواهد کشید که اثر خود را خواهد کرد و مشام جان آنان را نوازش خواهد داد.

نام زندان اوین را از این حیث گفتم که اوین نماد زندان سیاسی در ایران است و بسیاری از مردم جهان، این نام را با همین عنوان می‌شناسند ولی شما می‌توانید این قاعده را برای تمام زندان‌هایی که در آن زندانی سیاسی محبوس است، اجرا کنید.