یادی و دفاعی از زندانیان سیاسی

من هم نه تنها که نوروز را به یاد زندانیان سیاسی احساس نمیکنم، بلکه هرگاه غذا میخورم، به یاد آنان میافتم و در سحرگاهان، بویژه در ماه مبارک رمضان مهمترین خواسته ام از خداوند این است که به هرگونه که خود صلاح میداند به زندانیان سیاسی و خانواده هایشان یاری رساند. 

خداوندا تو را به فاطمه ات سوگند میدهم دست ستمگران را از سر ملت شریف ایران کوتاه بفرما...

شماع زاده

جانباز جنگ تحمیلی: تا زمانی که زندانی سیاسی داریم، عید برای ما معنایی ندارد

  پنج شنبه, ۵ام فروردین, ۱۳۹۵ / 

«آمدنیوز»/ گروه سیاسی- «محمد مهدوی‌فر» تخریب‌چی و غواص جبهه‌های جنگ نوشت: «امروز روز اول عید سال ۱۳۹۵ هجری شمسی است. تا زمانی که در موضوع زندانیان سیاسی فرجی حاصل نشود، رنگ و بوی عید برای ما، آن‌طور که شایسته است، لذت بخش و طرب انگیز نخواهد بود.»

وی هم‌چنین در بخش دیگری از نامه خود ابراز امیدواری کرده که «نتایج انتخابات هفتم اسفند ۹۴» منجر به بازگشایی زندان‌ها و آزادی زندانیان سیاسی گردد.

متن کامل نامه این جانباز جنگ تحمیلی را با هم می‌خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن مجید در آیات ۲۴ و ۲۵ سوره مبارکه صافات می فرماید: «وقفوهم انهم مسئولون، مالکم لا تناصرون» (و در موقف حساب نگاه‌شان دارید که در کارشان سخت مسئولند. چرا شما در راه دین خدا به یکدیگر نصرت نکردید؟)

ما انقلاب کردیم که زندانی سیاسی نداشته باشیم. من تردید ندارم که جمعی از پاک‌ترین و شایسته‌ترین فرزندان این کشور اعم از خانم و آقا، دختر و پسر، پیر و جوان به خاطر داشتن دیدگاه‌های سیاسی متفاوت و پافشاری بر عقاید سیاسی خود، سالهاست که در زندانند. بعضی از این زندانیان سیاسی مدت‌های بسیار مدیدی رنج سلول‌های انفرادی را نیز تحمل کرده‌اند. این‌گونه نپندارید که با این‌ها خوش رفتاری می‌شود. فشارهای روانی که این زندانیان و خانواده‌های آنان تحمل می‌کنند، در وصف نمی‌گنجد.

انتظار داشتیم بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲، برای این زندانیان گشایشی ایجاد بشود که نشد. امیدواریم نتایج انتخابات هفتم اسفند ۹۴ در این باره راه‌گشا باشد.

من در سالی که گذشت، نامه‌های متعددی به مسئولین کشور و در رأس آن‌ها به ریاست محترم جمهور و به مراجع محترم تقلید نوشتم و در آن نامه‌ها، این غصه بزرگ و این نگرانی عظیم را گوشزد کردم که ان شاءالله نتایج دلسوزی و پیگیری آن بزرگواران را امسال شاهد خواهیم بود.

امروز روز اول عید سال ۱۳۹۵ هجری شمسی است. تا زمانی که در موضوع زندانیان سیاسی فرجی حاصل نشود، رنگ و بوی عید برای ما، آن‌طور که شایسته است، لذت بخش و طرب انگیز نخواهد بود.

من امسال را «سال زندانیان سیاسی و تقدیم دو گل» می‌نامم و از هموطنان عزیزم و مخصوصاً از تهرانی‌های بامرام و بامعرفت تقاضا می‌کنم، در هر روزی از سال ۹۵ که می‌توانید و ترجیحاً در روزهای اولیه و در ماه‌های اولیه امسال، دو شاخه گل تهیه کنید و به درب زندان اوین ببرید. اگر برایتان امکان دارد در این راه، دست فرزندان خود را نیز بگیرید و با خود همراه کنید تا هم، آنها مهربانی را از شما بیاموزند و هم زندانبان بداند که قصد ما فقط، تقدیم مهر و محبت و توسعه دوستی است.

شاخه گل اولی را تقدیم خود زندانبان کنید به پاس اینکه امانت‌های ما را پاس می‌دارد و شاخه گل دومی را از زندانبان بخواهید تا به داخل زندان ببرد و به زندانیان عزیز ما تقدیم کند.

این شاخه گل‌های تقدیمی شما، به دست زندانیان عزیز برسد یا نرسد طولی نخواهد کشید که اثر خود را خواهد کرد و مشام جان آنان را نوازش خواهد داد.

نام زندان اوین را از این حیث گفتم که اوین نماد زندان سیاسی در ایران است و بسیاری از مردم جهان، این نام را با همین عنوان می‌شناسند ولی شما می‌توانید این قاعده را برای تمام زندان‌هایی که در آن زندانی سیاسی محبوس است، اجرا کنید.