رفع یا ادامه حصر؟ نگاه از زاویه ای دیگر

رفع یا ادامه حصر؟ نگاه از زاویه ای دیگر

دکتر روحانی در مصاحبه مطبوعاتی خود در پاسخ به رفع حصر خانگی میرحسین موسوی و آن دو دیگر پای قوای دیگر را به میان کشید و از همکاری سه قوه!!! در این زمینه بسیار ساده سخن گفت.

چرا سه قوه؟ مگر آنان به حکم نمایندگان مردم و یا به حکم دادگاه در حصر هستند که نیاز به همکاری سه قوه باشد؟ آنچه که پیرامون دلایل حصر خانگی آنان از سوی سران نیروهای انتظامی تاکنون از رسانه ها شنیده ایم حکایت از آن دارد که نیروهای انتظامی نمیتوانستند از تظاهرات مردم جلوگیری کنند و این ناتوانی خود را به رهبری منعکس کردند و گفتند ما ناگزیر از قطع تماس مردم  با آنان هستیم و چنین شد که شد.

بنابراین اگر چنین است که هست(مگر دروغی در کار بوده باشد) حال که مردم رئیس جمهوری دیگری انتخاب کرده اند و لزومی ندارد تظاهرات اعتراضی صورت گیرد حصر آنان معنا و مفهوم و هدف خود را از دست داده و به لحاظ موضوع منتفی است چه رسد به اینکه نیاز به همکاری سه قوه داشته باشد.

سخنان آقای عبدی در همین زمینه موضوع را پیچیده تر میکند. زیرا وی گفته است: اولویت اول سامان گرفتن اوضاع اقتصادی مردم است.

آیا آقای عبدی بچه گول میزند یا چیز دیگری در سردارد؟ مسلم است که مسائل اقتصادی مهمترند ولی آیا ایشان نمیداند که رفع حصر میتواند یک شبه و در آرامش کامل صورت گیرد ولی رفع مشکلات اقتصادی جامعه نیازمند برنامه های میان مدت و بلند مدت است و مدت مدیدی به درازا خواهد کشید؟

از یک سو عقل میگوید به منظور تنشزدایی از جامعه رفع حصر باید هرچه سریعتر صورت گیرد مگر اینکه در پس پرده خبرهایی دیگر باشد که عقل ملت بدانها قد ندهد که آنهم به صلاح جامعه نخواند بود.

از سوی دیگر جامعه چشم به راه تحولی چشمگیر و سریع است تا امیدوار شود و بهترین راه امیدواری همین رفع حصر است. اگر این موضوع از اساس وجود نداشت رئیس جمهور منتخب باید به خلق چنین موقعیتی میاندیشید تا موقتا و عجالتا از نظر اجرائی برای خود اعتباری کسب کند و سپس به امور اساسی میپرداخت. اکنون که این موقعیت موجود است اگر از آن به خوبی بهره برداری نکند به هیچوجه به سود و صلاح کشور نخواهد بود.

البته همه این سخنان در کشوری مفهوم و قابل توجه است که خدامحور باشد و نه شخصیت محور و برای جامعه مسلمان ارزش قائل شوند ورنه آب در هاون کوبیدن است.

28/3/92 – احمد شماع زاده