عدد يك
نوشتة جالب و شيرين ‹يك جلوش تا بي‌نهايت
صفر› را که از نگارشهای دکتر علی شریعتی(ره) است پيش از انقلاب خوانده‌بودم. ولي
نمي‌دانم اين معني كه اكنون به ذهنم رسيده، در آن قصة زيبا پرورانده‌شده‌بود يا
نه. به‌هرحال، اكنون به اين معنا رسيده‌ام كه تمام آفريدگان، همه صفرند؛ و تنها
خداوند است كه ‹يك› است، و همان‌گونه كه در گامی در
خودشناسی نیز نوشته‌ام، ‹عالم همه قصّه است؛ و تنها اوست كه قصّه‌گوست.›
البته منظور اين نيست كه عالم واقعيت ندارد؛ بلكه مراد آن است كه تدبير عالم
به دست اوست، و آفريننده اين قصّه و آدم‌هاي آن نيز هموست.
آری
خدا ‹يك› است، ‹واحد› است؛ يعني يكي است و شريكي ندارد؛ و نيز ‹احد› است، يعني
يگانه است و نظير ندارد. و خلاصه آنكه يكي‌يكدانه است. همة عددها از او نشأت‌مي‌گيرند،
تا نه و همة رقم‌ها از او معني‌دار مي‌شوند،
تا بي‌نهايت.
تابستان 1361-
احمد شماع زاده
No comments:
Post a Comment