معجزه
ریاضی فیزیکی دیگری از قرآن
در
مسجد بودم و چون مسجد مربوط به اهل تسنن
بود و در مساجد اهل تسنن چیزی جز قرآن برای
خواندن وجود ندارد تصمیم گرفتم قرآن
بخوانم. (پس معلوم
میشود یکی از دلایلی که موجب میشود بزرگان
شیعه کمتر با قرآن مآنوس باشند و کوچکهایشان
کمتر قرآن بخوانند وجود کتابهای دعا و
زیارت در مساجد و زیارتگاههاست.)
قرآن را که بازکردم سوره
کهف آمد. پیش خود
گفتم شاید حکمتی در آن باشد همین سوره را
میخوانم. البته
این سوره را دوست هم دارم چون گذشته از
قصه آموزنده و زیبای اصحاب کهف قصه های
قشنگ باغدار کافر- موسی
و خضر و ذوالقرنین نیز در آن است.
شروع
کردم به خواندن تا اینکه به آیه های ٢٥و٢٦ رسیدم.
همان گونه که در دیگر نوشته
های خود آورده ام. نکته
های قرآن تا ابد ممکن است نور افشانی کنند.
بسیار رخ داده که چندین و
چند بار یک سوره یا آیه ای را خوانده ای
و نکته آن را در نیافته ای ولی روزی نکته
یا نکته های آن خود را به تو نشان میدهند.
و اما آیه ٢٥ و
بخشی از آیه ٢٦:
ولبثوا
فی کهفهم ثلاث مآته سنین وازدادوا تسعا٢٥
قل الله اعلم بما لبثوا(لا)
له غیب السموات و الارض
این
دو آیه کمی عجیب به نظرم رسیدند.
چرا خداوند نمیگوید ٣٠٩
سال در غار بودند و میگوید ٣٠٠ سال و افزودند
بر آن ٩ سال.
آنها که خواب بودند و
نمیتوانستند چیزی بیفزایند یا کم کنند
پس این بخش از آیه کنایه از چیزی است.
از
سوی دیگر در آیه بعد میگوید خداوند داناتر
است به آنچه که درنگ کردند(اینکه
چند سال در غار بودند). اگر ٣٠٩ سال در غار بودند
پس چرا خداوند میگوید او داناتر است.(این
هم یک نکته) و بعد
میگوید پنهانیهای کیهان از آن اوست
و پیش از آوردن این بخش
علامت لا آمده. یعنی
به بخش پیشین آیه مربوط است و نباید از آن
جدایش کرد. ذهن
کوشا متوجه میشود که در این دو آیه خداوند
میخواهد چیزهایی به خوانندگانش بگوید.
خوب
وظیفه خواننده قرآن در مورد این دو آیه
چیست؟ معلوم است: تدبر
تدبر
یا پشت بینی آیات را آغاز کردم.
به ذهنم رسید که شاید ٣٠٠
سال شمسی برابر با ٣٠٩
سال قمری باشد. با
یک حساب سرانگشتی دیدم که امکانش وجود
دارد. شمار روزهای
سالهای شمسی و قمری را در اینترنت سرچ
کردم:
سال
شمسی: ٣٦٥/٢٥ روز و
سال قمری: ٣٥٤/٣٦٧٠٥٦ روز(کدام
روز؟ روز خورشیدی یا روز خود ماه؟)
اگر
چنین فرضی درست باشد که خداوند میخواهد
به ما بگوید که هر ٣٠٠ سال
شمسی برابر است با ٣٠٩ سال
قمری پس هر صد سال شمسی برابر است با ١٠٣
سال قمری. این
را برای راحتی محاسبه آوردم:
پس
صد سال شمسی میشود ٣٦٥٢٥ روز
و صد سال قمری میشود: ٣٥٤٣٦/٧ + سه
سال(١٠٦٣روز)
میشود: ٣٦٤٩٩/٧ # ٣٦٥٠٠ روز
نگارنده
اختلاف ٢٥ روز در
هر صد سال را به حساب آیه قرآن نمیگذارد(زیرا
همان گونه که خود خداوند گفت:
پنهانیهای کیهان از آن
اوست) بلکه به در
نظر نگرفتن ریزه کاریهای محاسبات نجومی
میگذارد که در این مورد منجمان بایستی
محاسبه های خود را با هدایت قرآن تطبیق
دهند.
مثلا
شاید شمار روزهای سال قمری را با معیار
روزهای سال شمسی اندازه گیری کرده اند(همان
گونه که در پرانتر بالا پرسیده ام)
و اگر بر مبنای معیار
روزهای سال قمری اندازه گیری کنند اختلاف
این ٢٥ روز
در هر صد سال نیز رفع گردد.
(نکته ای قابل پژوهش
برای منجمان)
4 رمضان
المبارک 1433(2/5/91) احمد
شماع زاده
No comments:
Post a Comment