“… صدها فعالان حقوق بشر در جهان وجود دارند که تلاش و گفتگوی آنها برای خودشان نیست، بلکه برای کسانی مانند منست به آموزش، صلح و آرامش، برابری حقوق و تساوی خود دست یابیم. هزاران نفر به وسیله تروریست ها کشته شدند و میلیونها زخمی و مجروح گردیدند و من یکی از آنها هستم. من در این جا برای آنها ایستاده ام نه برای خودم، بلکه برای آنهایی که صدایشان شنیده نمی شود.
بنابراین، من در این جا ایستاده ام یک دختر در میان بسیاری. من صحبت می کنم برای آنهایی که صدا و فریادشان شنیده نمی شود. آنهایی که حقو قشان از آنان گرفته شده. حق زندگی کردن آنان در صلح و آرامش، حق این که با آنان با احترام رفتار شود. داشتن حقوق مساوی (با مردان)، و موقعیت های خوب اجتماعی، حق آموزش و تحصیل.
دوستان محترم، در تاریخ ۹ اکتربر ۲۰۱۲، طالبان به من و همچنین دوستم تیر اندازی کردند. آنها تصور نمودند که تیر و فشنگ مرا ساکت می کند، ولی شکست خوردند….”
ملاله یوسف زای که از سن ۱۳ سالگی در پاکستان اسلام زده مالامال از جهل و خرافات در برابر زن ستیزی طالبان به دفاع از دختران و زنان آن کشور که از ترس حملات وحشیانه لشکر اسلام آرامش نداشتند، در برابر رگبار گلوله های آنان قرار گرفت، و با جراحات گوناگون، به سختی جان به در برد. این دختر شجاع و خردمند جمعه ۱۳ جولای در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد و اعلام نمود که به مبارزه با بیسوادی و حمایت دختران و زنان ادامه خواهد داد.
از آنچه گفته شد، در هرحال بروز و پیدایش چنین نابغه های اجتماع جرقه امیدی است که در دلها پدید می آید و ما را به آینده ای روشن، دور از تعصبات و تنگ نظری ها مژده می دهد و به ما می آموزد که شجاعت و دلاوری، آزادی خواهی، و انسان دوستی را باید از این نوجوانان فراگرفت.
No comments:
Post a Comment