آیت
الله علوی با ذکر این مطلب که برخی به امام موسی صدر خرده می گرفتند که
چرا در اروپا با خانم ها که به سوی ایشان دست خود را دراز می کردند؛ دست می
داد؛ اظهار داشت:
به گزارش پارسینه، آیت
الله سید جواد علوی طباطبایی نوه مرحوم آیت الله بروجردی در مورد حکم دست
دادن با زنان غریبه گفت: آیتالله منتظري به بنده میگفتند: «در محضر
آیتالله بروجردی نشسته بودم. یکی از محققان ایرانی که در مرکز اسلامی
آلمان فعالیت میکرد، خدمت ایشان آمد و گفت: در آلمان زنان و مردان مختلفی
که همه آنها مسلمان هم نيستند، به مرکز اسلامی ما میآیند و گاهي از اوقات
برخی از این زنان دستشان را برای مصافحه به سوی ما دراز ميكنند و ما
نميتوانيم دست بدهيم. آنها نميفهمند كه چرا ما دست نميدهيم و این مسئله
موجب هتك آنها ميشود و ما كه ميخواهيم جاذبه ايجاد كنيم، با این کار تنفر
ايجاد ميكنيم. آیتالله بروجردي گفتند: اگر شما احساس میکنید كه دست
ندادن شما باعث هتك میشود، مانعي ندارد که دست بدهيد. بعد فرمودند: حکم
حرمت دست دادن با زن اجنبیه، برای حفظ حرمت اشخاص، هرچند مسلمان نباشند،
ساقط میشود».
آیتالله منتظري همچنین نقل ميكردند كه شيخ محمد تقي قمي که در مصر فعالیت میکردند، خدمت آیتالله بروجردي آمدند و گفتند: «گاهي از اوقات برخی از سفارتخانهها مثل سفارت هلند به مناسبت روز ملیشان، که همه سفرا و شخصیتهای مختلف را دعوت میکنند، ما را هم بهعنوان نماینده شما در مجلس تقريب دعوت میکنند. ما هم دستهگل ميخريم و به سفارت ميرويم. گاهي از اوقات سفير ميخواهد مثلاً سفير آمريكا و همسرش را که همراه اوست معرفی کند. آنها هم دستشان را دراز میکنند که دست بدهند. ما چه کار كنيم؟ اگر دست ندهيم، موجب هتك آنها میشود». آیتالله بروجردي فرمودند: «اگر موجب هتك میشود، اشکالی ندارد؛ دست بدهيد».
آیتالله منتظري گفتند: بعد آقاي بروجردي فرمودند: «من تعجب ميكنم كه فقهاي ما ادله نظر را حمل كردند به صورت ريبه؛ چرا در ادله لمس اين انصراف را قائل نشدند». از این سخن روشن میشود که دیدگاه آیتالله بروجردي نهفقط به دلیل مسئله هتك است، بلکه اساساً اشكال مبنايي در این خصوص دارد. . \
------------------------------ ----------------------------
آیت الله العظمی بروجردی نسبت به غیر مسلمانان از سعه صدر ویژه ای برخوردار بودند و به نمایندگان خود در خارج از کشور توصیه می کردند، در حفظ حرمت آنها خصوصا" خانم ها کوشا باشند. مطلب زیر از جمله رفتار ایشان با یهودیان است.
آيت الله بروجردی و حفظ حرمت جسد یهودیان:
"... البته این گونه تعاملات، امر تازه و عجیبی نبود؛ بزرگان مراجع ما در گذشته نیز چنین تعاملاتی داشتند. برای مثال، آیتالله بروجردي درباره یهودیان بروجرد تعامل ویژهای داشتند. در آن زمان محله مسلمانان بين محله یهودیها و قبرستانشان واقع شده بود و هرگاه یک يهودي فوت ميشد، آنها مجبور بودند جنازه مردهشان را از محله مسلمانان عبور دهند. در این میان برخی از مسلمانان جمع ميشدند و به جنازه يهودي سنگ میزدند. آیتالله بروجردي مردم را از این کار نهي كرد؛ ولي کسی توجه نكرد. به همین دلیل هر وقت یک يهودي فوت ميشد، آیتالله بروجردي به محله يهوديها میآمد و پشت سر جنازه یهودی راه ميافتاد تا به قبرستان برسند. ایشان آنقدر اين كار را تكرار كرد تا مردم از آن کار خود دست برداشتند. اين روش بزرگان ما بوده است که فراموش شده بود...."
منبع: آيت الله حاج سید جواد علوی طباطبایی ؛
در گفتگو با مسئولین موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر
آیتالله منتظري همچنین نقل ميكردند كه شيخ محمد تقي قمي که در مصر فعالیت میکردند، خدمت آیتالله بروجردي آمدند و گفتند: «گاهي از اوقات برخی از سفارتخانهها مثل سفارت هلند به مناسبت روز ملیشان، که همه سفرا و شخصیتهای مختلف را دعوت میکنند، ما را هم بهعنوان نماینده شما در مجلس تقريب دعوت میکنند. ما هم دستهگل ميخريم و به سفارت ميرويم. گاهي از اوقات سفير ميخواهد مثلاً سفير آمريكا و همسرش را که همراه اوست معرفی کند. آنها هم دستشان را دراز میکنند که دست بدهند. ما چه کار كنيم؟ اگر دست ندهيم، موجب هتك آنها میشود». آیتالله بروجردي فرمودند: «اگر موجب هتك میشود، اشکالی ندارد؛ دست بدهيد».
آیتالله منتظري گفتند: بعد آقاي بروجردي فرمودند: «من تعجب ميكنم كه فقهاي ما ادله نظر را حمل كردند به صورت ريبه؛ چرا در ادله لمس اين انصراف را قائل نشدند». از این سخن روشن میشود که دیدگاه آیتالله بروجردي نهفقط به دلیل مسئله هتك است، بلکه اساساً اشكال مبنايي در این خصوص دارد. . \
------------------------------
آیت الله العظمی بروجردی نسبت به غیر مسلمانان از سعه صدر ویژه ای برخوردار بودند و به نمایندگان خود در خارج از کشور توصیه می کردند، در حفظ حرمت آنها خصوصا" خانم ها کوشا باشند. مطلب زیر از جمله رفتار ایشان با یهودیان است.
آيت الله بروجردی و حفظ حرمت جسد یهودیان:
"... البته این گونه تعاملات، امر تازه و عجیبی نبود؛ بزرگان مراجع ما در گذشته نیز چنین تعاملاتی داشتند. برای مثال، آیتالله بروجردي درباره یهودیان بروجرد تعامل ویژهای داشتند. در آن زمان محله مسلمانان بين محله یهودیها و قبرستانشان واقع شده بود و هرگاه یک يهودي فوت ميشد، آنها مجبور بودند جنازه مردهشان را از محله مسلمانان عبور دهند. در این میان برخی از مسلمانان جمع ميشدند و به جنازه يهودي سنگ میزدند. آیتالله بروجردي مردم را از این کار نهي كرد؛ ولي کسی توجه نكرد. به همین دلیل هر وقت یک يهودي فوت ميشد، آیتالله بروجردي به محله يهوديها میآمد و پشت سر جنازه یهودی راه ميافتاد تا به قبرستان برسند. ایشان آنقدر اين كار را تكرار كرد تا مردم از آن کار خود دست برداشتند. اين روش بزرگان ما بوده است که فراموش شده بود...."
منبع: آيت الله حاج سید جواد علوی طباطبایی ؛
در گفتگو با مسئولین موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر
No comments:
Post a Comment