به نظر ژیژک لهستانی، خطای تمام این روایت‌ها، منجر به غلط‌خوانی
مفهومی به نام "میرحسن موسوی" میشود. آیا موسوی یک اصلاح‌طلب با عقبه
غربی است که در پی آزادی و بازار آزاد است، یا یکی از اعضای ساختار حکومت روحانیان
که با پیروزی او، تغییری در حکومت حاصل نمی‌شد؟ «این نوسان شدید نشان می‌دهد که
ماهیت حقیقی اعتراض مردم نادیده گرفته شد.» (ص۶۹)
حامیان موسوی و معترضان، «با انتخاب رنگ سبز، فریاد الله اکبر
بر بام‌های تهران، در تاریکی شب، نشان دادند که خواهان بازگشت و تکرار انقلاب ۵۷ هستند، بازگشت به ریشه‌های انقلاب، از بین بردن فسادی که انقلاب دچارش شده.
این بازگشت به ریشه‌ها نه تنها مدون بود، بلکه به رفتار انبوه خلق هم مربوط می‌شد:
تظاهرات یکپارچه مردم، همبستگی فراگیرشان، خود-سازمان‌دهی و بداهه کاری‌های
خلاقشان، و ساختار یگانه و نظم شان، مانند تظاهرات هزاران نفر در سکوت کامل.»
ژیژک در تازه ترین کتابش می نویسد که عمده تفاسیر غربی درباره
میرحسین موسوی، اشتباه بوده است، موسوی پدیده ای کاملا متفاوت بود زیرا «نام موسوی
معرف تجدید حیات رویای مردمی است که انقلاب ۵۷ را شکل داد".
سرانجام ژیژک معتقد است آنچه در ایران رخ داد، در شکل بهار
عربی ادامه یافت. کتاب «سال رؤیاهای خطرناک» را
انتشارات ورشو در سال ۲۰۱۲ در ۱۳۸ صفحه به چاپ رسانده است.
No comments:
Post a Comment