یک زندانی دیگر، که به هنگامه رهایی زندانی شد!!؟

بهاره هدایت در پایان ۵/۵ سال زندان، به ۲ سال دیگر حبس محکوم شد

اشاره:

انسان سالمی که مرضهای چندش آوری همچون مرضهای این قاضی نداشته باشد، از خدا میپرسد: خداوندا! آیا این گونه انساننماها را برای این آفریدی که بگویی آری انسان میتواند تا این حد سنگدل و بیعاطفه باشد؟ 

چگونه است: کسی که قدرتی را در اختیار او نهاده اند، در چنین مواردی از قدرت خود به شکل شنیعی استفاده میکند و امید انسانهای بیشماری را که پس از پیج سال... چشم به راه عزیز نازنینشان هستند، ناامید میکند؟ 

آیا این بیعاطفه هیچ به این فکر کرده است که خداوند در روز بازپسین که روز نیاز است! روز وانفساست! روزی است که هرکس از شدت ناگواریهای آن روز به گفته خود قرآن از برادر و مادر و پدر و زن و فرزندانش فرار میکند و حتا نمیداند به کجا میرود، ترسی ندارد؟ شکی به دل راه نمیدهد؟ که آن ارحم الراحمین نمیتواند این گونه دلسنگیها را از کسی ببیند و او را در آن روز ببخشاید؟ او کسی را میبخشد که بخشنده بوده است و نه سفاک و سنگدل!! 

خداوندا قربان حکمتت! آیا این گونه انساننماها را میتوان انسان نامید؟ والله که حیوانات صد شرف دارند بر این گونه انساننماها! که به نام دین تو اینهمه سفاکی میکنند!! 

تو ملجأ و مأوای بی پناهانی! مگر تو ما را از دست این ستمگران برهانی! 

آمین یا رب العالمین

بهاره هدایت، فعال دانشجویی و از زندانیان بند زنان زندان اوین که از سال ۱۳۸۸ در زندان است، در پایان دوره محکومیت زندان خود به دو سال دیگر حبس محکوم شد.

به نوشته سایت کلمه، خانم هدایت در نامه ای به همسرش امین احمدیان خبر داده که مسئولان زندان وی را احضار کرده و خبر داده اند که حکم آزادیش صادر شده است، اما قاضی تصمیم گرفته که یک حکم تعلیقی دو ساله زندان را، که ۹ سال پیش صادر شده، به اجرا بگذارد.

این زندانی، در نامه خود نوشته در روز ۳۱ مرداد، دفتر اجرای احکام زندان به او اطلاع داده که چهار روز پیش، حکم آزادی او صادر شده و همان روز، حکم دو سال زندان جدید او هم به زندان ابلاغ شده است.

مسئولان زندان به خانم هدایت خبر داده اند که حکم آزادیش صادر شده اما قاضی تصمیم گرفته که حکم زندان تعلیقی او را که در سال ۱۳۸۵ صادر شده به اجرا بگذارد

بهاره هدایت نوشته که یک مسئول زندان، در پاسخ به سوال او که پرسیده چطور او را بدون حکم در چهار روز گذشته در زندان نگه داشته اند گفته که حتی اگر او را آزاد می کردند، با حکم جدید دوباره زندانی می شده و بنابراین رها کردنش کار زائدی بوده است.(غلط بی جایی کرده که چنین گفته. اولاً همان چهار روز از نظر قانون غیرقانونی بوده و اگر اینان انسانهای درستکاری بودند، باید همه کسانی را که باعث شده اند غیرقانونی کسی را چهار روز که هیچ، حتا یک ساعت بدون حکم در زندان نگهدارند، باید محاکمه شوند.)

خانم هدایت در دهم دی ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد و به ۲ سال حبس به دلیل توهین به رهبری،(ای خدا... توهین به رهبر 2 سال حبس!!؟ آیا حکومت مولا علی هم این گونه بود؟ پس آنانی که طبق این توصیه قرآنی(لایحب الله الجهر بالسوء من القول الاّ من ظلم) هر روز یک دور تسبیح نذر میکنند و میگویند: لعنت بر فلانی یا مرگ بر فلانی... چند سال را باید در زندان بگذرانند؟) ۶ ماه حبس به دلیل توهین به رییس جمهوری و ۵ سال حبس به خاطر اقدام علیه امنیت ملی و نشر اکاذیب محکوم شد.(که این اتهام کلیشه ای دیگر نخنما شده!! و هنگامی که نمیتوانند بر کسی اتهامی را تحمیل کنند، آنان را به چنین کلیشه مسخره ای متهم میکنند و همه هم میدانند ولی اینان از روز نمیروند!!) او پیشتر به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق برگزاری تجمع اعتراضی زنان در ۲۲ خرداد ۱۳۸۵ به دو سال حبس تعلیقی محکوم شده بود.

با توجه به اینکه خانم هدایت از ۵/۵ سال پیش در زندان بود، خانواده او از چند ماه پیش منتظر بودند که بر مبنای ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی آزاد شود.

در ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی آمده است: "در جرائم موجب تعزیر هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرائم حداکثر مجازات مقرر را حکم می‌کند و هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم باشد، مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند، تعیین می‌کند."

امین احمدیان، همسر بهاره هدایت، سه هفته پیش با تاکید بر اینکه نزدیکان خانم هدایت از یک سال پیش پیگیر اعمال این ماده قانونی بوده اند گفته بود: "با توجه به ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی، بهاره هدایت باید در بدبینانه‌ترین حالت در خردادماه امسال آزاد می‌شد."

بهاره هدایت، متولد ۱۳۶۰ است و پیش از دستگیری، عضو شورای مرکزی و سخنگوی دفتر تحکیم وحدت بود.