جنوب خليج فارس؛ از نفت به انرژی‌های نو
بی بی سی- دوشنبه 05 مه 2014 - 15 اردیبهشت 1393
امارات متحده عربی اکنون صادرکننده انرژی‌های تجدیدپذیر نیز هست
در جمهوری سودان جنوبی یکی از عکس‌های رئیس جمهور سالوا کی‌یر از همه معروف‌تر است. عکسی که در آن کی‌یر با کلاهی قهوه‌ای رنگ دیده می‌شود.
تصورعمومی این است که این کلاه نشانه‌ای‌ست از دوستی و همکاری سودان جنوبی با امریکا. کلاه هدیه‌ای‌ست از جرج بوش پسر به سالوا کی‌یر. جدا از آن کلاه، آمریکا و دو کشور دیگر، کانادا و آندورا، سودان جنوبی بحران‌زده را در جایی دیگر همراهی می‌کنند.
هر چهار کشور از تعهدات زیست‌محیطی پیمان کیوتو برای کاهش گازهای گلخانه‌ای سر باز زده‌اند. در بین آن‌ها سودان جنوبی دلیل قانع کننده‌ای برای عمل خود دارد.
در سال ۱۹۹۷ که این پیمان به امضای ۱۹۲ دولت جهان رسید خبری از کشوری به نام سودان جنوبی نبود. اما کانادا و آندورا از همان سال همراه با ایالات متحده از پیمان کیوتو کنار کشیده‌اند.
درست در نقطه مقابل سودان جنوبی، کشور کوچک، ثروتمند و به نظر باثبات قطر، منادی برنامه جهانی مقابله با گازهای گلخانه‌ای شده است.
دولت قطر و سازمان ملل نام "دروازه اقلیمی دوحه" را برای این همکاری تازه انتخاب کرده‌اند. دروازه اقلیمی دوحه راهکار تازه‌ای‌ست برای به دمیدن خون تازه به برنامه کاهش گازهای گلخانه‌ای، برنامه‌ای که در اثر رکود اقتصاد جهانی از رمق افتاده است.
راهکار دوحه بر اساس برنامه زمانی تنظیم شده است، به این صورت که طرح تازه سازمان ملل برای کاهش گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۱۵ و در جریان اجلاس پاریس به تصویب نهایی دولت‌ها خواهد رسید.
سپس امضا کنندگان طرح پنج سال فرصت خواهند داشت تا زمینه اجرایی آن را در کشورهای خود فراهم آورند و از سال ۲۰۲۰ برنامه بین‌المللی کاهش گازهای گلخانه به اجرا درخواهد آمد.
سالوا کی‌یر رییس جمهور سودان جنوبی
دو موضوع در کانون طرح بین‌المللی کاهش گازهای گلخانه‌ای گنجانده شده است: توسعه اقتصادی و توسعه اجتماعی.
گنجاندن عبارت توسعه اجتماعی در این طرح باعث شده تا برنامه سازمان ملل برای کاهش گازهای گلخانه‌ای از یک طرح فنی به یک طرح انسانی تغییر ماهیت دهد.
دلیل چنین رویکردی این است که سازمان ملل به این نتیجه رسیده که اگر دولت‌ها قادر به کسب حمایت و مشارکت مردمی نباشند تعهد برای کاهش گازهای گلخانه‌ای صورت عملی به خود نخواهد گرفت.
از همینجا پای یک کشور دیگر هم به جمع همکاران نزدیک سازمان ملل باز می‌شود، امارات متحده عربی.
از دیروز (یکشنبه ۴ می) شیخ‌نشین ابوظبی بعنوان یکی از مناطق الهام‌بخش جهان از نظر همراهی مردم با دولت در استفاده از انرژی‌های نو معرفی شده است.
این شیخ‌نشین محل برگزاری همایش بین‌دولتی سازمان ملل برای اجلاس پاریس است که با شرکت بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل، ال‌گور، معاون پیشین رئیس جمهور امریکا، تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا، و فیلیپ کالدرون، رئیس جمهور سابق مکزیک برگزار می‌شود. عنوانی که برای این اجلاس در نظر گرفته شده "صعود ابوظبی" است.
حالا در جنوب خلیج فارس دو کشور کوچک تبدیل به دو قطب بین‌المللی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای شده‌اند؛ قطر با همراهی اقتصادی و امارات متحده عربی با استفاده از فن‌آوری‌های نوین در انرژی‌های تجدیدپذیر. سازمان ملل از دولت‌های هر دو کشور برای ایجاد مشارکت مردمی و توسعه اجتماعی ستایش کرده است.
سلطان احمد الجابر، وزیر کشور امارات متحده عربی، در حاشیه اجلاس ابوظبی به خبرنگاران گفت علیرغم این که کشورش سابقه‌ای طولانی در صادرات منابع انرژی فسیلی دارد اما اکنون تبدیل به صادرکننده انرژی‌های تجدیدپذیر نیز شده است.
به زبان ساده، امارات متحده عربی اکنون نه تنها نفت صادر می‌کند بلکه می‌تواند به همسایگان خود برق حاصل از انرژی خورشیدی و باد را نیز صادر کند و این در حالی‌ست که در شمال خلیج فارس یعنی در ایران منابع انرژی‌های تجدید شونده فراوان‌تر از کشورهای جنوبی‌ست.
بدون حمایت و مشارکت مردمی، تعهد برای کاهش گازهای گلخانه‌ای صورت عملی به خود نخواهد گرفت
وجود چنین تشکیلاتی در ابوظبی به این شیخ‌نشین امکان می‌دهد تا سهم قابل توجهی از سود اقتصادی انرژی‌های نو را در دهه‌های پیش رو نصیب خود کند.
بان‌کی‌مون در نطق افتتاحیه خود در اجلاس "صعود ابوظبی" از امارات متحده عربی بعنوان یکی از معماران آینده بدون آلاینده جهان یاد کرده است. او در سخنرانی‌اش به رهبران این کشور گفته است: "شما از شن‌های بیابان ثروت آفریدید و اکنون صاحب ملتی مدرن هستید. آنچه اکنون در ابوظبی رخ می‌دهد تبدیل این منطقه به قطب توسعه انرژی‌های نو جهان است."
قطر و امارات متحده عربی در جنوب خلیج فارس در حال تبدیل شدن به الگوهای جهانی مشارکت مردمی و تولید انرژی تجدید شونده هستند، درست در زمانی که راه مشارکت مردمی در ایران مسدود است، اعتبار بین‌المللی کشور خدشه‌دار شده، واردات بنزین افزایش یافته و خبر چندانی هم از تولید انرژی‌های تجدید شونده نیست.
وضعیت فعلی و آینده کشورهای نفت‌خیز جنوب و شمال خلیج فارس نمونه‌هایی هستند برای سالوا کی‌یر رئیس جمهور کشور جدید و نفت‌خیز سودان جنوبی، انتخاب با اوست.
No comments:
Post a Comment