مباهله و مفاد قرارداد پیامبر(ص) با مسیحیان
بیست و چهارم ذیالحجه نه تنها روز مباهله و روز نزول
آیهٔ «تطهیر» بر قلب مبارک پیامبر(ص) است؛ بلکه در این روز حضرت
امیرالمؤمنین علی(ع) در حال رکوع انگشترى خود را به سائل داد و آیهٔ «اِنَّما
وَلِیُّکُمُ الله...» در شأن ایشان بر قلب پیامبر(ص) نازل گردید.
یکی از انواع نفرینِ حق، «مباهله» است، «مباهله» از ریشهٔ «بَهْل» به معنای لعن است اما راغب اصفهانی معتقد است که «بهل» (بر وزن اهل)، به معناى رهاکردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است؛ به همین جهت هنگامى که حیوانى را به حال خود واگذارند تا نوزادش بتواند به آزادى شیر بنوشد، به او «باهل» میگویند، و «ابتهال» در دعا به معناى تضرع و واگذارى کار به خدا است؛ مانند سخن خداوند که در آیهٔ مباهله میفرماید: «ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ الله عَلَى الْکاذِبِین؛ آنگاه مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قراردهیم».
یکی از انواع نفرینِ حق، «مباهله» است، «مباهله» از ریشهٔ «بَهْل» به معنای لعن است اما راغب اصفهانی معتقد است که «بهل» (بر وزن اهل)، به معناى رهاکردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است؛ به همین جهت هنگامى که حیوانى را به حال خود واگذارند تا نوزادش بتواند به آزادى شیر بنوشد، به او «باهل» میگویند، و «ابتهال» در دعا به معناى تضرع و واگذارى کار به خدا است؛ مانند سخن خداوند که در آیهٔ مباهله میفرماید: «ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ الله عَلَى الْکاذِبِین؛ آنگاه مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قراردهیم».
ادامه مطلب را در وبسایت مجذوبان نور بخوانید:
http://www.majzooban.org/fa/
No comments:
Post a Comment