با بستن لب هرگز، آواز نمی میرد

آدم به زمین آمد، این واقعه رؤیا نیست
این فرصت بی تکرار، عشق است معمّا نیست

تا خواب حقیقت را، صد گونه روایت کرد،
هم قوس نزولش را، تعبیر عنایت کرد

ما ساده ترین تفسیر، از پیچ و خم عشقیم
با لذت حیرانی، همراه غم عشقیم

آنان که در آیینه، از هیچ نترسیدند
نا دیده ترینها را، در آیینه ها دیدند

میشد سفر دنیا، آسان تر از این باشد
آدم به هوس خوکرد، تا خسته ترین باشد

در آتش پروانه، پرواز نمی میرد
با بستن لب هرگز، آواز نمی میرد

تاوان یقین را دوست، بی مرگ نمی گیرد
مشتاق فنا اما، با مرگ نمی میرد

دکتر افشین یداللهی
 

رضوان، آرامش معنوی