سخنرانی فراموش نشدنی ویکتور هوگو در مجلس
فرانسه
سخنرانی
فراموش نشدنی ویکتور هوگو بزرگترین شاعر سده نوزدهم
فرانسه و شاید بزرگترین شاعر در گستره ادبیات فرانسه در مجلس فرانسه که
بعنوان یکی از تاثیر گذارترین سخنرانی های دو قرن اخیر همواره در یادها
خواهد ماند
متن سخنرانی با ترجمه شجاع الدین شفا:
متن سخنرانی با ترجمه شجاع الدین شفا:
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن حکومت
بیشتر از یک قاتل عادی حق قاتل شدن نداشته باشد، و وقتیکه بصورت حیوانی
درنده حمله کند، با خودش نیز چون با حیوانی درنده عمل شود.
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن جای
کشیش در کلیسای خودش باشد و جای دولت در مراکز کار خودش، نه حکومت در موعظه
مذهبی کشیشان دخالت کند و نه مذهب به بودجه و سیاست دولت کاری داشته باشد
برای
پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن، همچنانکه قرن گذشته ما قرن اعلام تساوی
حقوق مردان بود، قرن حاضر ما قرن اعلام برابری کامل حقوقی زنان با مردان
باشد
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن آموزش عمومی و رایگان، از دبستان گرفته تا کلژدوفرانس، همه جا راه را به یکسان بر استعدادها و آمادگی ها بگشاید. هرجا که فکری باشد کتابی نیز باشد. نه یک روستایی بی دبستان باشد، نه یک شهر بی دبیرستان، نه یک شهرستان بی دبیرستان،و
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن بلای ویرانگری به نام گرسنگی جایی نداشته باشد. شما قانونگزاران، از من بشنوید که:
فقر آفت یک طبقه نیست، بلای همه جامعه است.
رنج فقر رنج یک فقیر نیست، ویرانی یک اجتماع است.
احتضار طولانی فقیر است که مرگ حاد توانگر را به دنبال میاورد
فقر بدترین دشمن نظم و قانون است.
فقر نیز، همانند جهل، شبی تاریک است که الزاما میباید سپیده ای بامدادی در پی داشته باشد.
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن آموزش عمومی و رایگان، از دبستان گرفته تا کلژدوفرانس، همه جا راه را به یکسان بر استعدادها و آمادگی ها بگشاید. هرجا که فکری باشد کتابی نیز باشد. نه یک روستایی بی دبستان باشد، نه یک شهر بی دبیرستان، نه یک شهرستان بی دبیرستان،و
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن بلای ویرانگری به نام گرسنگی جایی نداشته باشد. شما قانونگزاران، از من بشنوید که:
فقر آفت یک طبقه نیست، بلای همه جامعه است.
رنج فقر رنج یک فقیر نیست، ویرانی یک اجتماع است.
احتضار طولانی فقیر است که مرگ حاد توانگر را به دنبال میاورد
فقر بدترین دشمن نظم و قانون است.
فقر نیز، همانند جهل، شبی تاریک است که الزاما میباید سپیده ای بامدادی در پی داشته باشد.
No comments:
Post a Comment