The Glorious of the Love
While the sea is calm,
While the mountains are asleep under the moonlight,
While the stars are glimmering,
While no wind is blowing and no sheet is shaking,
While no nightingale sings on the trees,
While the sparrows are asleep calmly on the trees,
While the life is no more alive...
I am alive!!... I am awake!!
I sing the melody of the existence,
I sing the melody of the life,
I sing the melody of the Love...
I sing all of them for you...
Oh the prolongation of the life... oh my Love!
How beautiful is the Love!!!
How glorious is the Love!!!
How glorious is the Love!!!
شکوه عشق
آن هنگام که دریا آرام
است.
آن هنگام که کوهها در
زیر مهتاب آرام گرفته اند.
آن هنگام که ستارگان
سوسو میزنند.
آنگاه که نسیمی نمیوزد و
برگی تکان نمیخورد.
آنگاه که هیچ بلبلی بر
روی درختان نمیخواند.
آنگاه که گنجشکان بر روی
درختان آرام غنوده اند.
و آن هنگام که زندگی
دیگر زنده نیست...
من زنده ام!!... من
بیدارم!!
من سرود هستی میخوانم.
من سرود زندگی میخوانم.
من سرود عشق
میخوانم.
من همه را برای تو
میخوانم.
ای امتداد زندگی!... ای عشق
من!
چه زیباست عشق!!
چه باشکوه است عشق!!
سراینده: احمد شماع زاده - 18/2/1390
عجایب ره عشق ای رفیق بسیار است
ز پیش آهوی این دشت شیر نر بدوید
ز پیش آهوی این دشت شیر نر بدوید
به کوی عشق منه بی دلیل راه قدم
که گم شد آنکه در این ره به رهبری نرسید
که گم شد آنکه در این ره به رهبری نرسید
خدای را مددی ای دلیل راه حرم
که نیست بادیه عشق را کرانه پدید
که نیست بادیه عشق را کرانه پدید
گلی نچید ز بستان آرزو حافظ
مگر نسیم مروت در این هوا نوزید
مگر نسیم مروت در این هوا نوزید
شراب نوش کن و جام زر به حافظ ده
که پادشه ز کرم جرم صوفیان بخشید
که پادشه ز کرم جرم صوفیان بخشید
No comments:
Post a Comment