احوال سیاسی امروز ما در قرآن(متن ویرایش شده)

احوال سیاسی امروز ما در قرآن

(متن ویرایش شده)

افمن زین له سوء عمله فرءاه حسناً فان الله یضل من یشاء و یهدی من یشاء فلا تذهب نفسک علیهم حسرات ان الله علیم بما یصنعون(فاطر: 8)

آیات 84 تا 86 سوره بقره:

واذ اخذنا میثاقکم لاتسفکون دماءکم و لا تخرجون انفسکم من دیارکم ثم اقررتم و انتم تشهدون(84) ثم انتم هولاء تقتلون انفسکم و تخرجون فریقا منکم من دیارهم تظاهرون علیهم بالاثم و العدوان و ان یأتونکم اساری تفادوهم و هو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا خزی فی الحیوه الدنیا و یوم القیامه یردون الی اشدالعذاب و ماالله بغافل عما تعملون(85) اولئک الذین اشتروا الحیوه الدنیا بالاخره فلا یخفف عنهم العذاب ولا هم ینصرون(86)

ترجمه آیات: آن هنگام که از شما پیمان گرفتیم تا خون خود را مریزید و خود را از وطنتان ترد مکنید. سپس اقرارکردید که به پیمان خود پایدار خواهید ماند و خود گواه بودید.(84) سپس شما آن کسانی هستید که میکشید خودتان را و ترد میکنید بخشی از خود را از وطنشان. با پشتیبانی از یکدیگر(که با هم منافع مشترکی دارید) بر آنان میتازید آنهم آمیخته با گناه و دشمنی و از حد درگذشتن. و هرگاه دربندان را نزدتان میآورند برای آزادیشان فدیه(وثیقه) میگیرید و این بر شما حرام است که اخراجشان کنید. آیا پس ایمان دارید به بخشی از قرآن و به بخشی دیگر کفرمیورزید؟ پس نیست سزای کسی که این کارها را میکند مگر خواری در زندگانی دنیا و روز قیامت به سختترین عذاب بازگشت داده خواهد شد و خداوند از آنچه که انجام میدهید غافل نمیماند.(85) آنان کسانی هستند که زندگانی دنیا را خریدند به ازای آخرت. پس تخفیفی در عذابشان داده نمیشود و آنان یاری داده نمیشوند.(86)

اشاره:

در آغاز باید گفت: کسی سعی نکند این آیات را تاریخی جلوه دهد و یا بخواهد آنها را به نامسلمانان(یهودیان) نسبت دهد و بگوید مربوط به فلان واقعه تاریخی بوده و زمان آن گذشته است، خیر. در قرآن مطلبی که صرفاً تاریخی باشد و به درد زمانی دیگر نیاید وجود ندارد. مطالب تاریخی قرآن نیز برای پندآموزی برای آینده و درس دینداری هستند. هرچند این آیات گویی برای همین زمان نازل شده اند و تاکنون کمتر کاربردی داشته اند مگر در کشمکشهای سیاسی دهه ها یا صده های اخیر کشورهای اسلامی.

شرحی بر ترجمه:

آن هنگام که از شما پیمان گرفتیم.

در مورد کشور ما و موقعیت امروز ما میشود: به هنگام پیروزی انقلاب اسلامی که این آیه مناسب حال شما در آن زمان بود: ونرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین. همین آیه را در همه جا تکرار میکردید که شما مستضعفانی بودید که خداوند یاری تان کرد پس برادروار با هم زندگی میکردید تا الگوی دیگران و در نهایت وارث زمین شوید.

که مریزید خونهای خود را

یعنی روزی فرانرسد که خونهای خودیها را که همراه با هم به پیروزی رسیدید برزمین بریزید.(وگرنه منظور قرآن خودکشی دستجمعی!! نیست که چنین جمله ای را به کار برده است.) البته یک نکته هم در این جمله هست و آن اینکه خداوند نگفته مکشید یکدیگر را که معمولاً مربوط به جنگ نمیشود. ریختن خود ممکن است به عمد باشد(مانند ترور) و نیز ممکن است عمدی نباشد، مانند آنچه که در زندانها و زیر شکنجه ها رخ میدهد.

و خود را از وطنتان اخراج مکنید.

یعنی خودیهایی که اکنون با شما اختلاف پیداکرده اند را اخراج یا تبعید مکنید. وگرنه معنی ندارد که کسانی خود را نفی بلد یا تبعید یا اخراج کنند.

سپس به این پیمان اقرار کردید و خود گواه بودید.

همه کسانی که در انقلاب سهمی داشتند تصورمیکردند که جامعه آینده جایی خواهد بود که ستم به کمترین حد خود خواهد رسید و همگان به این موضوع آگاه بودند و اقرار داشتند. مسلم است اگر کسی پیش از انقلاب میدانست که چنین روزگار ستمکارتری را میبیند اصولاً برای پیروزی بر ستمگر همکاری نمیکرد. بلکه همه برای تحقق آرمانهای عدالتخواهانه خود با یکدیگر همپیمان شدند و انقلاب را به پیروزی رساندند.

با عبارتهایی دیگر:

همه با هم ید واحده بودید و به این موضوع بارها و بارها اقرار و اعتراف کردید و برعلیه دشمنانتان بدین صورت تبلیغ کردید تا توانستید دشمن را از خاک خود دور کنید. و همه این مراحل را شاهد و گواه بودید.

اما اکنون شما برادران و همسنگران خود را میکشید(مانند قتلهای زنجیره ای) و بخشی دیگر از مخالفان امروز یعنی خودیهای دیروز را از زادگاهشان اخراج میکنید یا زندگی را چنان بر آنها تتگ میکنید تا خود ترک دیار کنند هرچند هیچگاه راضی به آن نیستند.

با پشتیبانی از یکدیگر که با هم منافع مشترکی دارید بر مخالفان راه و روش شما با گناه و از حد درگذشتن(اثم و العدوان) میتازید و حقوق انسان بودن، هموطن بودن و همدین بودنشان را پایمال میکنید.

و هرگاه کسانی را که در بندتان هستند نزدتان میآورند برای آزادی شان فدیه(وثیقه های کلان) میطلبید و این بر شما حرام است که اخراجشان کنید.(باید توجه داشت که این جمله ها همه مربوط به مشاجره های سیاسی میشود و نه حقوق مدنی وگرنه مجرم به حقوق دیگر شهروندان یا باید حقوق مردم را بدهد یا قصاص شود و...)

افتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض

شرح: چگونه است که تصور میکنید همه کردارهایتان طبق قرآن و برای اسلام است؟ آیا تنها یک جنبه و برخی از آیات که همسو با نگرش شما به مسائل است را در نظر میگیرید(مانند حفظ نظام به هر قیمت!!) و برخی آیات قرآن را(که به عهدوپیمان ارج مینهند- مسلمانان را برادر یکدیگر میدانند- مروج مهرومحبت در جامعه اسلامی هستند- رأفت اسلامی را حتا به غیرمسلمانان نشان میدهند- اشداء علی الکفار رحماء بینهم را ملاک جامعه مسلمان میدانند- تسامح و تساهل و مدارا را برای حفظ جامعه اسلامی اصل میدانند) به کنار میگذارید و به آن آیات کفر میورزید و حقیقت آن آیات را میپوشانید؟(کفر یعنی پوشاندن حقیقت و راستی است).

هان! آگاه باشید که این کردارهای ناپسند شما از چشم تیزبین خداوند پنهان نمیماند. شما را به سزای کردارتان خواهدرساند. طولی نخواهدکشید که در زندگی دنیا خوار خواهید گشت و سختترین شکنجه ها در برابر شکنجه هایی که به برادران خود دادید در روز قیامت در انتظار شماست.

 آری، اینان کسان هستند که برای حفظ دنیای خود آخرت خود را تباه ساختند.

تاریخ نگارش:7/3/93

ویرایش دوم: 7/3/94

 احمد شماع زاده