#سحام-
این روزها و سال‌های ماضی «فتنه‌گران» با غصب تریبون‌های حکومتی، تلاش
می‌کنند بر فتنه‌ای که خود برپا کردند سرپوش گذارند و آن را منتسب به
رهبران جنبش سبز کنند، اما این «فتنه‌گران حکومتی» هیچ‌گاه از نقش خود در
کودتای انتخاباتی سال ۸۸ سخن نگفته‌اند و راه فرار از پاسخ‌گویی را حمله به
رهبران و جنبش سبز یافته‌اند؛ از همین روست که «تاریکی» راهی که
برگزیده‌اند، روز به روز بر وحشت و هراس آنان افزوده است.
تجمع حکومتی #۹دی‌ماه۱۳۸۸ پس از اقدام مشکوک آتش زدن بیرق اباعبدالله الحسین (ع) با هجمه تبلیغاتی شدید تریبون‌های حکومتی و بسیج شبانه روزی صداوسیما برای تحریک احساسات دینی مردم برگزار گردید. بسیاری از افرادی که در تجمع حکومتی ۹ دی بودند، تنها هدف خود از آن حضور را پاسداری از حریم اهل بیت (علیهم السلام) عنوان کردند و بسیاری از آنان از بهره‌برداری سیاسی حکومت در این تجمع ناراضی بودند. چرا که حکومت ایران نشان داده هر کجا که «منافع» عالی‌ترین فرد نظام به خطر بیفتد، ماهرانه «ملغمه‌ای از دین و سیاست» را با هم امتزاج کرده و بهترین بهره برداری را از ان می‌نماید. آخرین این ملغمه‌ها نیز «تجمع حکومتی ۹ دی» بود که توسط چند ده هزار نفر از کارگزاران نظام جمهوری اسلامی و وابستگان آن و کارمندان نهادهای دولتی برگزار گردید. پس از این مانور ضعیف حکومتی، تجمع عظیم ۲۵ بهمن ماه معترضین به کودتای انتخاباتی سال ۸۸ اتفاق افتاد. مقامات امنیتی و نظامی که در پی تجمع ۲۵ بهمن‌ماه ۱۳۸۸ سراسیمه به دفتر رهبر جمهوری اسلامی رفتند، تعداد تجمع کنندگان را بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار نفر تخمین زدند و به رهبری گفتند «اگر جلوی جمعیت و منافذ ورودی را نمی‌گرفتیم و پیش‌گیری نمی کردیم بیش از دو میلیون نفر از معترضین در خیابان‌های تهران راهپیمایی با شکوهی برپا می‌کردند که تجمع حکومتی ۹ دی، در برابر آن قطره‌ای بود در انتهای اقیانوس.» این «هراس مداوم» نیز باعث گردید در همان جلسه، فرمان غیرقانونی و غیر شرعی حصر رهبران جنبش سبز صادر گردد که تا به حال بدون هیچ مصوبه‌ای از نهادهای قانونی و محاکم عادل ادامه یافته است.
این بیانیه در همان روزها (۳ اسفندماه ۱۳۸۸) و پس از راهپیمایی ۲۲ بهمن توسط «مهدی کروبی» صادر شد. در این راهپیمایی قرار بود سبزها در وسط جمعیت حضور یابند و این حضور را با نمادهای اعتراضی به رخ مخالفین بکشند که با حضور بی شمار ماموران در میان جمعیت، این حضور سرکوب گردید. این بیانیه اگر چه در ۳ اسفندماه سال ۱۳۸۸ صادر شده؛ اما دو پیشنهاد «#مهدی‌کروبی» آن را با حوادث امروز قرین ساخته است.
نخستین پیشنهاد مربوط به «#اجازه‌راهپیمایی‌به‌مخالفین‌ومنتقدین» است. آقای کروبی از حکومت خواست که اگر به هم‌فکران خود می‌نازد، اجازه برپایی یک تجمع آرام و مسالمت جویانه را به منتقدین بدهد تا در این «وزن کشی» مشخص شود مردم خواستار چه چیزی هستند.
اما پیشنهاد دوم مهدی کروبی آن است: «پیشنهاد می‌کنم که بر اساس اصل ۵۹ قانون اساسی، رفراندومی برای برون‌رفت از بحران برگزار شود تا به حاکمیت شورای نگهبان پایان دهد. دخالت‌هایی که به نام نظارت استصوابی، حاکمیت مردم را نشانه گرفته و حتی از نظارت استصوابی هم پا را فراتر گذاشته است. این دخالت‌هاست که مانع برگزاری یک انتخابات آزاد ریاست‌جمهوری و تشکیل یک مجلس خبرگان و شورای اسلامی مستقل می‌شود. این چگونه مجلس مستقلی است که نمایندگان ملت اش، از ترس نظارت شورای نگهبان، مجبورند که هر بار بیانیه‌هایی برای محاکمه دلسوزان کشور تنظیم می‌شود، آن را امضا کنند؟ کارنامه انتخابات دهم ریاست جمهوری نشان داد که تنها #رفراندوم است که می‌تواند راه‌گشای ما برای عبور از این تنگناها باشد…»
#بیانیه‌سوم‌اسفندماه۱۳۸۸مهدی‌کروبی» یکی از رهبران محصور جنبش سبز را در لینک زیر مطالعه فرمایید.
تجمع حکومتی #۹دی‌ماه۱۳۸۸ پس از اقدام مشکوک آتش زدن بیرق اباعبدالله الحسین (ع) با هجمه تبلیغاتی شدید تریبون‌های حکومتی و بسیج شبانه روزی صداوسیما برای تحریک احساسات دینی مردم برگزار گردید. بسیاری از افرادی که در تجمع حکومتی ۹ دی بودند، تنها هدف خود از آن حضور را پاسداری از حریم اهل بیت (علیهم السلام) عنوان کردند و بسیاری از آنان از بهره‌برداری سیاسی حکومت در این تجمع ناراضی بودند. چرا که حکومت ایران نشان داده هر کجا که «منافع» عالی‌ترین فرد نظام به خطر بیفتد، ماهرانه «ملغمه‌ای از دین و سیاست» را با هم امتزاج کرده و بهترین بهره برداری را از ان می‌نماید. آخرین این ملغمه‌ها نیز «تجمع حکومتی ۹ دی» بود که توسط چند ده هزار نفر از کارگزاران نظام جمهوری اسلامی و وابستگان آن و کارمندان نهادهای دولتی برگزار گردید. پس از این مانور ضعیف حکومتی، تجمع عظیم ۲۵ بهمن ماه معترضین به کودتای انتخاباتی سال ۸۸ اتفاق افتاد. مقامات امنیتی و نظامی که در پی تجمع ۲۵ بهمن‌ماه ۱۳۸۸ سراسیمه به دفتر رهبر جمهوری اسلامی رفتند، تعداد تجمع کنندگان را بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار نفر تخمین زدند و به رهبری گفتند «اگر جلوی جمعیت و منافذ ورودی را نمی‌گرفتیم و پیش‌گیری نمی کردیم بیش از دو میلیون نفر از معترضین در خیابان‌های تهران راهپیمایی با شکوهی برپا می‌کردند که تجمع حکومتی ۹ دی، در برابر آن قطره‌ای بود در انتهای اقیانوس.» این «هراس مداوم» نیز باعث گردید در همان جلسه، فرمان غیرقانونی و غیر شرعی حصر رهبران جنبش سبز صادر گردد که تا به حال بدون هیچ مصوبه‌ای از نهادهای قانونی و محاکم عادل ادامه یافته است.
این بیانیه در همان روزها (۳ اسفندماه ۱۳۸۸) و پس از راهپیمایی ۲۲ بهمن توسط «مهدی کروبی» صادر شد. در این راهپیمایی قرار بود سبزها در وسط جمعیت حضور یابند و این حضور را با نمادهای اعتراضی به رخ مخالفین بکشند که با حضور بی شمار ماموران در میان جمعیت، این حضور سرکوب گردید. این بیانیه اگر چه در ۳ اسفندماه سال ۱۳۸۸ صادر شده؛ اما دو پیشنهاد «#مهدی‌کروبی» آن را با حوادث امروز قرین ساخته است.
نخستین پیشنهاد مربوط به «#اجازه‌راهپیمایی‌به‌مخالفین‌ومنتقدین» است. آقای کروبی از حکومت خواست که اگر به هم‌فکران خود می‌نازد، اجازه برپایی یک تجمع آرام و مسالمت جویانه را به منتقدین بدهد تا در این «وزن کشی» مشخص شود مردم خواستار چه چیزی هستند.
اما پیشنهاد دوم مهدی کروبی آن است: «پیشنهاد می‌کنم که بر اساس اصل ۵۹ قانون اساسی، رفراندومی برای برون‌رفت از بحران برگزار شود تا به حاکمیت شورای نگهبان پایان دهد. دخالت‌هایی که به نام نظارت استصوابی، حاکمیت مردم را نشانه گرفته و حتی از نظارت استصوابی هم پا را فراتر گذاشته است. این دخالت‌هاست که مانع برگزاری یک انتخابات آزاد ریاست‌جمهوری و تشکیل یک مجلس خبرگان و شورای اسلامی مستقل می‌شود. این چگونه مجلس مستقلی است که نمایندگان ملت اش، از ترس نظارت شورای نگهبان، مجبورند که هر بار بیانیه‌هایی برای محاکمه دلسوزان کشور تنظیم می‌شود، آن را امضا کنند؟ کارنامه انتخابات دهم ریاست جمهوری نشان داد که تنها #رفراندوم است که می‌تواند راه‌گشای ما برای عبور از این تنگناها باشد…»
#بیانیه‌سوم‌اسفندماه۱۳۸۸مهدی‌کروبی» یکی از رهبران محصور جنبش سبز را در لینک زیر مطالعه فرمایید.
حکومت
ایران نشان داده هر کجا که «منافع» عالی‌ترین فرد نظام به خطر بیفتد،
ماهرانه «ملغمه‌ای از دین و سیاست» را با هم امتزاج کرده و بهترین بهره
برداری را از آن می‌نماید. آخرین این ملغمه‌ها نیز…
sahamnews.org
No comments:
Post a Comment