ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺗﻐﯿﯿﺮ !
ﺍﺯ ﺑﺮﺗﺮﺍﻧﺪ ﺭﺍﺳﻞ، ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ: "ﭼﺮﺍ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﻣﺘﻌﺼﺐ ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺗﺶ ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﺪ؟"
وی ﺟﻮﺍﺏ ﺪاﺪ: "ﭼﻮﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﭼگونه ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﺎﻭﻟﻬﺎﯼ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﯿﺮﯼ
ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ!!"
ﺍﯾﻦ ﻣﺼﯿﺒتی ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ بیشتر انسانﻫﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﺵ هستند.
ﺩﺭ ﻫﻤﻪ زمنیه ﻫﺎ، ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﻫا. ﻭﻗﺘﯽ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺰﯼ
ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ، ﻭﻗﺘﯽ عمر و ﺍﻧﺮﮊﯾﺸان ﺭﺍ بر سر چیزی ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻧﺪ، ﺩﯾﮕﺮ
ﺣﺘا ﺑﻪ ﺫﻫﻨﺸان ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻭ
ﭘﻮﻝ ﻭ ﻋﻤﺮﺷاﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑوده است.
ﻣﺜﻼ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﻣﯽﺩﻫﺪ، ﻫﯿﭻگاه ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ تصور ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺳﺎً آغاز آن ﺟﻨﮓ
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ!؟ ﭼﻮﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﻮﯾﺖ ﻭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ گرفته ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ
ﺑﻪ ﺩﺭﺳت ﯾﺎ نادرستی ﺁﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ، ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩی 'ﺑﯽ ﻫﻮﯾﺖ'، 'ﺑﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ' ﻣﯽ ﺷﻮﺩ... ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻨﮓ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ایﮐﺎﺵ ﻣﺎ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻢ "ﻫﻮﯾﺖ
ﺧﻮیش" ﺭﺍ ﺍﺯﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻭ ﻋﻘﺎﯾﺪﻣﺎﻥ، جداﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﻭﻗﺖ
ﻓﻬﻤﯿﺪﻳﻢ ﺁﻥ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﯽﻫﻮﯾﺖ ﻧﺸﻮﻳﻢ .
ﮐﺎﺵ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻫﺎ،
ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦﻫﺎ ﻭ ﻧﻔﺮﺕﻫﺎﺷﺎﻥ ﺷﮏ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﺗوقف ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ، و ﺑﯽﺧﯿﺎﻝ ﺗﺎﻭﻝﻫﺎﯼ ﮐﻒ ﭘﺎﻫﺎيشان ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ! ﻭ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: 'ﺟﻠﻮ ﺿﺮﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﺎ
ﺑﮕﯿﺮﯼ سود ﺍﺳﺖ.تغییر، ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺟﺮأﺕ و جسارت ﻣﯽﺧﻮﺍهد... كاش تغيير كنيم...كاش سعى كنيم
تغيير كنيم...كاش به فراتر از باورهايمان و اعتقادات سخت و منجمدمان
بنگريم و تغيير را تجربه كنيم. 
No comments:
Post a Comment