جا به جایی حیات در منظومه شمسی

جا به جایی حیات در منظومه شمسی

بی بی سی - 15 دسامبر 2013 - 24 آذر 1392

برخورد شهاب سنگی عظیم به زمین سرمنشا تحولاتی بود که باعث نابودی دایناسورها شد

کیهانشناسان نتیجه گیری کرده اند که این احتمال وجود دارد که در گذشته های دور ارگانیسم های زنده از زمین به بعضی دیگر از کرات منظومه شمسی منتقل شده باشد.

محققان آمریکایی می گویند همان شهاب سنگی که دایناسورها را از صفحه زمین محو کرد، ممکن است حیات را به مریخ و اقمار مشتری فرستاده باشد.

آنها حساب کرده اند که چه تعداد قطعه سنگ که برای انتقال موجودات ذره بینی به اندازه کافی بزرگ بوده باشد در اثر برخورد شهاب سنگ ها طی ۳.۵ میلیارد سال گذشته از سطح زمین به فضا پرتاب شده اند.

نتایج مطالعه آنها در نشریه استروبیولوژی چاپ شده است.

گفته شده شهاب موسوم به چیکسولوب – که محل برخورد آن چیکسولوب مکزیک است – باعث پرتاب سنگ و غبار و آتش حتی تا اروپا شد.

به عقیده آنها در آن حادثه هزاران سنگ که می توانسته حاوی آثار حیات باشد به مریخ رسید.

ریچال وورث از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که در این تحقیق شرکت داشته می گوید قطعه سنگ های حامل حیات احتمالا از زمین و مریخ به همه سیارات خاکی منظومه شمسی و همچنین مشتری که یک سیاره گازی است منتقل شده اند.

پنسپرمیا یا نظریه جابجایی آثار حیات سوار بر دنباله دارها و شهاب سنگ ها از سیاره ای به سیاره دیگر منظومه شمسی همواره برای کیهانشاناسان جذاب بوده است. به لطف پیشرفتهای الکترونیکی آنان توانسته اند این سفرها را شبیه سازی کنند.

در مطالعه تازه محققان ابتدا شمار سنگهای بزرگتر از سه متر را که از زمین پرتاب شده بود تخمین زدند.

سه متر حداقل قطر لازم است که به عقیده آنها برای حفاظت از میکروب ها در برابر تابش اشعه خورشید در طول سفری طولانی مثلا ده میلیون ساله لازم است.

آنها سپس مسیر احتمالی سفر این سنگ ها را تعیین کردند. بسیاری از قطعه سنگ ها در مدار زمین باقی ماندند یا در نهایت دوباره به زمین سقوط کردند.

شماری از آنها به طرف خورشید کشیده شدند یا به طور کامل از منظومه شمسی بیرون پرتاب شدند.

با این حال شمار قابل توجهی از آنها راهشان را به سوی کرات دیگر باز کردند.

خانم وورت گفت تعداد آنها آنقدر بود که دارای تبعاتی باشد.

حدود شش قطعه سنگ حتی به یوروپا که یکی از اقمار مشتری و دارای اقیانوسی از مایعی که سطحش یخزده است رسیدند.

به گفته ریچال وورت حتی با تخمین های محتاطانه ممکن است ارگانیسم های زنده در اقیانوس یوروپا شناور باشند.

افتادن این نوع سنگ ها بر سطح مریخ خیلی معمول تر است. حدود ۳۶۰ هزار قطعه بزرگ از آنها پس از برخورد شهاب سنگها به زمین به فضا پرتاب شده و سر از مریخ در آورده اند.

شهاب چیکسولوب که شیئی به اندازه یک شهر کوچک بود حدود ۶۶ میلیون سال قبل به زمین برخورد کرد. تصور میشود که آن برخورد عامل انقراض انبوه دایناسورها بوده باشد چرا که باعث فوران های آتشفشانی و آتش سوزیهای مهیب طبیعی شد که زمین را در توده های دود و غبار فرو برد.

آن برخورد ۷۰ میلیارد کیلوگرم قطعه سنگ را راهی فضا کرد – که ۲۰ هزار کیلوگرم آن ممکن است به یوروپا رسیده باشند.

و به گفته محققان احتمال اینکه سنگ بزرگی که حاوی حیات باشد در آنجا فرود آمده باشد بیش از  پنجاه درصد است.